عواقب سال وحشتناک گواردیولا در سیتی
شکست ۱-۰ مقابل کریستال پالاس در فینال جام حذفی، فصل مصیبت‌بار پپ گواردیولا را تمام کرد. نشریه ایندیپندنت نوشت: «او فقط خودش را باید به خاطر داشتن بدترین فصل دوران مربیگری‌اش سرزنش کند.»
دومین فصل بد از نظر دستاوردها. فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۶، اولین فصل حضور او در سیتی، تنها فصلی بود که او بدون هیچ جامی به پایان رساند. این فصل، حداقل یک دلخوشی کوچک دارد: او سوپرجام انگلیس را برد.
گواردیولا پس از خداحافظی با چمپیونزلیگ تایید کرد: «وقتی در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان بیست و دوم می‌شوید، به این دلیل است که خوب نبوده‌اید. این بدترین سالی است که ما داشته‌ایم. ما ریتم رئال مادرید را در حال حاضر نداریم. باید واقعیت را بپذیرید.»
گفتنی است که آنها می‌توانند جام باشگاه‌های جهان را نیز ببرند...، اما در عین حال، با چالش بزرگ‌تری رو‌به‌رو هستند: تیم حذف شده توسط تاتنهام در دور چهارم جام اتحادیه و توسط رئال مادرید در پلی‌آف لیگ قهرمانان، با خطر از دست دادن سهمیه لیگ قهرمانان فصل آینده رو‌به‌رو است: آنها در لیگ برتر ششم هستند.
آنها یک امتیاز با رتبه پنجم، آخرین رتبه‌ای که سهمیه لیگ قهرمانان را کسب می‌کند، فاصله دارند...، اما دو بازی بیشتر از رقبای مستقیم خود دارند.
منچسترسیتی فینال جام حذفی را باخت.
گواردیولا پس از بزرگ‌ترین ناامیدی در فینال جام حذفی از زمان شکست سیتی مقابل ویگان روبرتو مارتینز (۲۰۱۳) در خداحافظی مانچینی از سیتی، گفت: «ما در کشورمان و در اروپا به چیزی بی‌نظیر دست یافته‌ایم: یک بار قهرمان شده‌ایم و بار‌ها در فینال بوده‌ایم. تصمیمات باید در سطح تیم و بین همه گرفته شود. اکنون باید بین چهار یا پنج تیم برتر قرار بگیریم تا به لیگ قهرمانان بازگردیم.»
کارنامه گواردیولا در هر فصل:
بارسلونا (۲۰۰۹-۲۰۰۸): لالیگا، کوپا دل‌ری و لیگ قهرمانان اروپا
بارسلونا (۲۰۱۰-۲۰۰۹): لالیگا، سوپرجام اسپانیا، سوپرجام اروپا و جام باشگاه‌های جهان
بارسلونا (۲۰۱۱-۲۰۱۰): لالیگا، لیگ قهرمانان اروپا و سوپرجام اسپانیا
بارسلونا (۲۰۱۲-۲۰۱۱): کوپا دل‌ری، سوپرجام اسپانیا، سوپرجام اروپا و جام باشگاه‌های جهان
بایرن مونیخ (۲۰۱۴-۲۰۱۳): بوندسلیگا، جام حذفی آلمان، سوپرجام اروپا و جام باشگاه‌های جهان
بایرن مونیخ (۲۰۱۵-۲۰۱۴): بوندسلیگا
بایرن مونیخ (۲۰۱۶-۲۰۱۵): بوندسلیگا و جام حذفی آلمان
منچسترسیتی (۲۰۱۷-۲۰۱۶): بدون کسب جام
منچسترسیتی (۲۰۱۸-۲۰۱۷): لیگ برتر و جام اتحادیه
منچسترسیتی (۲۰۱۹-۲۰۱۸): لیگ برتر، جام حذفی، جام اتحادیه و سوپرجام انگلیس
منچسترسیتی (۲۰۲۰-۲۰۱۹): جام اتحادیه و سوپرجام انگلیس
منچسترسیتی (۲۰۲۱-۲۰۲۰): لیگ برتر و جام اتحادیه
منچسترسیتی (۲۰۲۲-۲۰۲۱): لیگ برتر
منچسترسیتی (۲۰۲۳-۲۰۲۲): لیگ برتر، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا
منچسترسیتی (۲۰۲۴-۲۰۲۳): لیگ برتر، سوپرجام اروپا و جام باشگاه‌های جهان
منچسترسیتی (۲۰۲۵-۲۰۲۴): سوپرجام انگلیس
دلایل بحران
سیتی پس از کسب شش عنوان قهرمانی از هفت قهرمانی اخیر لیگ برتر، فصل را با هدف ثبت رکوردی بی‌سابقه آغاز کرد: کسب پنج عنوان قهرمانی متوالی در لیگ. با مصدومیت رودری، همه‌چیز از هم پاشید. در ۴۶ روز، آنها از صدرنشینی به بدترین تیم لیگ برتر تبدیل شدند: آنها از ۲۸ امتیاز ممکن، فقط چهار امتیاز کسب کردند. همچنین اولین شکست خانگی خود را در ۷۴۲ روز تجربه کردند! از این بدتر، شکست ۴-۰ مقابل تاتنهام بدترین شکست سیتی... در تاریخ میزبانی بازی‌های سیتی در ورزشگاه اتحاد بود!
سیتی ناگهان تعادل خود را در خط دفاعی و روانی در حمله از دست داد. عدم جذب بازیکن در تابستان، در مواجهه با تهدید تحریم لیگ برتر به دلیل نقض قوانین فرپلی مالی (فقط گوندوگان و ساوینیو آمدند)، روی تیم مسن تاثیر گذاشت. قرارداد ۹ بازیکن، که چندین نفر از آنها کلیدی هستند، ظرف یک سال به پایان می‌رسد: دی بروینه (۲۰۲۵)، اسکات کارسون (۲۰۲۵)، ادرسون (۲۰۲۶)، اورتگا (۲۰۲۶)، استونز (۲۰۲۶)، گوندوگان (۲۰۲۶)، برناردو سیلوا (۲۰۲۶)، مک‌آتی (۲۰۲۶) و واکر (۲۰۲۶).
پپ گواردیولا هشدار می‌دهد: «ما شروع به بازسازی کرده‌ایم. همه‌چیز برای همیشه دوام نمی‌آورد؛ برخی از بازیکنان سن مشخصی دارند. در ۹ سال، ما دیگر همان بازیکنانی نخواهیم بود که وقتی آمدیم. بعد از یک استراحت، به جام باشگاه‌های جهان خواهیم رفت. در آن فرآیند، باشگاه تصمیمات لازم را اتخاذ خواهد کرد.»
برخی از آنها از قبل رسمی شده‌اند. دی بروینه می‌رود و چیکی بگیریستاین زمام امور را به عنوان مدیر ورزشی به هوگو ویانا واگذار می‌کند. ۲۱۸ میلیون یورویی که در زمستان برای مرموش (۷۵ میلیون)، نیکو گونزالس (۶۰ میلیون)، خوسانوف (۴۰ میلیون)، ویتور ریس (۳۷ میلیون) و جوما باه (۶ میلیون) سرمایه‌گذاری شد، بی‌اثر بوده است. حداقل، فعلاً. فقط مرموش که یک پنالتی را از دست داد، در فینال مقابل پالاس بازیکن اصلی بود.
نیکو گونزالس که گواردیولا روی او لقب مینی-رودری گذاشته، در ماه گذشته به سختی دو دقیقه بازی کرده است. خوسانوف از ۳۰ مارس بازی نکرده و ویتور ریس فقط ۱۳۶ دقیقه بازی کرده که آخرین بازی او در یکم مارس بوده است.
خود گواردیولا مشکلات خاصی که سیتی در حال اصلاح آنها بوده را شناسایی می‌کند: «فکر می‌کنم در ماه گذشته، مشکلاتی را که در تمام فصل در دفاع و هنگام گل‌زنی داشتیم، حل کرده‌ایم... ما گل‌های زیادی دریافت می‌کردیم و در دوره اخیر، بسیار باثبات بودیم؛ در ۹ بازی پنج گل دریافت کردیم؛ بنابراین ما باثبات هستیم.»
ادرسون (۱۱ کلین‌شیت) و اورتگا (۷ کلین‌شیت) در مجموع ۵۶ بازی این فصل، فقط در ۱۸ بازی کلین‌شیت کرده‌اند. آنها ۷۱ گل دریافت کرده‌اند که میانگین ۱.۲۶ گل در هر بازی است.
سیتی همچنین از وابستگی به هالند رنج زیادی برده است. این مهاجم نروژی، که هنوز در هیچ فینالی گل‌زنی نکرده، میانگین گل در هر بازی خود را رها کرده است. با این حال، او با ۳۰ گل در ۴۲ بازی، بهترین گل‌زن تیم است. فودن با ۱۰ گل در رده بعدی قرار دارد. با این حال، بهترین بازیکن فصل لیگ برتر از بهترین فرم خود دور بوده است. ۱۷ بازی طول کشید تا او اولین گل لیگ خود را به ثمر برساند!
گواردیولا واضح است که در این شرایط مقصر است. در واقع، تاکتیک او برابر پالاس به طور گسترده مورد سوال قرار گرفت. نشریه ایندیپندنت اصرار دارد: «تیم مملو از بازیکنان هجومی بود. آنها بازیکنان سبک گواردیولا را کم داشتند. خالی کردن خط میانی از او بعید بود. لحظاتی وجود داشت که نشان می‌داد او از سیستم دونات تن هاخ با فضایی خالی در وسط تقلید کرده است.»
پس از یک فصل مصیبت‌بار، وقت جبران است. گواردیولا این را می‌داند. سیتی او به پایین‌ترین حد خود رسیده است.
