امیررضا رفیعی؛ جانشین بیرانوند هنوز باید صبر کند
با نام کامل امیررضا رفیعی متولد ۲۲ فروردین ۱۳۸۱ در قزوین، با ۱۸۶ سانتی متر قد دروازه‌بان پرسپولیس با شمارهٔ پیراهن ۲۲ است.
او فوتبال حرفه‌ای خود را از دوران کودکی با بازی در آکادمی پیکان شروع کرد و تا سال ۱۳۹۶ در پایه‌های این تیم حضور داشت. در سال‌هایی که پیکان به قزوین رفته و از این شهر در لیگ برتر شرکت می‌کرد. او نیز برای ادامه فوتبال و به دنبال رویاهایش به پایتخت آمد و در تهران فوتبال خود را تا ۱۵ سالگی در رده پایه پیکان ادامه داد.
سال ۱۳۹۶ در ۱۵ سالگی جهت ادامه فوتبال خود به تیم نوجوانان مقاومت تهران منتقل شد و به مدت سه سال در آکادمی این تیم همزمان برای نوجوانان و جوانان توپ زد.
سال ۱۳۹۹ در ۱۸ سالگی مورد توجه استعدادیاب‌های باشگاه سایپا تهران قرار گرفت و به آکادمی این تیم پیوست. اما پس از فقط یک سال در سال ۱۴۰۰ تصمیم به جدایی گرفت و به آکادمی نساجی مازندران ملحق شد و تا سال ۱۴۰۱ در پایه‌های این تیم بازی کرد. رفیعی مورد توجه شخص ساکت الهامی قرار گرفته بود و با قراردادی چهار ساله به نساجی پیوست تا همزمان در رده امید‌ها و بزرگسالان فعالیت کند.
در نساجی او ذخیره علیرضا حقیقی در لیگ برتر هم محسوب می‌شد و با نساجی به عنوان قهرمانی در جام حذفی فوتبال ایران و عنوان قهرمانی در لیگ برتر فوتبال امید‌های ایران در فصل ۰۱–۱۴۰۰ رسید.
تابستان ۱۴۰۱ در ۲۰ سالگی با نظر مثبت یحیی گل محمدی سرمربی وقت پرسپولیس تهران به عنوان دروازه‌بان سوم به این تیم پیوست و هم اکنون نیز در این تیم مشغول بازی است. همای شانس و سعادت در ۹ اسفند ۱۴۰۲ پس از ۴ کارته شدن علیرضا بیرانوند روی شانه او نشست و اولین بازی رسمی خود را با پیراهن پرسپولیس در هفته هجدهم لیگ ۲۳ مقابل ذوب آهن اصفهان انجام داد.
او با پرسپولیس در لیگ ۲۲ و لیگ ۲۳ قهرمان شد. در بهار ۱۴۰۲ قهرمانی جام حذفی و سوپرجام ایران را هم کسب کرد تا کلکسیون افتخاراتش در ۲۱ سالگی کامل شود. دو قهرمانی متوالی در لیگ برتر، دو قهرمانی با دو تیم پرطرفدار در جام حذفی و دبل جام‌ها در یکسال!
در شروع این فصل و برخلاف اوسمار –دستیار یحیی که دور برگشت لیگ ۲۳ جانشین او و روی رفیعی شناخت کامل داشت و از او استفاده کرد- خوان کارلوس گاریدو چندان روی رفیعی نظر مثبت نداشت و در بازی‌های ابتدایی به مهرشاد اسدی به عنوان گلر دوم بها می‌داد و حتی شایعه جدایی رفیعی نیز به گوش رسید، اما در ادامه فصل او جایگاهش را پس گرفت و اکنون جانشین آلکسی گندوز الجزایری است.
امیررضا رفیعی از همان روزی که از نساجی به پرسپولیس پیوست، همزمان در رده امید‌ها و بزرگسالان فعالیت می‌کرد و هنوز هم چنین است.
او در ۹ اسفند ۱۴۰۲ به دلیل محرومیت علیرضا بیرانوند به دلیل ۴ کارته شدن در مقابل تراکتور، نخستین بازی رسمی خود را برای پرسپولیس در لیگ برتر ۲۳ مقابل ذوب آهن در ورزشگاه فولادشهر اصفهان انجام داد و موفق به ثبت کلین شیت شد.
امیررضا رفیعی سپس در بهار ۱۴۰۳ و این بار به دلیل مصدومیت بیرانوند در مقابل گل‌گهر سیرجان در ورزشگاه شهید سلیمانی سیرجان و ملوان بندر انزلی در ورزشگاه آزادی تهران و صنعت نفت آبادان در ورزشگاه تختی آبادان به میدان رفت و هر سه بار موفق به کلین شیت شد. پرسپولیس نیز تمام این بازی‌ها را برد.
به این ترتیب او به اولین دروازه‌بان تاریخ تبدیل شد که در چهار بازی اولی که در لیگ برتر انجام داده، موفق به ثبت کلین شیت شده است، اما نوار این روز‌های خوب در ورزشگاه امام خمینی اراک پاره و او در طول ۱۲۰ دقیقه ۴ بار دروازه اش باز و سپس در ضربات پنالتی نتوانست تیمش را به مرحله بعد برساند و دیگر امکان بازی پیدا نکرد.
رفیعی دروازه‌بانی خوش استایل و شجاع بوده و توانایی بازی با پا، جایگیری‌های خوب و رفلکس‌های سریع از خصوصیات بارز اوست.
او پس از اولین بازی برای پرسپولیس گفت: «بازی برای اولین بار در لیگ برتر واقعا حس فوق العاده‌ای بود. خدا من را دید و بالاخره زمان اینکه برای تیم محبوبم به میدان بروم رسید. خیلی منتظر فرصتی بودم تا بتوانم خودم را نشان دهم خوشحالم این اتفاق برای من افتاد و از خدا به خاطر لطفی که به من داشتم ممنونم. خیلی خوشحالم، چون در این مدت خیلی زحمت کشیدم باید از کادرفنی همبازیان عزیزم بزرگتر‌های تیم و به ویژه علیرضا بیرانوند تشکر کنم که خیلی برای این بازی به من کمک کردند.»
البته با رفتن بیرانوند پرسپولیسی‌ها به سراغ خرید گلر تیم ملی الجزایر رفتند تا بازهم او برای رسیدن به آرزوهایش مجبور به صبر شود. اینکه روزی گلر اول تیم بزرگ شود.
رفیعی پیش از اولین بازی برای پرسپولیس حدود ده هزار دنبال کننده در اینستاگرام داشت و صفحه شخصی اش دیده نمی‌شد. بعد که گفتند چند هفته‌ای جای بیرانوند را می‌گیرد این تعداد دنبال کننده به حدود ۱۵ هزار تا رسید، اما بعد از بازی سیرجان یکباره این عدد از ۱۲۰ هزار تا عبور کرد.
این سرعت پیشرفت نه در تعداد دنبال کننده بلکه حتی در خوردویی که سوار می‌شد هم مشهود است. او قبلا با یک خودروی تیبا به ورزشگاه محل تمرین تیمش می‌آمد، اما حالا یک شاهین سوار می‌شود که برای بازیکن جوانی با قرارداد ۵۰۰ میلیونی لاکچری محسوب می‌شود. او البته هر روز از محل زندگی اش در هشتگرد به تهران و ورزشگاه شهید کاظمی می‌آمد و به وسیله مطمئن نیاز داشت.
نقش گلر اول تیم ملی در افزایش روحیه و اعتماد به نفس رفیعی را هم نمی‌شود نادیده گرفت. بیرانوند در قدم اول مانع خرید دروازه بان ذخیره شد و همیشه می‌گفت همین رفیعی عالی است. او در هر فرصتی از او تعریف می‌کرد و وقتی قرار شد او بازی کند، در فضای مجازی هر روز حمایتش می‌کرد و روز بازی اول در اصفهان با او تماس و در بازی آزادی شخصا زمان گرم کردن او به زمین رفت و به او روحیه داد.
رفیعی در مورد بیرانوند گفت: «علی بیرانوند فوق العاده است و هرچه از او بگویم کم گفتم. در این چند وقت خیلی من را راهنمایی کرد و کمک کرد تا راحت بازی کنم. قبل از بازی هم محبت کرد و با من تماس گرفت و کلی روحیه داد شاید خیلی‌ها از نزدیک بیرانوند را نشناسند و نمی‌دانند که او چه قلب بزرگ و مهربانی دارد. بیرانوند اسطوره فوتبال ایران است و من افتخار می‌کنم با چنین گلری همبازی هستم.»
او قبلا هم در مورد بیرو گفته بود: «علیرضا بیرانوند گلر اول ایران است و یکی از بهترین‌های آسیا محسوب می‌شود و تمرین کنار او برای من افتخار بزرگی است. من از نظر فنی و اخلاقی نکات خوبی را از او یاد گرفته ام و امیدوارم روزی فرا برسد که در پرسپولیس و تیم ملی بتوانم مثل او باشم.»
آرزوی بزرگ رفیعی رسیدن به جایگاه ثابت در پرسپولیس و رسیدن به تیم ملی است. رویای بزرگ او نیز حضور در بایرن مونیخ است و تلاش می‌کند پله به پله و مرحله به مرحله به آرزو‌های فوتبالی اش برسد.
الگوی او در ایران علیرضا بیرانوند و به نظرش او حتی در آسیا نیز بدون رقیب است. در فوتبال اروپا هم سبک دروازه بانی مانوئل نویر و ادرسون را می‌پسندد.
رفیعی در تیم ملی جوانان بازی کرده، اما هنوز به تیم ملی بزرگسالان دعوت نشده است. تمام سابقه بازی او در فوتبال ایران به همان ۴ دیدار لیگ ۲۳ و تک بازی جام حذفی برابر آلومینیوم خلاصه می‌شود، اما جوان است و آینده از آن اوست.
