بارسا کابوس روز و شب مادرید
شنبه‌شب جام حذفی اسپانیا، کوپا دل‌ری به این شکل در استادیوم کارتوخای سویل از آسمان به زمین آمد. جایی‌که دو غول سنتی فوتبال اروپا قرار بود با هم سرشاخ شوند. بارسا برای سی‌ودومین قهرمانی در این جام می‌جنگید و رئال برای بیست‌ویکمین بار.
رئال مادرید برای جبران دو شکست سنگین در سوپرجام و دور رفت لیگ برابر بارسلونا پابه‌میدان گذاشت. آنها، اما از همان ابتدای بازی تحت‌تاثیر رقیب قرار گرفتند.
بارسا با پرس از بالا، شاگردان آنچلوتی را در نیمۀ زمین خودش حبس کرده بود. از روند بازی میشد حدس زد که به‌زودی دروازۀ کورتوا بازی می‌شود. دقیقۀ ۲۸ بود که پاس یامال با ضربۀ دقیق و تماشایی پدری به کنج دروازۀ سفیدپوشان مادریدی رفت.
آبی‌اناری‌ها فرصت داشتند که فاصله را در بیشتر هم بکنند، اما ضربه بازیکنان بارسا روی کرنر به تیر دروازه خورد. نیمۀ اول با همین نتیجه به پایان رسید.
کارلتو که دوست نداشت باز هم برابر فلیک مچش خوابانده شود، اول نیمۀ دوم امباپه را به‌جای رودریگوی کم‌فروغ وارد زمین کرد. از این لحظه روند بازی عوض شد. رئالی که در نیمۀ اول کلاً یک شوت، آن‌هم به خارج از چارچوب زده بود، حالا سوار بازی شد. در دقیقۀ ۴۹ وینیسیوس روی حرکت بلینگام دو بار به سمت شزنی شوت زد که او مغلوب نشد. تا دقیقۀ ۷۰ موقعیت‌های رئالی‌ها به در بسته می‌خورد تا اینکه امباپه از روی یک ضربۀ ایستگاهی تماشایی توپ را به تور دروازۀ شزنی دوخت.
۷ دقیقه بعد گل دوم هم از راه رسید. آردا گولر از روی نقطۀ کرنر سانتر کشید شوامنی با ضربه سر حساب کار را دو بر یک کرد. همه چیز آمادۀ تاج‌گذاری پادشاه بود.
دقیقۀ ۸۳، فران تورس روی ناهماهنگی کورتوا و رودیگر همه چیز را مساوی کرد. بازگشت پشت بازگشت.
در دقیقۀ ۹۶ آسنسیو روی رافینیا تکل زد. داور نقطۀ پنالتی را نشان داد، اما کمک‌داور ویدیویی نظر دیگری داشت و پس از بازبینی صحنه رد شد تا بازی به وقت‌های اضافه برود. در دو ۱۵ دقیقه بازی متعادل جلو می‌رفت تا اینکه ژول کُنده روی پاس اشتباه مودریچ کهنه‌کار در دقیقۀ ۱۱۶ ضربۀ نهایی را بر پیکر سفید‌های مادریدی وارد کرد. ۳-۲ بارسا.
حالا فلیک بارسا در عرض یک فصل ۳ بار پشت‌هم رئال آنچلوتی را مغلوب کرده. آنها در لالیگا هم باید به مصاف این تیم بروند، اما تا همین‌جا دو جام را از رقیب سنتی گرفته‌اند و امیدشان به کسب سه‌گانه همچنان زنده است. زخمی کاری بر پیکر تیمی که با آنچلوتی انگار به ته خط رسیده است.
