«تاسیان»؛ این قافله تا حشر لنگ است؟
سعید رجبی فروتن طی یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: خط تولید و تکثیر اطلاعیه در ساترا پیرامون سریال «تاسیان» همچنان فعال است. مرجع مدعی نظارت بر رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی، در تازه‌ترین اطلاعیه خود آب پاکی روی دستان مشتاقان این سریال ریخت و گفت هنوز مجوزی برای تاسیان منتشر نشده است؛ یعنی تضمینی برای ادامه انتشار سریال فعلا وجود ندارد.
به عبارت دیگر انتشار رسمی قسمت چهارم سریال در روز جمعه‌ای که گذشت، برخلاف تصور معنای حل و فصل مشکلات پیش آمده در عرضه ادامه مجموعه تاسیان را در پی نداشته و از قرار معلوم پلتفرم ناشر سریال راسا دست به رونمایی از قسمت چهارم زده است. صدور دمادم اطلاعیه از سوی ساترا متاسفانه صورت خوشی ندارد و وجاهت آن را در افکار عمومی و در بین فعالان نمایش خانگی به‌شدت تضعیف می‌کند. اگر تاسیان با استقبال مخاطبان روبه‌رو نشده بود، این‌گونه اطلاعیه‌ها بر بینندگانی که سریال را پس زده بودند، تاثیری به جا نمی‌گذاشت، اما در شرایط کنونی که سریال در سکو‌های داخلی و پلتفرم یوتیوب موج مثبتی را ایجاد کرده است، انتشار اخبار منفی درباره سریال، آن هم از سوی یک مرجع حاکمیتی تصویر بدی را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند.
مدیران جوان یا کم‌تجربه ساترا در امر نظارت باید بدانند که ضرورتی ندارد همه تصمیمات و مواضع خود را علنی کنند و به شائبه بازی کردن با افکار عمومی دامن بزنند. البته ریشه این مساله به گفته حقوقدانان در نبود موازین قانونی برای تاسیس ساترا و ماموریت‌های آن است چه اگر غیر از این بود، تهیه‌کنندگان و سکو‌ها به اتفاق در برابر تصمیمات ناظر قانونی خود تمکین نشان می‌دادند و شاهد اتفاقات مکرری که در این سال‌ها بوده‌ایم، نبودیم.
اما کاش همه‌چیز به این نقصان فاحش حقوقی و اداری ختم می‌شد؛ در اطلاعیه اخیر ساترا در کمال تعجب به وجوب دریافت چهار مجوز از سوی متقاضیان اشاره شده است. «هر سریال و برنامه‌ای که در شبکه نمایش خانگی منتشر می‌شود بنا به فرآیندی که در درگاه ملی مجوز‌ها تصویب و ابلاغ شده است به اخذ چهار مجوز نیاز دارد که به ترتیب عبارتند از: مجوز طرح اولیه، مجوز فیلمنامه، مجوز تولید و مجوز انتشار.» گردش کار موجود در ساترا بروکراسی کشدار و زمانبری است که در هر مرحله از آن امکان چالش با تولیدکنندگان محتوا و فرسایش عصبی برای هر دو طرف وجود دارد.
فیلمسازان و تهیه‌کنندگان پیش از این در سازمان سینمایی با موانع اداری کمتری روبه‌رو بودند و ساترا به عنوان جایگزین آن سازمان باید با مقررات‌زدایی، تسهیلات بیشتری برای خدمات‌دهی به سینماگران در اختیار آنها می‌گذاشت. در شرایط کنونی ساترا چاره‌ای ندارد که در پس و پشت هر تصمیمی همزمان حقوق مخاطبان، ناشران و تولیدکنندگان محتوا را در عین رعایت ضوابط مدنظر قرار دهد و نقطه پایانی بر منازعات و اختلافات موجود بگذارد.
مسوولان ارشد فرهنگی و تقنینی کشور و همه کسانی که به دوپاره کردن نظارت بر محتوای نمایشی بر بستر تصویر رضایت داده‌اند، باید با مشاهده صحنه و وضعیت موجود متوجه شده باشند که بی‌توجهی به انباشت تجربه نظارتی و رابطه متعامل فیلمسازان با سازمان سینمایی و وزارت ارشاد، نتیجه‌ای بهتر از آنچه شاهد آن هستیم، ندارد.
بیایید با بازنگری در مقرراتی که وضع کرده‌اید، پخش زنده هر گونه محتوا بر بستر سکو‌های اینترنتی و پلتفرم‌های اشتراک ویدیو را به صداوسیما بسپارید و وظیفه صدور مجوز و انتشار محتوای برنامه‌های نمایشی را به دولت (وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) برگردانید تا با همکاری صنف صورت‌بندی بهتری را استوار سازد. در غیر این‌صورت این قافله تا حشر لنگ است.
