غرب از نزدیک شدن مسکو و پکن وحشت دارد؟
آفتاب‌‌نیوز : 
هدف رسمی مانور مشترک روسیه و چین تحت عنوان "ماموریت صلح 2005" پردازش عملیاتی مشترک در چهارچوب حل درگیری های منطقه ای و مبارزه با تروریسم است. این اقدام در چهارچوب سازمان همکاری های شانگهای در قلمروی دو کشور از 27 مرداد تا 3 شهریور ماه انجام می شود. در مانورها 10 هزار نظامی که 2000 نفر آن از روسیه می باشند، شرکت دارند.
با وجود اعلانیه مسکو و پکن در رابطه با این که مانور تنها دارای ماهیتی نمایشی است و بر علیه کشورهای ثالث نمی باشد، آمریکا، ژاپن و کره جنوبی از این بابت اظهار "نگرانی" کرده اند. مسلم است که این برخورد مغرضانه واشنگتن و متفقین منطقه ای آن نسبت به مانور، تنها تاثیر نارضایتی آنان از نزدیکی سیاسی روسیه و چین است و همچنین افزایش اعتبار سازمان همکاری های شانگهای که آماده بر عهده گرفتن مسئولیت، در قبال حفظ صلح در آسیا می باشد. چرا که کلیه این حقایق حاکی از شکل گیری راستین جهانی چند قطبی هستند.
"الکساندر دوگین" رهبر "جنبش بین المللی اوراسیا" تاکید می کند که "امروزه دو تصویر از آینده، شدیدتر و شدیدتر با یکدیگر برخورد می کنند: اجرای آمریکایی امپراطوری جهانی با مجری گری قدرت آمریکا و دیگری طرح ملل و کشورهایی که معماری یک قطبی را به نفع چند قطبی نفی می کنند."
به عقیده دوگین، "حوادث سال های اخیر، زمانی که انقلاب های رنگین در قلمروی کشورهای شوروی سابق نیرو گرفتند، منجر به آغاز شراکت جدی جغرافیایی-سیاسی بین مسکو و پکن شد. ردپای آمریکا در حوادث گرجستان، اوکراین، قرقیزستان و ازبکستان، بدون ابهام نشان داد که آمریکا با جدیت تمام به "دوباره شکل دهی" حوزه کشورهای شوروی سابق به نفع خواسته ها و منافع استراتژیک خود می پردازد. این گام علیه روسیه و چین برداشته شده بود که موضع آنان ضعیف تر و ضعیف تر می شد."
مسکو و پکن به این دعوت به مبارزه، به روش خود پاسخ دادند. "در مرکز اوراسیا، در قلب کره زمین، اتحادیه ای ساخته می شود که در خود دو یکتای جهانی را می گنجاند: روسیه و چین که به مثابه دو شریک استراتژیک پا به قرن 21 گذاشتند و کشورهایی را در بر می گیرند که توانایی های بالقوه آنان مکمل یکدیگر است." این مطلبی است که "الکساندر یاکوونکو" معاون وزیر امور خارجه روسیه در رابطه با سازمان همکاری های شانگهای نوشته است. وی تاکید می کند که "سازمان همکاری های شانگهای، یک فرصت سیاسی منحصر بفرد و اصولاً طرح جدید تجمع سازی جغرافیای سیاسی است. این سازمان در بر گیرنده دو سوم فضای قاره اوراسیاست و دولت هایی با تمدن های مختلف را متحد می کند."
انجام مانور نظامی مشترک روسیه و چین، شراکت استراتژیک با چین و توسعه سازمان همکاری های شانگهای، تماماً حقایقی هستند که قطعاً حاکی از تغییرات جریان جغرافیای سیاسی مسکو می باشند. اما درست نیست که درباره انتخاب مطلق آسیایی روسیه صحبت کرد. در این جا سخنان پر معنای اصلاح گر روسیه، "پطر استولپین" را به یاد می آوریم که گفته است "عقاب ما، عقاب دوسر، میراث بیزانس است. مسلم است که عقاب های یک سر هم توانا و قدرتمند هستند، اما با جدا کردن یک سر عقاب روسی ما که رو به شرق است، شما آن را به عقابی یک سر تبدیل نمی کنید، شما تنها آن را وادار می سازید که خونش جاری شود."
بدین ترتیب امروز ما شاهد شکل گیری سیاست راستین خارجی روسیه بر مبنای چند جهتی هستیم که اجرای درست آن منجر به افزایش فعالیت مسکو می شود، هم در غربی که به هر صورت سعی در جلوگیری از اتحاد روسیه و چین دارد و هم در شرقی که روسیه را تنها شریک متعادل سازنده برتری طلبی های غرب می بیند.
هدف رسمی مانور مشترک روسیه و چین تحت عنوان "ماموریت صلح 2005" پردازش عملیاتی مشترک در چهارچوب حل درگیری های منطقه ای و مبارزه با تروریسم است. این اقدام در چهارچوب سازمان همکاری های شانگهای در قلمروی دو کشور از 27 مرداد تا 3 شهریور ماه انجام می شود. در مانورها 10 هزار نظامی که 2000 نفر آن از روسیه می باشند، شرکت دارند.
با وجود اعلانیه مسکو و پکن در رابطه با این که مانور تنها دارای ماهیتی نمایشی است و بر علیه کشورهای ثالث نمی باشد، آمریکا، ژاپن و کره جنوبی از این بابت اظهار "نگرانی" کرده اند. مسلم است که این برخورد مغرضانه واشنگتن و متفقین منطقه ای آن نسبت به مانور، تنها تاثیر نارضایتی آنان از نزدیکی سیاسی روسیه و چین است و همچنین افزایش اعتبار سازمان همکاری های شانگهای که آماده بر عهده گرفتن مسئولیت، در قبال حفظ صلح در آسیا می باشد. چرا که کلیه این حقایق حاکی از شکل گیری راستین جهانی چند قطبی هستند.
"الکساندر دوگین" رهبر "جنبش بین المللی اوراسیا" تاکید می کند که "امروزه دو تصویر از آینده، شدیدتر و شدیدتر با یکدیگر برخورد می کنند: اجرای آمریکایی امپراطوری جهانی با مجری گری قدرت آمریکا و دیگری طرح ملل و کشورهایی که معماری یک قطبی را به نفع چند قطبی نفی می کنند."
به عقیده دوگین، "حوادث سال های اخیر، زمانی که انقلاب های رنگین در قلمروی کشورهای شوروی سابق نیرو گرفتند، منجر به آغاز شراکت جدی جغرافیایی-سیاسی بین مسکو و پکن شد. ردپای آمریکا در حوادث گرجستان، اوکراین، قرقیزستان و ازبکستان، بدون ابهام نشان داد که آمریکا با جدیت تمام به "دوباره شکل دهی" حوزه کشورهای شوروی سابق به نفع خواسته ها و منافع استراتژیک خود می پردازد. این گام علیه روسیه و چین برداشته شده بود که موضع آنان ضعیف تر و ضعیف تر می شد."
مسکو و پکن به این دعوت به مبارزه، به روش خود پاسخ دادند. "در مرکز اوراسیا، در قلب کره زمین، اتحادیه ای ساخته می شود که در خود دو یکتای جهانی را می گنجاند: روسیه و چین که به مثابه دو شریک استراتژیک پا به قرن 21 گذاشتند و کشورهایی را در بر می گیرند که توانایی های بالقوه آنان مکمل یکدیگر است." این مطلبی است که "الکساندر یاکوونکو" معاون وزیر امور خارجه روسیه در رابطه با سازمان همکاری های شانگهای نوشته است. وی تاکید می کند که "سازمان همکاری های شانگهای، یک فرصت سیاسی منحصر بفرد و اصولاً طرح جدید تجمع سازی جغرافیای سیاسی است. این سازمان در بر گیرنده دو سوم فضای قاره اوراسیاست و دولت هایی با تمدن های مختلف را متحد می کند."
انجام مانور نظامی مشترک روسیه و چین، شراکت استراتژیک با چین و توسعه سازمان همکاری های شانگهای، تماماً حقایقی هستند که قطعاً حاکی از تغییرات جریان جغرافیای سیاسی مسکو می باشند. اما درست نیست که درباره انتخاب مطلق آسیایی روسیه صحبت کرد. در این جا سخنان پر معنای اصلاح گر روسیه، "پطر استولپین" را به یاد می آوریم که گفته است "عقاب ما، عقاب دوسر، میراث بیزانس است. مسلم است که عقاب های یک سر هم توانا و قدرتمند هستند، اما با جدا کردن یک سر عقاب روسی ما که رو به شرق است، شما آن را به عقابی یک سر تبدیل نمی کنید، شما تنها آن را وادار می سازید که خونش جاری شود."
بدین ترتیب امروز ما شاهد شکل گیری سیاست راستین خارجی روسیه بر مبنای چند جهتی هستیم که اجرای درست آن منجر به افزایش فعالیت مسکو می شود، هم در غربی که به هر صورت سعی در جلوگیری از اتحاد روسیه و چین دارد و هم در شرقی که روسیه را تنها شریک متعادل سازنده برتری طلبی های غرب می بیند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید