مهدی طارمی در تهران جا مانده، چالهان اوغلو به بازی اول نمیرسد، اما خرید کروات اینتر که البته هم پستی و رقیب مستقیم طارمی نیست، میخواهد از همین بازی اول، مرد اول اینتر باشد!
در گوشهای از سالن بدنسازی زمین فوتبال دانشگاه UCLA، عکاس باشگاه اینتر لحظهای نمادین را شکار کرده: گذشته، حال و آینده، همگی در قاب آینهها. لائوتارو، با ژستی شبیه اساطیر یونانی، آماده دریافت توپ است؛ در سمت چپ، کریستیان کیوو، مربی جدید، با نگاهی رضایتآمیز او را مینگرد و در ذهن، گلهایی را که به ثمر خواهد رساند مرور میکند. اما نگاهها بهزودی از این دو جدا میشود و روی جوانی بلندبالا در پسزمینه ثابت میماند: پتر سوچیچ، درازکش پشت سر کاپیتان، صحنه را از آنِ خود کرده است.
اگر دست راستش را بر سر میگذاشت، در ژستی کامل شبیه «پائولینا بورگهزه» اثر آنتونیو کانووا ظاهر میشد؛ یا اگر فوتبالیتر بنگریم، همانند میشل پلاتینی روی چمن یوکوهاما. اما برای رسیدن به چنین جایگاهی، خیالپردازی کافی نیست؛ استعداد و عمل لازم است—ویژگیهایی که این بازیکن ۲۱ ساله کروات، بهنظر میرسد بهتدریج در حال اثبات آنهاست.
سوچیچ خیلی زود نشان داده که میتواند جایی در خط میانی تیم پیدا کند: تکنیکی پخته، بدنی قدرتمند، و اشتیاقی برای درخشش. حالا و در آستانه جام جهانی باشگاهها، هدف او روشن است: فتح جایگاه در ترکیب اصلی اینتر؛ و او بهخوبی میداند که دو نفر همراهش در آن عکس، یعنی کیوو و لائوتارو، کلید صعودش در هرم قدرت تیم هستند.
اگر پیشتر فرصتی کوتاه برای تمرین با کیوو داشته، در آن لحظه ثبتشده، برای نخستین بار با لائوتارو بهراستی ارتباط برقرار میکند. سوچیچ با احترامی که شایسته یک رهبر است، به کاپیتان مینگرد—و از همانجا گفتوگویی آغاز میشود. چون برای هماهنگی، باید از همینجا آغاز کرد.
دیروز، او یک گام دیگر به دنیای نراتزوری نزدیک شد: با وجود آنکه هنگام عبور از کنار هواداران خجالتی بود و امضایی نداد، اما در زمین، بخشی از ترکیب بود. نخستین تمرین مشترک با نیکولو بارلا، زیلینسکی، آسلانی و فراتزی انجام شد؛ و با در نظر گرفتن حضور میختاریان و غیبت چالهاناوغلو، حالا سرمربی برای نخستین بار ترکیب کامل خط میانی را در اختیار دارد.
در دوره اینزاگی، ترکیب خط میانی تقریباً تثبیتشده و بدون تغییر بود. اما حالا شکافهایی باز شده و فرصتهایی در حال شکلگیریاند. سوچیچ آماده است تا با شتاب، خود را به ترکیب اصلی نزدیک کند. برابر مونتری، غیبت یک بازیساز کلاسیک حس میشود؛ و این بار، آسلانی تنها گزینه ممکن نیست. اگرچه هافبک آلبانیایی به دلیل استمرار گذشته یک گام جلوتر است و مورد توجه فیورنتینا هم قرار دارد، اما سوچیچ بیوقفه تلاش میکند تا در همان دقیقه اول، روی زمین باشد—شاید با جابهجایی بارلا یا میختاریان به مرکز زمین.
آخرین فرصت برای درخشیدن
تکلیف ترکیب نهایی بهزودی روشن خواهد شد. در تمرین دیروز که ۱۵ دقیقهاش برای خبرنگاران باز بود، پتر بار دیگر تاثیر مثبتی بر جای گذاشت: او ریتم بالا را بهخوبی میشناسد، همانطور که در تمرینات پاسکاری اولیه بهچشم آمد؛ و بهخوبی میداند چگونه از فیزیک خود استفاده کند. کیوو آماده است تا او را در مسیر پیشرفت هدایت کند، و لائوتارو هم آماده است تا ارزشهای پیراهن باشگاه را به نسل بعد منتقل کند.
همهچیز به هم پیوسته است...