تاتنهام پس از ۶۲۹۶ روز جام گرفت
تاتنهام هاتسپر چهارشنبه شب در فینال لیگ اروپا در شهر بیلبائو اسپانیا با نتیجه ۱-۰ منچستریونایتد را شکست داد و قهرمان شد.
این پیروزی نخستین عنوان قهرمانی باشگاهی تاتنهام در ۱۷ سال گذشته است.
ورزشگاه «سان مامس» متعلق به اتلتیک بیلبائو پر بود از اشک‌های شوق هواداران سفیدپوش تاتنهام و بازیکنان این تیم؛ چرا که به نظر می‌رسد این تیم بالاخره طلسم ناکامی در دیدار‌های بزرگ را شکسته است.
این لحظه‌ای تاریخی برای باشگاه شمال لندن است: نخستین جام از سال ۲۰۰۸ و اولین افتخار قاره‌ای آنها از فصل ۸۴-۱۹۸۳. تاتنهام در یک دهه گذشته همواره با انگ «تقریباً خوب» دست و پنجه نرم می‌کرد و حالا این جام برایشان همچون نخستین قهرمانی در بیست سال اخیر بود.
نیمه نخست بازی پراشتباه و بی‌کیفیت دنبال شد و دو تیم نتوانستند موقعیت جدی ایجاد کنند. اما تاتنهام در دقیقه ۴۲ به گل رسید؛ پاپ سار، هافبک این تیم، سانتری با پای راست به محوطه ارسال کرد که پس از برخورد به لوک شاو از منچستر و برخوردی خفیف با برنان جانسون، گلزن ولزی تاتنهام، وارد دروازه شد.
این گل نه‌چندان تمیز، شور و هیجان را در بین هواداران تاتنهام به اوج رساند و در مقابل، هواداران منچستر با لباس‌های قرمز، ساکت و مایوس ماندند.
در نیمه دوم، اما یکی از لحظات درخشان بازی رقم خورد. هنگامی که منچستر برای گل تساوی فشار می‌آورد، در دقیقه ۶۲ یک صحنه تماشایی شکل گرفت: پس از دفع ناقص دروازه‌بان تاتنهام، گوگیلمو ویکاریو، راسموس هویلوند با ضربه سر دروازه تقریباً خالی را هدف گرفت، اما میکی فن‌دِوِن، مدافع هلندی تاتنهام، با یک حرکت آکروباتیک (قیچی‌وار) توپ را از روی خط دروازه دفع کرد.
در ادامه، ویکاریو جبران اشتباه کرد و با مهار دیدنی شوت گارناچو و سپس واکنش بهتر مقابل شاو، کلین‌شیت را حفظ کرد و تیمش را به قهرمانی رساند.
با این قهرمانی، تاتنهام به رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا در فصل آینده راه یافت، هرچند که نتایج اخیرشان در لیگ برتر انگلیس بسیار ناامیدکننده بوده است.
هر دو تیم انگلیسی در این فصل در لیگ برتر وضعیت بدی داشته‌اند. تاتنهام با ۲۱ شکست در رتبه ۱۷ جدول است و منچستریونایتد تنها یک پله بالاتر، در رتبه ۱۶ قرار دارد و از آغاز سال میلادی فقط ۴ برد داشته است.
برنان جانسون پس از بازی با پرچم ولز روی دوشش گفت: «الان واقعاً خوشحالم. راستش این فصل اصلاً خوب نبوده، اما قسم می‌خورم الان هیچ‌کدوم از بازیکن‌ها به اون فکر نمی‌کنیم. باشگاه ۱۷ سال جام نبرده بود. واقعاً همین مهمه. هوادارا همیشه به خاطر بی‌جامی تحقیر می‌شن، ما هم همین‌طور. الان واقعاً خوشحالم».
این قهرمانی طعمی شیرین برای آنژه پستکوگلو، سرمربی استرالیایی تاتنهام داشت؛ کسی که در دومین فصل حضورش در این تیم، شدیداً به خاطر نتایج ضعیف در لیگ برتر مورد انتقاد بود. او، اما از پیش‌بینی این لحظه اطمینان داشت. او در سپتامبر، پس از شکست مقابل آرسنال گفته بود: «من معمولاً در فصل اول چیزی نمی‌برم... همیشه تو فصل دوم می‌برم. هیچ چیز عوض نشده».
پستکوگلو در تیم‌های قبلی‌اش هم معمولاً در فصل دوم جام گرفته بود. او پس از برد مقابل منچستر گفت: «فکر می‌کنم حرفم رو اشتباه برداشت کردند. اون لاف‌زدن نبود، یه اعلام موضع بود. من واقعاً باور داشتم».
این عنوان برای سون هیونگ‌مین، کاپیتان تاتنهام، نیز تاریخی بود. باشگاه اعلام کرد او نخستین کاپیتان اهل کره جنوبی است که تیمش را به قهرمانی در یک تورنمنت بزرگ اروپایی رسانده است.
