هيلاري رودهام كلينتون؛ حقهباز بيرحم يا دخترطلايي اميدبخش
آفتاب‌‌نیوز : 
تقريباً تمام آمريكاييها در مورد «هيلاري رودهام كلينتون»، سناتور نيويورك عقيدهاي دارند؛ اگر همانگونه كه انتظارميرود او در انتخابات رياستجمهوري شركتكند، رقابت براي بهدستآوردن نامزدي دموكراتها را پيش از ساير رقبايش آغاز كرده است. از يك جهت با توجه به اينكه وي دو سال و نيم پيش از ساير سران حزب اعلام آمادگي كرده، تحليلگران سياسي بر اين باورند وي موفق به كسب نامزدي نخواهد شد.
آنها ميگويند بازهم امكان باخت وي وجود دارد همانگونه كه دموكراتها قبلا در سال 2004 در مورد رأيآوردن «هوارد دين» نيز ترديدداشتند. بازهم ممكن است در رأيگيري سال 2008 خود نيز همگي در مورد هيلاري كلينتون مردد باشند و ترجيحدهند نامزد مطمئنتري را معرفي كنند. «لاري ساباتو»، كارشناس سياسي از دانشگاه ويرجينيا ميگويد: «ممكن است در اوايل سال 2008، وقتي كه دموكراتها يك نامزد ميانهروتر پيداكنند كه واقعاً بتواند در انتخابات ماه نوامبر در انتخابات پيروزشود، اتفاقي قهرمانانه رخخواهدداد.
البته اولين مانع در برابر سناتور كلينتون اين است كه در انتخابات سال 2006، وي در سمت كنونياش بازهم انتخاب كنند. در اين مبارزه رقيب احتمالي او «ژانين پيرو» جمهوريخواه خواهدبود كه هماكنون دادستان منطقه «وستچستر» است. خانم پيرو پس از اعلام نامزدي خود براي حضور در سنا بحث بلندپروازي كلينتون براي شركت در انتخابات رياستجمهوري را بهميان كشيد. وي گفت: «هيلاري كلينتون در انتخابات سنا شركت نكرده تا به مردم نيويورك خدمت كند. در راه كسب سمت رياستجمهوري انتخابات سنا ايستگاه قبلي است.»
هيچ بحثي وجود ندارد كه هيلاري در مبارزات انتخاباتي با دستي پُر واردخواهدشد و از جمله نقش جنجالبرانگيز خودش را در زمان رياست جمهوري شوهرش به ميان خواهد كشيد، اما برخي از تحليلگران افكارعمومي نسبت به پيروزي او خوشبين هستند.
«جان زوگباي» از مؤسسه نظرسنجي مستقل در يوتيكاي نيويورك كه موضوع رياستجمهوري هيلاري را بررسيكرده، ميگويد: «نام او شناخته شده است. رأيدهندگان او بسيارند. مُضاف بر اينكه او رأي زنان را هم دارد. او وقتي كه بانوي اول (همسر رئيسجمهوري) آمريكا بود، براي زناني كه خارج از منزل كارميكردند، نقش يك قهرمان را داشت. در زمان رسوايي «مونيكا لوينسكي» و جريان استيضاح كلينتون او براي زنان سنتي خانه دار به يك قهرمان تبديل شده بود. چه خودش اين هياهو را بهراه انداخته باشد يا اينكه خودبهخود محبوب شده باشد، به هرحال كاري كرد كه مردم او را بستايند.»
با اين وجود چالش وي در انتخاب سراسري واضح بهنظرميرسد. درحالي كه بيشتر نامزدهايي كه براي اولينبار در انتخابات رياستجمهوري شركتميكنند، در نگاه مردم سابقهاي خنثي دارند. در ديد بسياري از مردم آمريكا نظري منفي نسبت به وي وجود دارد؛ آخرين نظرسنجي ها نشانميدهد 36 درصد از آمريكاييها نسبت به هيلاري نظري منفي دارند. همين نظرسنجي نشانميدهد 47 درصد از رأيدهندگاني كه ثبتنام كردهاند، احتمالاً و يا به هيچوجه در انتخابات سال 2008 به او رأي نخواهندداد. از سوي ديگر، 52 درصد از رأيدهندگان نيز گفتهاند كه به احتمال زياد يا احتمالاً به او رأي خواهندداد.
اگرچه براي برآورد شانس كلينتون در انتخابات سال 2008 هنوز خيلي زود است اما داستان حضور او به بحث داغ محافل سياسي تبديل شده است. جريان جمعآوري 6 ميليون دلار كمك براي شركت دوباره در انتخابات سنا كه در ماه جولاي سروصدا به راه انداخت، قدرت وي را به عنوان ماشين پول بازهم به اثبات رساند.
جمهوريخواهان نيز او را در اخبار خود دارند. آنها يا هيلاري را در تلاش براي تصويب قوانين شريك خود ميكنند و يا اينكه از او حضور در مباحث اجتماعي استفاده ميكنند. در اوايل همين ماه، «ريك سنتروم»، سناتور شماره سه جمهوريخواهان كلينتون افراطي را براي شركت در مناظرهاي در مورد پرورش كودكان به چالش كشيد.
پرسشي كه براي ناظران وضعيت هيلاري مطرح است، اين است كه آيا او ميتواند موفقيتهايش در نيويورك را در مقايس ملي هم تكراركند. او در سال 2000 مخالفان خود را نااميدكرد و با وجودي كه در نيويورك پايگاه چنداني نداشت، موفق شد جانشيني سناتور «پاتريك موينيهان» شود. زوگبي معتقداست: «من او را كسي ميدانم كه تنها با مهرباني و خوبي به اثبات رساندن اينكه شخصي تهديدكننده نيست، بدانديشان خود را خلعسلاح ميكند.»
چالش ديگر كلينتون اين است كه غلبه بر بخشهاي جمهوريخواه جنوب آمريكا بسيار سختتر از غلبه بخشهاي قرمز جمهوريخواه در نيويورك است. «جيمز كمپبل»، استاد علوم سياسي دانشگاه بوفالو ميگويد: «من تا حدودي شك دارم كه هيلاري بتواند بر آمريكاي قرمز غلبه يابد.»
تقريباً تمام آمريكاييها در مورد «هيلاري رودهام كلينتون»، سناتور نيويورك عقيدهاي دارند؛ اگر همانگونه كه انتظارميرود او در انتخابات رياستجمهوري شركتكند، رقابت براي بهدستآوردن نامزدي دموكراتها را پيش از ساير رقبايش آغاز كرده است. از يك جهت با توجه به اينكه وي دو سال و نيم پيش از ساير سران حزب اعلام آمادگي كرده، تحليلگران سياسي بر اين باورند وي موفق به كسب نامزدي نخواهد شد.
آنها ميگويند بازهم امكان باخت وي وجود دارد همانگونه كه دموكراتها قبلا در سال 2004 در مورد رأيآوردن «هوارد دين» نيز ترديدداشتند. بازهم ممكن است در رأيگيري سال 2008 خود نيز همگي در مورد هيلاري كلينتون مردد باشند و ترجيحدهند نامزد مطمئنتري را معرفي كنند. «لاري ساباتو»، كارشناس سياسي از دانشگاه ويرجينيا ميگويد: «ممكن است در اوايل سال 2008، وقتي كه دموكراتها يك نامزد ميانهروتر پيداكنند كه واقعاً بتواند در انتخابات ماه نوامبر در انتخابات پيروزشود، اتفاقي قهرمانانه رخخواهدداد.
البته اولين مانع در برابر سناتور كلينتون اين است كه در انتخابات سال 2006، وي در سمت كنونياش بازهم انتخاب كنند. در اين مبارزه رقيب احتمالي او «ژانين پيرو» جمهوريخواه خواهدبود كه هماكنون دادستان منطقه «وستچستر» است. خانم پيرو پس از اعلام نامزدي خود براي حضور در سنا بحث بلندپروازي كلينتون براي شركت در انتخابات رياستجمهوري را بهميان كشيد. وي گفت: «هيلاري كلينتون در انتخابات سنا شركت نكرده تا به مردم نيويورك خدمت كند. در راه كسب سمت رياستجمهوري انتخابات سنا ايستگاه قبلي است.»
هيچ بحثي وجود ندارد كه هيلاري در مبارزات انتخاباتي با دستي پُر واردخواهدشد و از جمله نقش جنجالبرانگيز خودش را در زمان رياست جمهوري شوهرش به ميان خواهد كشيد، اما برخي از تحليلگران افكارعمومي نسبت به پيروزي او خوشبين هستند.
«جان زوگباي» از مؤسسه نظرسنجي مستقل در يوتيكاي نيويورك كه موضوع رياستجمهوري هيلاري را بررسيكرده، ميگويد: «نام او شناخته شده است. رأيدهندگان او بسيارند. مُضاف بر اينكه او رأي زنان را هم دارد. او وقتي كه بانوي اول (همسر رئيسجمهوري) آمريكا بود، براي زناني كه خارج از منزل كارميكردند، نقش يك قهرمان را داشت. در زمان رسوايي «مونيكا لوينسكي» و جريان استيضاح كلينتون او براي زنان سنتي خانه دار به يك قهرمان تبديل شده بود. چه خودش اين هياهو را بهراه انداخته باشد يا اينكه خودبهخود محبوب شده باشد، به هرحال كاري كرد كه مردم او را بستايند.»
با اين وجود چالش وي در انتخاب سراسري واضح بهنظرميرسد. درحالي كه بيشتر نامزدهايي كه براي اولينبار در انتخابات رياستجمهوري شركتميكنند، در نگاه مردم سابقهاي خنثي دارند. در ديد بسياري از مردم آمريكا نظري منفي نسبت به وي وجود دارد؛ آخرين نظرسنجي ها نشانميدهد 36 درصد از آمريكاييها نسبت به هيلاري نظري منفي دارند. همين نظرسنجي نشانميدهد 47 درصد از رأيدهندگاني كه ثبتنام كردهاند، احتمالاً و يا به هيچوجه در انتخابات سال 2008 به او رأي نخواهندداد. از سوي ديگر، 52 درصد از رأيدهندگان نيز گفتهاند كه به احتمال زياد يا احتمالاً به او رأي خواهندداد.
اگرچه براي برآورد شانس كلينتون در انتخابات سال 2008 هنوز خيلي زود است اما داستان حضور او به بحث داغ محافل سياسي تبديل شده است. جريان جمعآوري 6 ميليون دلار كمك براي شركت دوباره در انتخابات سنا كه در ماه جولاي سروصدا به راه انداخت، قدرت وي را به عنوان ماشين پول بازهم به اثبات رساند.
جمهوريخواهان نيز او را در اخبار خود دارند. آنها يا هيلاري را در تلاش براي تصويب قوانين شريك خود ميكنند و يا اينكه از او حضور در مباحث اجتماعي استفاده ميكنند. در اوايل همين ماه، «ريك سنتروم»، سناتور شماره سه جمهوريخواهان كلينتون افراطي را براي شركت در مناظرهاي در مورد پرورش كودكان به چالش كشيد.
پرسشي كه براي ناظران وضعيت هيلاري مطرح است، اين است كه آيا او ميتواند موفقيتهايش در نيويورك را در مقايس ملي هم تكراركند. او در سال 2000 مخالفان خود را نااميدكرد و با وجودي كه در نيويورك پايگاه چنداني نداشت، موفق شد جانشيني سناتور «پاتريك موينيهان» شود. زوگبي معتقداست: «من او را كسي ميدانم كه تنها با مهرباني و خوبي به اثبات رساندن اينكه شخصي تهديدكننده نيست، بدانديشان خود را خلعسلاح ميكند.»
چالش ديگر كلينتون اين است كه غلبه بر بخشهاي جمهوريخواه جنوب آمريكا بسيار سختتر از غلبه بخشهاي قرمز جمهوريخواه در نيويورك است. «جيمز كمپبل»، استاد علوم سياسي دانشگاه بوفالو ميگويد: «من تا حدودي شك دارم كه هيلاري بتواند بر آمريكاي قرمز غلبه يابد.»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید