آسیب و پارگی رباط صلیبی یا ACL، یکی از مهمترین آسیبهای زانو است که در بین ورزشکاران بسیار دیده میشود، اگرچه دیگران را نیز به دلایل مختلف گرفتار خود میکند.
آسیب به رباط صلیبی قدامی (ACL) که یک بند اتصالی مهم و قوی در زانو است، حتی در بین ورزشکاران آماتور نیز شایع است و درمان آن نیز اغلب نیاز به بازسازی یا تعویض تاندون دارد. با این حال، این که کدام تاندون جایگزین در این خصوص مناسبتر است، امری بحثبرانگیز بین محققان بوده است.
حالا در تحقیقی جدید، دانشمندان دانشگاه متروپولیتن اوزاکا واقع در کشور ژاپن، با ارزیابی آناتومی میکروسکوپی این عضو مهم در راستای بازسازی ACL، قدمی فراتر از تنها جستجوی یک تاندون بهینه برداشتهاند. ACL که در وسط زانو قرار دارد، نواری است که استخوانهای ران و ساق پا را به هم متصل میکند و برای ثابت نگه داشتن مفصل زانو، از اهمیت حیاتی برخوردار است.
به گفته مجریان این تحقیق، دو تاندون جایگزین برای بازسازی ACL عبارتند از پیوند تاندون-استخوان در استخوان کشکک (BPTB) و پیوند تاندون چهارسر ران-استخوان کشکک (QTB). بیماران نیازمند بازسازی رباط صلیبی اغلب با آسیب پیوند در محلی به نام «محل درج ACL فمورال» مواجه میشوند که نیاز به توجه ویژه دارد.
در این پژوهش، تیم تحقیقاتی مناسب بودن نسبی پیوندهای QTB و BPTB را با مقایسه شباهت آنها به ACL در محلهای درج فمور ارزیابی کردند.
آنها QTB و BPTB را که از زانوهای ۲۰ جسد انسان گرفته شده بود، همراه با انجام سی تی اسکن در ۱۸ بیمار زنده آزمایش کردند. اطلاعات جمعآوریشده شامل عرض و ضخامت محل درج، زاویه اتصال رباط و زاویه خمش پیوند بود.
تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که در مقایسه با ACL، عرض و ضخامت درج پیوندهای QTB بیشتر بود، در حالی که پیوندهای BTBP به طور قابل توجهی کوچکتر بودند. همچنین در زاویه اتصال رباط بین پیوندهای ACL و QTB نسبت به پیوندهای ACL و BTBP شباهت بیشتری مشاهده شد.
یافتههای این مطالعه به بهبود بالقوه در درمان آسیب رباط صلیبی یا ACL کمک میکنند. به گفته محققان، نتایج نشان میدهند که پیوند QTB شباهت بیشتری به ACL در محل درج فمور دارد. این موضوع حاکی از آن است که مورد فوق، گزینه مناسب تری برای بازسازی ACL است.
این یافتههای پژوهشی مرتبط با سلامت زانو در نشریه The American Journal of Sports Medicine منتشر شدهاند.
منبع: سیناپرس