اعتراض موسوی و کروبی به اعدام‌ها و پرسش‌های مشارکت
آفتاب: در دیدار میرحسین موسوی و مهدی کروبی که صبح امروز در منزل حجت‌الاسلام صورت گرفت، میرحسین موسوی و مهدی کروبی با ابراز تاسف نسبت به اعدام برخی از شهروندان خواستار رسیدگی قانونی به وضعیت بازداشت‌شدگان اخیر شدند.
موسوی و کروبی با اشاره به پرونده کسانی که اعدام شدند گفتند : «به نظر می رسد کسانی که اقدام به اعدام آنها شد ماه‌ها قبل از جریان برگزاری انتخابات دستگیر شده و پرونده آنها نیز ارتباطی با حوادث انتخابات اخیر نداشته است و به گفته وکلایشان آنها تنها توانسته اند دیداری کوتاه با موکلان خود داشته‌اند و مراحل دادرسی برای آنها انجام نشده است.»
موسوی و کروبی تاکید کردند : «بازداشت های گسترده فعالان سیاسی، مطبوعاتی و دانشگاهی به اتهام اعتراض جهت دفاع از حقوق خودشان غیرقانونی است و این در حالی است که روند اعتراف‌گیری از این زندانیان نیز مغایر با مبانی اسلام و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران می‌باشد.»
کروبی و موسوی با اشاره به خطبه های احمد جنتی در نماز جمعه این هفته ضمن ابراز تاسف از بیان چنین مسائلی از زبان امام جمعه موقت تهران گفتند : «متاسفانه به جای آن که از تریبون نماز جمعه برای دعوت مردم به تقوا استفاده شود، خطیب نماز جمعه با توصیه به قوه قضائیه مبنی بر اینکه اگر در 18 تیر ضعف نشان نداده بودید و دستگاه قضایی چند نفر را اعدام کرده بود حادثه روز عاشورا به وجود نمی‌آمد، مسئولان را به برخورد و کشتار مردم و ترغیب می‌کند و عملکرد برخی مسئولان برای اعدام شهروندان به اتهاماتی مبهم و واهی را تبرئه می کند. این جای بسی تاسف است که تریبون نماز جمعه به جایگاهی برای تشویق به خشونت گرایی و ترغیب مسئولان برای اعدام شهروندان تبدیل شده است.»
موسوی و کروبی تنها راه خروج از بحران و بازگشت آرامش به کشور را آزادی زندانیان سیاسی و رفع توقیف مطبوعات، رفع پلمپ احزاب و برگزاری انتخابات آزاد دانستند و تاکید کردند : «اکنون اکثریت مردم برای احقاق حقوق خود بدون هیچ‌گونه واهمه‌ای در میدان حضور دارند و خواست آنها نیز برگزاری انتخابات آزاد می‌باشد که متاسفانه گویا صدای اکثریت مردم شنیده نمی شود.»
کروبی و موسوی تداوم وضع موجود را موجب وارد شدن ضربه به اصل انقلاب و نظام جمهوری اسلامی که حاصل رنج و فداکاری ملت ایرات است دانستند و افزودند : «به نظر می‌رسد که در میان برخی از مسئولان کشور توهم توطئه نسبت به تغییر ساختاری در نظام شکل گرفته است که این تفکر کشور را به سقوط می‌کشاند و اصل نظام را با خطر رو به رو می سازد.»
کروبی و موسوی تاکید کردند: «اکثریت مردم تنها حق خود را می‌خواهند و به دنبال تغییرات ساختاری در اصل نظام نیستند ولیکن به نظر می‌رسد که حاکمیت نسبت به همین صدای حق‌خواهی مردم نیز احساس خطر می‌کند، در حالی که شنیدن این صدای اکثریت و پاسخ به آن تنها راهکار خروج از بحران است.»
گفتنی است کروبی و موسوی از مردم دعوت کردند که در راهپیمایی 22 بهمن حضوری گسترده داشته باشند.
از سوی دیگر جبهه مشارکت در اعتراض به اعدام دو تن از زندانیان به حکم محاربه نامه سرگشاده‌ای به صادق لاریجانی منتشر کرده است و پرسش‌های خود را در مورد نحوه‌ی صدور و اجرای چنین حکمی بیان کرده است. در این بیانیه آمده است: «خبر اعدام 2 تن از زندانيان با اتهام محاربه موجی از حيرت و تعجب در ميان شهروندان ايرانی را برانگِیخت و در زمانی که فضای سياسی ملتهب کشور اميدوار به زدودن ابرهای تيره نفرت و کينه می‌شد اين اقدام شائبه اثرپذيری دستگاه قضا را از تندروانی که ثابت کرده‌اند به هيج وجه خواهان آرامش فضای سياسی کشور نيستند، تقويت کرد.
حکم اعدام برای هر کسی که صادر شود مايه تاسف است فارغ از اينکه شخص مجرم واقعا مستحق چنين مجازاتی باشد یا خير ، و ما بدون اين که ذره‌ای قرابت فکری يا عملی با اين افراد داشته باشيم امروز نگران آن هستيم که قوه قضاييه تحت تاثير تريبون‌هايی که هر روز و شب فرمان خون‌ريزی و اعدام بيشتر صادر می‌کنند قرار گيرد.»
در این بیانه جبهه مشارکت این پرسش‌ها را از رییس قوه قضاییه پرسیده است:
1- آن افراد در چه زمانی دستگير شدهاند؟ و علت دستگيری انها چه بوده است؟
2- اين افراد که طبق قرائن چند ماه قبل از انتخابات دستگير شدهاند با چه منطقی در دادگاه حوادث انتخابات شرکت داده شدهاند؟ و اعترافات آنها چه ارتباطی با انتخابات داشته است؟
3- نحوه اخذ اعترافات از آنها چگونه بوده است؟ و غیر از اعترافات چه مدارک مستند و محکمه‌پسندی در اثبات جرائم آنها وجود دارد؟
4- آيا مراحل قانونی دادرسی عادلانه در مورد انها رعايت شده است؟ آيا به وکيل تعيينی دسترسی داشته اند؟ آيا وکيل آنها توانسته است با آنها ملاقات کند؟ آيا فرصت کافی برای مطالعه پرونده به متهمان و وکلای انها داده شده است؟
5- آيا ادعای موجود در مورد فريب متهمان توسط بازجويان و وعده سبک شدن حکم در صورت ارائه اعترافات ساختگی صحت دارد؟ و اگر چنين باشد آيا اساس چنين دادگاهی مخدوش نمی باشد؟
6- آيا اعتراف در دادگاه نمايشی با کارگردانی متهم اصلی جنايت کهريزک که خود مسئولان جديد قضايي از معترضين اصلی آن بوده‌اند می‌‌تواند به عنوان مبنايي برای صدور چنين احکام سنگينی قرار گيرد؟
7- آيا حداقل رأفت اسلامی در مورد اين متهمان و خانواده آنها يعنی امکان برگزاری آخرين ديدار آنها قبل از اجرای حکم فراهم شده است؟
در این برهه دوستان حداقل برای عدم سوء استفاده حکومت هم که شده نباید احکام اساسی دین را زیر سئوال ببرند.