آفتابنیوز :
آفتاب: حجتالاسلام والمسلمین حسین موسوی تبریزی اولین مسأله در شناخت سرمایههای اصلی نظام را، شناخت خود نظام عنوان كرد و گفت: برای شناخت سرمایههای اصلی نظام ابتدا باید ببینیم كه نظام را چه معنایی میكنیم.
وی اضافه كرد: برخیها نظام را آنچنان محدود میكنند كه گویی نظام یعنی فقط همین نظامی كه به طور رسمی مطرح است و یا افرادی كه امروز بر سر كار هستند؛ كه باید ببینیم آیا نظام همین است یا نظامی است كه در ابتدای انقلاب میخواستیم و مطرح بود. اگر بتوانیم این دو را از هم تفكیک كنیم آن وقت معلوم میشود كه هم شخصیتهای نظام و هم اصل نظام چگونه حفظ شده و در آینده نیز چگونه باید آن را حفظ كرد.
موسوی تبریزی با بیان اینكه باید در رابطه با اصل نظام و اینكه حضرت امام(ره) چه نظامی را ترسیم میكردند، شناخت داشته باشیم، یادآور شد: مردم در 12 فروردین سال 58 به اصل نظام رای دادند و چند ماه بعد هم در قانون اساسی تبلور پیدا كرد و به نظر ما اصل نظام همان است كه مردم جمع شدند و به آن رای دادند. مردم اسم نظام را در آن روز، جمهوری اسلامی گذاشتند و به چگونگی و جزییات آن در قالب قانون اساسی با رفراندومی در نیمه دوم همان سال رای دادند.
دبیركل مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم ادامه داد: در این نظام، همه اهداف در مقدمه قانون اساسی روشن است و در تمام اصول قانون اساسی متبلور شده است. البته من نمیخواهم بگویم كه این، وحی منزل است بلكه برخی از این اصول قابل تغییر است، ولی آنچه مردم آن روز میخواستند در آن چارچوب پیاده شده و اكثریت قابل توجهی به آن رای دادند.
وی با تاكید بر اینكه این نظام چیزی نبود كه در همان روز 12 فروردین آفریده و خلق شده باشد، تصریح كرد: حتی تنها امام(ره) نبودند كه این نظام را آفریدند. درست است كه از سال 42 به بعد، شكل خاصی به عنوان نظام اسلامی در خواستههای مردم به وسیله حضرت امام(ره) تبلور پیدا كرد، ولی در رابطه با اصول دیگر و حتی در رابطه با اسلامی بودن آن، از زمان مشروطه مطالباتی مطرح بود و آزادی و عدالتخواهی درخواستهای مردم بود، به طوری كه یكی از اولین شعارهای مشروطه، ایجاد عدلیه یعنی عدالتخواهی، دادگاههای عادلانه و ایجاد مركز قانون بود تا جلوی استبداد و دیكتاتوری در كشور را بگیرد و هر كس هر تصمیمی كه خواست نگیرد.
موسوی تبریزی ادامه داد: در آن زمان اختلاف بر سر این بود كه مشروعه و یا مشروطه بدون قید باشد كه بالاخره مشروعه بودن در آنجا مطرح شد و طبق متمم قانون اساسی، مجتهدین بزرگ باید نظارت میكردند تا خلاف موازین اسلامی مصوب نشود. بدین ترتیب منهای تعداد معدودی از مواد قانون اساسی مثل اصول مربوط به ولایت فقیه، مابقی اصول در همان قانون اساسی مشروطه هم مطرح و تصویب شد و این نشان میدهد كه ملت از آن زمان این مطالبات را داشتند.
دبیركل مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم با بیان اینكه این مطالبات فطری است، اظهار كرد: هیچ فردی را پیدا نمیكنید كه بگوید من آزادیهای مشروع، عدالت، دفاع و استفاده مساوی از امكانات برای یک جامعه را نمیخواهم و یا نمیخواهم از منابع طبیعی استفاده كنم. همه بشر چنین چیزهایی را میخواهند و به خصوص كه اكثریت مردم در كشور ما مسلمان هستند و بودند، بنابراین اینها خواسته همه مردم بود و این خواستههای مردم باید در اجرا متبلور میشد و نمود پیدا میكرد و مهمترین نكته رهبری حضرت امام(ره) این بود كه توانستند این حركتها و خواستههای مردمی را در قالب نظامی به نام جمهوری اسلامی جای دهند و این چیزی بود كه مشروطه نتوانسته بود در آن موفق شود، چرا كه به دنبال سلطنت مشروطه رفتند و توجه نكردند كه در ایران سلطنت از دیكتاتوری و استبداد جدا نخواهد شد.
وی ادامه داد: امام (ره) جمهوری را مطرح كردند و جمهوریت آخرین خنجر و آخرین ضربهای بود كه امام بر پیكر دیكتاتوری استبدادی شاهنشاهی وارد كردند تا آنهایی كه طرفدار شاه بودند مایوس شوند و نخواهند این دیكتاتوی دوباره زنده شود. امام (ره) به دنبال این بودند كه آراء و خواسته مردم انجام شود كه این به معنی مدیریت مردم در جامعه است و البته اسلامیت از جمهوریت و جمهوریت از اسلامیت نشات میگیرد، یعنی اسلام حكومتی را جز حكومت مردم نمیخواهد و این مسأله در اصل 57 قانون اساسی كاملا روشن است و در آنجا آمده است كه حاكمیت از آن خداست و اوست كه انسان را بر سرنوشت خویش حاكم كرده است.
موسوی تبریزی با بیان اینكه حكومت مردم خواست خداست، تصریح كرد: اسلامیت و جمهوریت در اینجا با هم اتصال پیدا كردهاند كه اجرای آن هم بر طبق قانون اساسی است و نظام ما هم نظام قانون اساسی است. این نظام مسلما با زحمات بسیار زیادی از مردان و زنان بوجود آمده است كه در راس آن حضرت امام(ره) بوده است، بنابراین همیشه باید اندیشههای حضرت امام(ره) را پاسداری كنیم.
دبیركل مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم افزود: باید آنطور كه امام بودند ایشان و اندیشههای ایشان را حفظ كنیم نه اینكه آنطور كه دلمان میخواهد امام باشد، كلمات امام را توجیه و بر جامعه تحمیل كرده یا نظرات خود را بر افكار و نوشتههای امام تحمیل كنیم، هرچند كه گاهی بر وفق امیال و گاهی خلاف میل ماست. باید امام(ره) را همانطور كه هستند به جامعه معرفی كنیم.
وی بر شناخت و حفظ شخصیتهای بزرگ انقلاب و كسانی كه امام(ره) را به خوبی میشناختند، تاكید كرد و گفت: شخصیتهای بزرگی كه زحمت كشیدهاند و دركی از انقلاب و خواستههای مردم دارند و كسانی كه شناخت زیادی از امام دارند باید حفظ شوند و این به خاطر حفظ اسلام و نظام است، این مسأله بدین دلیل نیست كه ما دنبال افراد هستیم، بلكه به این دلیل است كه شخصیت این افراد نظیر مطهری و بهشتی را حفظ كردن، به منزله حفظ كردن شخصیت نظام است.
موسوی تبریزی اضافه كرد: شخصیتهای بزرگ اوایل انقلاب، شهدای انقلاب و رزمندگانی كه در جبههها شهید شدند و یا كسانی كه ماندهاند و شهید نشدهاند و هنوز هم خدمت میكنند، سرمایههای بزرگ نظام هستند كه برای حفظ اصل نظام باید آنها را حفظ كنیم و از جهتگیریهای خاص گروهی و شخصی بپرهیزیم، وقتی جهتگیریهای گروهی و یا خصلتهای درونی خود را در مسأله نظام و حفظ نظام دخالت بدهیم قطعا بزرگترین ضرر را به نظام زدهایم. این یعنی آنجا كه دل ما بخواهد، بدون توجه به اصل نظام و اصل اسلام فردی را بزرگ كنیم و آنجا هم كه دلمان نخواهد فردی را بزرگ كنیم، او را كوچک و ضعیف و به او اهانت كنیم.
دبیركل مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم در ادامه از عملی نشدن شعارهای مربوط به حفظ سرمایههای نظام انتقاد كرد و افزود: متاسفانه باید بگوییم كه برای حفظ این گونه سرمایهها هیچ تلاشی نمیشود و به جز انگیزههای خطی، گروهی، شخصی و سیاسی، در موارد دیگر نه تنها هیچ تلاشی در این زمینه نمیشود، بلكه گاهی هم با روشهای مختلفی برای ضربه زدن و از بین بردن آنها تلاش میشود.
وی گفت: من معتقدم كه برای حفظ شخصیتهای نظام هیچ قدمی برداشته نمیشود. حتی درباره كسانی كه شهید شده یا فوت شدهاند گزینشهای شخصی و برخوردهای خطی میشود و یكی از ضربههای بزرگی كه به این نظام - ولو به ظاهر دوستانه- زده میشود، همین مسأله است.
موسوی تبریزی ادامه داد: مثلا در دهه فجر دیده میشود كه بعضا افرادی به صورت گزینشی در تلویزیون حاضر میشوند و خاطراتی را هم از انقلاب تعریف میكنند، در حالی كه هیچ دخالتی در اوایل نظام نداشتهاند و یا اینكه در نظام موثر نبودهاند، ولی در مقابل افرادی كه بسیار بسیار موثر بودهاند مغفول واقع میشوند، از آنها غفلت میشود و یا حتی گاهی علیه آنها صحبت میشود. برای اینكه خود، گروه خود و منافع شخصی دور ریخته شود و به اصل نظام فكر شود، به یك دیدگاه وسیع و وسعتنظر نیاز است.
دبیركل مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم در پایان بر لزوم حفظ اتحاد و برادری در جامعه و رفع سوءظن در میان افراد جامعه تاكید كرد و گفت: متاسفانه نابرادریها، حذفها، تهمتها و افتراها در جامعه اسلامی ما بیش از كشورهای غیراسلامی شده است و یكی از راههایی كه میتوان این مشكل را از بین برد، حفظ ارزشهای نظام و سرمایههای اصلی نظام یعنی كسانی است كه برای این نظام واقعا زحمت كشیدهاند.