هافبک بارسا در آستانه فسخ قرارداد
تابستان گذشته، در میانه تور آمریکا، اوریول رومئو چمدان‌هایش را بست تا به خیرونا بازگردد، تیمی که یک سال قبل در آن درخشیده و موفق به کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا شده بود، موفقیتی تاریخی برای تیم مونتیلیوی. هانسی فلیک به او بها می‌داد، اما اولویت‌های دیگری داشت و مانع جدایی‌اش نشد. در خیرونا، میچل با آغوش باز منتظرش بود.
او برای یک فصل به صورت قرضی به خیرونا بازگشت و حالا باید به بارسلونا برگردد، تیمی که همچنان روی او حساب نمی‌کند. اما این سال در خیرونا بسیار متفاوت از تجربه قبلی‌اش بود. مشکلات جسمانی (به‌ویژه زانوی آسیب‌دیده‌اش) او را آزار داده و با وجود حضور در ۳۱ بازی، نتوانسته جایگاه ثابتی به عنوان بازیکن اصلی به دست آورد.
رومئو که حالا ۳۳ سال دارد و یک سال دیگر از قراردادش با بارسلونا باقی مانده، با توجه به مشکلات جسمانی‌اش، مدیریت ورزشی بارسلونا کاملاً آگاه است که بهترین راه‌حل برای جدایی او، اعطای آزادی کامل و فسخ قرارداد با پرداخت مبلغ ناچیزی به عنوان غرامت است. کسب سود مالی از انتقال او تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسد.
در بارسلونا، پست او با حضور دی‌یونگ، پدری، کاسادو، گاوی و برنال کاملاً پر شده است. در خیرونا هم، در حال حاضر، به دلیل نگرانی‌ها درباره وضعیت جسمانی‌اش، تمایلی به نگه داشتن او ندارند. پس از ملاقات ایجنت او با دکو، احتمالاً به دنبال راه‌حلی خواهند بود که به احتمال زیاد به آزادی کامل رومئو برای یافتن تیمی جدید منجر خواهد شد.
