چرا لقب ضدارزش را به فیلم کیانوش عیاری دادند؟
کیانوش عیاری، کارگردان برجسته‌ای که آثار پر اهمیتش دریچه‌های تازه‌ای به روی سینمای ایران باز کرده است، در روز‌های آخر اسفند، مهمان ما در خبرآنلاین شد.
در گفتگوی مفصلی که با این هنرمند برجسته در رابطه با آثار و مصائب سال‌ها کار هنری داشتیم او به موارد مهمی اشاره کرد.
عیاری در پاسخ به این سوال که آیا نگاهی که او در آثاری مثل «خانه پدری» به مسائل و مشکلات زنان دارد با نگاه مسئولین یا کسانی که آثار شما را سانسور می‌کنند فرق دارد و آیا همین موضوع دلیل توقیف فیلم هاست گفت: «برای من خیلی عجیب بود؛ اما مدیران درباره فیلم «خانه پدری» بدون هیچ‌گونه لکنتی به من گفتند، این فیلم به‌وضوح یک فیلم مغایر سیاست‌های ارشاد است، اما هیچ دلیلی نداشتند. من به آنها می‌گفتم اگر شغل «کلب حسن» (که مهران رجبی آن را بازی می‌کرد) به‌جای آنکه بازاری باشد، یکی از مشاغل آن دوره را داشت، مثلاً راننده لوکوموتیو بود یا در پست‌خانه کار مورس را انجام می‌داد، یا اگر در معدود سینما‌های آن دوره آپاراتچی بود، شما کاری به این فیلم نداشتید؟ صرفاً به این دلیل که «کلب حسن» در بازار به کار فرش و قالی و رفو مشغول است، او را یک آدم مذهبی می‌دانید! مثلاً در جایی از فیلم دختری که بعد کشته می‌شود به پدرش می‌گوید: «تو وقتی به نماز می‌ایستی، خجالت نمی‌کشی که با خدا حرف می‌زنی و...» آقایان نکاتی ازاین‌دست را ریزه‌کاری‌هایی می‌دانستند که فیلم را ضدارزشی می‌کند؛ البته من اصلاً نگاه آنها را قبول نداشتم و نمی‌پذیرفتم.»
از او پرسیدیم، معتقدید فیلم این نگاه را ندارد و نقدی است به سنتی که بعد از قرن‌ها متصلب شده و به حذف زنان منجر می‌شود؟
بله، کاملاً. این سنت محصول نگاه منفی و تنگ‌نظرانه قرن‌های اخیر نسبت به زنان است. خیلی طبیعی است که آقایان این نگاه را دوست نداشتند.
