آفتابنیوز : آفتاب:بیانیه " جبهه گفتمان ملی " عراق روز گذشته منتشر شد و طی آن این جبهه سیاسی بعثی ، انتخابات آتی 16 اسفند عراق را تحریم و خود را از گردونه رقابت در انتخابات بیرون کشید .
در این بیانیه با انداختن مسئولیت رد صلاحیت 500 نامزد بعثی انتخابات عراق به گردن ایران ، تلاش شد تا هجمه ای تبلیغاتی علیه کشورمان صورت بگیرد و این بیانیه که قاعدتا می بایست علیه رقبای سیاسی داخلی این جبهه سیاسی عراق باشد ، تبدیل به بیانیه ای علیه ایران شد !
همگان می دانند که موضوع رد صلاحیت نامزد های عضو یا هوادار حزب بعث در عراق نه تنها هیچ ارتباطی به ایران ندارد ، بلکه اتفاقا بر اساس "نسخه آمریکایی " اداره عراق به مورد اجرا در آمده است ، که در زمان ریاست " پل برمر " حاکم نظامی آمریکا پس از اشغال عراق در سال 2003 ، تصویب شده است .
به عبارت دیگر تشکیل " کمیته عدالت و دادخواهی " برای تصفیه عناصر بعثی از ساختار سیاسی عراق و بند اول از ماده هفتم قانون اساسی عراق که اشعار می دارد : " عناصر بعثی و کسانی که در زمان حکومت صدام علیه ملت عراق مرتکب جنایت شده اند ، حق در اختیار گرفتن هیچ پست و سمت دولتی را ندارند " از سوی آمریکایی ها و برای تمشیت امور عراق پس از اشغال این کشور تصویب شد .
البته این که چرا یک جبهه سیاسی عراقی در رقابت های سیاسی داخلی خود با دیگر احزاب رقیب ، " کاسه کوزه " مشکلات خود را بر سر ایران می شکند ، امری پوشیده نیست و همگان ماهیت جبهه گفتمان ملی و پول های میلیون دلاری تزریقی از ریاض به این جبهه سیاسی و سیاستمداران مطرح در آن را می دانند ، اما حالا که این جبهه با تحریم انتخابات عراق ، بیانیه ای علیه جمهوری اسلامی ایران نیز منتشر کرده ، لازم است مواردی چند را متذکر شد :
1- نخست : همانطور که اشاره شد رد صلاحیت اعضای ارشد جبهه گفتمان ملی از جمله صالح مطلق ( افسر بعثی در دوران صدام ) بر مبنای قانونی بوده است که آمریکایی ها پس از اشغال عراق و برای تصفیه نهادها و ارگان های حکومتی عراق از وجود عناصر بعثی وضع کردند ، بنابراین انتساب این موضوع به ایران کاملا مضحک و خنده دار است .
2- دوم : همگان از ارتباطات پشت پرده و آشکار جبهه گفتمان ملی عراق با شاهزاده های سعودی مطلع اند و حالا سوال اصلی از این جبهه سیاسی این است : چگونه است که دریافت میلیون ها دلار پول از عربستان برای خرج های تبلیغاتی و تبلیغات شبانه روزی شبکه های خبری وابسته به عربستان برای این جبهه سیاسی و اعضای آن ، دخالت در انتخابات عراق محسوب نمی شود ، اما رد صلاحیت اعضای این جبهه سیاسی بنا به قوانین داخلی عراق ( که آن هم در زمان حاکمیت دولت نظامی آمریکا تصویب شده است ) دخالت ایران در امور داخلی عراق به حساب می آید ؟
3- سوم : این جبهه سیاسی بهتر است به جای اینکه با فرافکنی سابقه خود به ایراد تهمت و اتهام علیه دیگر کشورها بزند ، اندکی در سابقه خود و ارتباطات خود با دیگر کشورهای منطقه بیندیشد و چندان هم به این امر مطمئن نباشد که اگر تایید صلاحیت می شد حتما در انتخابات رای می آورد ، زیرا ملت عراق سابقه و حافظه تاریخی خوبی از بعثی ها ندارند ( و با وجود گذشت 7 سال از دوران حاکمیت سیاه صدام هنوز گورهای دسته جمعی در این کشور کشف می شود ) و طبیعتا زمانی که امکان رقابت آزاد برای گزینش افراد تمام سلایق باشد ، مردم عراق به جانب بعثی ها نخواهند رفت چرا که : آزموده را آزمودن خطاست ".
4- چهارم : بهتر است عناصر جمع شده در جبهه گفتمان ملی اگر واقعا می خواهند هیچ کشور خارجی در عراق دخالت نکند ( که طبیعتا اگر صداقت داشته باشند خواسته به حق و به جایی است ) تلاش کند تا در گام نخست آمریکا و ده ها هزار نظامی آمریکایی را از این کشور بیرون کند و پای عربستان را نیز به این کشور باز نکند ، چگونه می توان در صورتی که اعضای این جبهه سیاسی عراقی تحت حمایت آمریکا و عربستان قرار دارند ، به صداقت آنها درباره دخالت کشورهای خارجی در انتخابات و امور سیاسی داخلی عراق باور کرد ؟
البته تلاش امروز آمریکایی ها برای بازگشت عناصر بعثی علی رغم حمایت آنها از تصفیه عناصر بعثی از دولت عراق در 7 سال پیش ، خود نکته ای است که پاسخ آن خیلی از ابعاد و زوایای پنهان و آشکار خواب های مداخله گران در امور عراق را برای مردم این کشور و مردم منطقه روشن می کند . اینکه چرا آمریکایی که 7 سال پیش بعثی ها را از ساختار سیاسی عراق تصفیه می کرد ، امروز به صرافت حمایت از آنها افتاده ؟ آیا جز این است که واشنگتن می خواهد برای استیلای مجدد خود بر عراق از این گروه به عنوان اهرم بهره ببرد ؟
بنابراین اگر واقعا آنها می خواهند انتخاباتی بدون دخالت خارجی برگزار شود ، چرا از سعودی ها پول می گیرند و چرا در برابر حمایت های کریستوفر هیل ( سفیر واشنگتن در بغداد) و سفر جو بایدن به بغداد برای دخالت در انتخابات عراق و لابی گری برای نامزدهای محذوف جبهه گفتمان ملی ، واکنشی نشان نمی دهند ؟
و درنهایت اینکه برای جمهوری اسلامی ایران هیچ تفاوتی نمی کند که چه کسی در عراق حکومت می کند ، اما طبیعتا همانند هر کشور همسایه ای جمهوری اسلامی ایران نیز دوستدار ثبات ، آرامش و حسن همجواری و شراکت گسترده اقتصادی ، فرهنگی و.. با عراق است و از این جهت اوضاع سیاسی داخلی عراق برای تهران مهم است .
بنابراین ایراد تهمت و اتهام به ایران در حالی که قانون اساسی عراق آشکارا شرایط شرکت در انتخابات عراق را مشخص ساخته ، بیشتر تحت تاثیر القائات کسانی انجام شده که دوست ندارند دو ملت ایران و عراق در کنار یکدیگر و با صلح و صفا زندگی کنند .