پاسخ به سوال روز هواداران؛ مشکل پرسپولیس چیست؟
حمله به شخص یا اشخاصی خاص در باشگاه پرسپولیس ساده انگارانه‌ترین راه ممکن پس از هر شکست یا تساوی است...
نتایج پرسپولیس در دو هفته اخیر باید با تحلیل بهتری زیر ذره بین قرار بگیرد. این که بعد از هر شکست یا تساوی گروهی از خبرنگاران و ادمین‌های شناخته شده فضای مجازی فضا را به سمت و سویی می‌برند که تنها مدیریت باشگاه پرسپولیس مورد هدف قرار می‌گیرد، تا حد زیادی ترفندی کهنه است که کمتر کسی به آن توجه می‌کند.
حداقل کارشناسان و آن‌هایی که دستی بر آتش دارند، با یک حساب ساده متوجه می‌شوند که فضای تیره و تار موجود تمام واقعیت پرسپولیس نیست. سرخ‌ها در دو بازی سال جدید در شرایطی مقابل شمس آذر و استقلال خوزستان متوقف شدند که هم از نظر تیمی و هم از نظر مدیریت و پشتیبانی قابل قیاس با پرسپولیس همیشگی نیستند و این که کارتال و شاگردانش در این بازی‌ها متوقف می‌شوند نیاز به بررسی بیشتری دارد.
آن هم در شرایطی که پرسپولیس هم مربی جدید آورده و هم از نظر امکانات سخت افزاری یکی از بهترین باشگاه‌های فوتبال ایران است. داشتن سه زمین تمرین، پرداخت به موقع حقوق و قرارداد‌ها و امکاناتی که در بازی‌های خانگی و خارج از خانه برای تیم فراهم شده، فراتر از استاندارد‌های ایران است.
از سوی دیگر مرور بازیکنانی که به میدان رفته‌اند و لیست نفرات ذخیره نشان می‌دهد که پرسپولیس از نظر نیروی انسانی و بازیکن نیز نه تنها یکی از پر ستاره‌ترین تیم‌های ایران است بلکه فاصله فاحشی با تیم هایی، چون شمس آذر و استقلال خوزستان دارد. پس این که بخواهیم توپ را فقط در زمین یک گروه خاص (بخوانید مدیریت باشگاه) بیاندازیم کاملا ساده انگارانه بوده و به نوعی فرار از واقعیت‌های موجود است.
هر تیمی برای کسب عنوان قهرمانی نیاز به ۶ فاکتور مهم و اساسی دارد.
ابزار‌های لازم برای کسب موفقیت در فوتبال
۱ - مدیریت و پشتیبانی
۲ - سرپرستی و مدیریت داخل زمین
۳ - کادرفنی
۴ - بازیکن
۵ - هوادار
۶ - رسانه
شاید تا چند دهه قبل تنها ۳ فاکتور سرمربی، بازیکن و هوادار عامل برتری هر تیمی در فوتبال باشگاهی بود. هر تیمی سرمربی و ستاره‌های بیشتری داشت با حمایت هوادارنش به راحتی قهرمان می‌شد، اما امروز این ۶ فاکتور برای موفقیت یا موفق نشدن هر تیمی حرف اول را می‌زند.
حال سوال این است که آیا پرسپولیس در تمام این فاکتور‌ها بهترین است؟
مدیریت باشگاه عملکرد بی نقصی داشته؟ سرپرستی پرسپولیس در کنترل حواشی داخل و کنار زمین نمره مثبت گرفته؟ سرمربی پرسپولیس از نظر فنی بی اشتباه بوده؟ بازیکنان پرسپولیس با تمام وجود در زمین حاضر هستند؟ هواداران این تیم در واقعیت و فضای مجازی تمام و کمال از مجموعه تیم و باشگاه حمایت کرده‌اند؟ رسانه پرسپولیس در تقابل با حواشی ریز و درشت کنش گری مناسبی داشته است؟
بی تردید پاسخ هرکدام از این سوال‌ها مشخص است و هر ۶ فاکتور لازم برای موفقیت در پرسپولیس دچار مشکل و نارسایی است. از مدیریت که می‌توانست در نقل و انتقالات عملکرد بهتری داشته باشد تا بازیکنان که در همین چند بازی اخیر با بی انگیزگی عجیبی در زمین راه می‌روند. دو دستگی و چند دستگی بین هواداران پرسپولیس هم که در فضای مجازی کاملا مشهود است و البته شرایط پر از ابهام کادرفنی پرسپولیس که هنوز به نظر می‌رسد احاطه کامل بر شرایط تیم و فوتبال ایران ندارد.
پرسپولیس در تمام این فاکتور‌ها نقص دارد و بی تعارف این فصل شایستگی کسب عنوان قهرمانی را ندارد.
اگر در نیم فصل اول اشکالاتی به گاریدو؛ بدنساز تیم؛ آنالیزور و نداشتن مهاجم گرفته می‌شد، حالا پرسپولیس هم سرمربی خارجی دارد و هم بدنساز مناسب و هم سه آنالیزور که همگی در خدمت تیم هستند و البته چند مهاجم که تشنه گلزنی هستند. پرسپولیسی که سه زمین تمرین دارد و نفراتش تمام حق و حقوق خود را به روز دریافت می‌کنند و در روزی که ویروس سرماخورگی به جان مجموعه افتاده داخل زمین و روی نیمکت این همه ستاره دارد، وقتی نمی‌تواند از پس شمس آذر و استقلال خوزستان بربیاد.
پس باید مشکلات را فنی‌تر و درست‌تر از چند شعار «حیا کن و رها کن» که برگرفته از فضاسازی‌های نخ نما شده چند خبرنگار و ادمین شناخته شده است، بررسی کرد. همان‌هایی که انگار با جدایی چند بازیکن از پرسپولیس به دشمنان قسم خورده تیم محبوب شان تبدیل شدند و مشخص است دنبال چه هستند.
پرسپولیس برای رسیدن به قهرمانی دوباره باید یک بازنگری کلی داشته باشد و برای کسب موفقیت باید در هر ۶ فاکتور بهترین باشد.
اتفاق مشابه این فصل در لیگ ۲۱ رخ داد و یحیی گل محمدی تمام جام‌ها را از دست داد، اما با یک برنامه ریزی مناسب فصل بعد و در لیگ ۲۲ تمام جام‌ها را درو کرد.
