نگاهی به موضوع سحر و جادو در فوتبال ایران
او در دو نشست مطبوعاتی قبل و پس از دیدار حساس سپاهان مقابل فولاد و در شرایطی که یحیی گل محمدی، سرمربی پیشین پرسپولیس، اخیراً در یک برنامه تلویزیونی درباره این مسئله صحبت کرده بود، قرار بود رو در روی وی قرار بگیرد، ابتدا از کنار این بحث گذشت و در نشست دوم خطاب به خبرنگاری که دوست داشت حرف بیشتری از زبانش بیرون بکشد گفت یک خدا باور است و موضوع سحر و جادو در فوتبال را مزخرف تلقی می‌کند.
کلمه مزخرف مهم‌ترین توصیف درباره باوری است که سال‌ها فوتبال ایران را درگیر خود کرده است. در واقع مشخص نیست که از چه زمانی پای موضوعات مربوط به سحر و جادو و استفاده از افرادی که در این مسیر برای خود کاسبی مقرون به صرفه‌ای راه انداخته‌اند به فوتبال ایران باز شده است، اما با گذشت خرافه‌ها در این رشته ورزشی مثل علف هرز بخش زیادی از مساحت ذهنی حاکم بر فوتبال را اسیر خود کرده و حالا می‌شود گفت معدود آدم‌هایی هستند که به صورت کلی ورودی به این بحث ندارند.
البته به نظر هنوز اکثریت شاغل در فوتبال ایران به سمت موضوعات ماورایی نمی‌روند، اما از آنجایی که فوتبال ورزشی است که با شانس سر و کار بسیار زیادی دارد، سرمربیان و بازیکنان و حتی مدیران این استعداد را دارند که خیلی زود درگیر مسائل خرافی فوتبال بشوند. البته خرافاتی مثل عوض نکردن پیراهن، اصلاح نکردن، استفاده از رختکن خوش یمن، تعویض یا عدم تعویض استوک‌های فوتبال یا چیز‌هایی از این دست در فوتبال جهان نیست، اما اگر این موضوع تبدیل به یک مسئله سیستماتیک شود و قرار باشد افراد دیگری با عناوین مختلف اقدام به استفاده از روش‌های سنتی این حرفه در فوتبال بکنند، آنجاست که باید با این مسئله کمی جدی‌تر برخورد کرد.
البته بسیاری از فوتبالیست‌های ایرانی هنوز آلوده این ماجرا نشدند، اما ناراحت کننده آنجاست که آنها باوری هرچند ضعیف به این مسئله دارند و در بهترین حالت با حالت نصیحت گونه از دیگران می‌خواهند که از این توانایی استفاده نکنند. در واقع بسیاری از آنها منکر نیستند که چیزی به اسم سحر و جادو و تاثیر آن در فوتبال وجود ندارد، بلکه خواستار این هستند که با رعایت جوانمردی از نیرو‌های خفیه و ماورایی در فوتبال استفاده نشود!
موضوع اخیری که گوش‌های فوتبال ایران تیز کرد صحبت‌های یحیی گل محمدی در برنامه برمودا با اجرای کامران نجف‌زاده بود که او در آن با ذکر خاطره‌ای از یک ماجرای قدیمی درباره فردی صحبت کرد که یکی از بازی‌های پرسپولیس را برای او پیش‌بینی کرده بود و اتفاقاً پیش‌بینی او دقیقا درست از آب درآمده بود. او پس از واکنش تند هواداران استقلال به این موضوع و زیر سوال بردن قهرمانی‌های سرخپوشان، حرف خود را پس گرفت و تصحیح کرد و در نهایت هم در نشست مطبوعاتی دیدار مقابل مقابل سپاهان اعلام کرد که کسی با عنوان جادوگر و ... جرئت نمی‌کند سمت وی بیاید. البته یحیی به گواه اطرافیان و بنابر شناختی که از وی وجود دارد، آدمی نیست که از او سابقه‌ای در موضوع سحر و جادو وجود داشته باشد و حتی با قاطعیت می‌شود گفت که او از این موضوع بری است و مشخص نیست که چرا با وجود همه محافظه کاری درونی‌اش ناگهان پای خود را به این موضوع باز کرده تا مجبور به تکذیب‌های نه چندان پذیرفتنی بشود.
این مسئله حتی باعث شد که هم خودش و هم افشین پیروانی به کمیته اخلاق احضار بشوند تا به این شکل برای اولین بار برای سرمربی سابق پرسپولیس مشکلات این چنینی ایجاد بشود...
نکته مهم، اما این است که فوتبال ایران هنوز با موضوعی پوچ مثل سحر و جادو که در محاوره فوتبالی‌ها جادو و جنبل خوانده می‌شود، به نتیجه واقعی نرسیده است. اینکه این بحث‌ها زمانی متوقف می‌شود که همه باور کنیم کنش‌های ماورایی و غیرعقلانی تاثیری در رقم خوردن نتایج در زمین فوتبال ندارد و اگرچه تلاش افراد برای استفاده از این موضوع قابل تقبیح است، اما این مسئله بیشتر به واسطه غلط بودنش قابل پیگیری است، نه اینکه اصالت بر نتیجه بخش بودن این تلاش و غیر منصفانه و غیرعادلانه بودن استفاده از آن باشد.
در واقع بهتر این است که برای یک بار برای همیشه موضع‌مان را نسبت به جادوگری در فوتبال مشخص کنیم؛ همان چیزی که پاتریس کارترون گفته است، مربی‌ای با تجربه کار در کشور‌های شمال آفریقا که در این زمینه چند پله جلوتر از ما هستند. می‌شود گفت اگر خدا باور هستید، این مزخرف را باور نمی‌کنید. اگرچه در فوتبال ایران شیاد‌ها حتی در زمانی تا بالاترین سطوح فکری اداره فوتبال هم رخنه کرده و حتی موفقیت‌هایی مثل صعود به جام جهانی را در راستای تاثیرات فردی می‌دانستند که از قبل ایران صعود ایران به جام جهانی را پیش بینی کرده بود، در حالی که این برد به واسطه درخشش بازیکنان و درایت کادر فنی به دست می‌آمد...
