وقتی به کشور‌های عضو بریکس نیاز داریم، آنها کجا هستند؟
در ادامه این نوشتار آمده‌است: در هشت سال گذشته، از روزنامه‌نگاران، دانشگاهیان و مفسران شنیده‌ام که ادعا می‌کنند ما در یک جهان چندقطبی جدید زندگی می‌کنیم و کشور‌های عضو بریکس ما را از هژمونی امپریالیستی امریکا آزاد می‌کنند.
ایران به معنای واقعی کلمه عضو بریکس است. در حال حاضر، ما شاهد همان نوع سخنرانی انتقادی از سوی رهبران بریکس هستیم که در مورد فلسطین داشتند و اکنون همان رفتار را در همبستگی با ایران می‌بینیم. اما آیا واقعاً هیچ یک از کشور‌های بریکس روابط اقتصادی خود را با اسرائیل قطع خواهند کرد؟ اگر این کار را انجام دهند، اقتصاد چین، روسیه و برزیل فرو نمی‌پاشد. تعداد کمی از آنها حتی در انتخابات گذشته از دونالد ترامپ به عنوان «شر کمتر» حمایت کردند و روایت تبلیغاتی طرفداران او، مانند تاکر کارلسون «میلیاردر ملی‌گرای مسیحی»، را پذیرفتند، که ترامپ، برخلاف بایدن، ظاهراً و اساساً با هرگونه جنگ یا مداخله خارجی مخالف است.
من حتی مقاله‌ای در این مورد از یکی از دوستانم در حزب کارگران دریافت کردم که نظر من را جویا شده بود، و به آن استناد می‌کرد.
در «کمونیسم چپ: یک بیماری کودکانه»، لنین در مورد خطرات عدم تحلیل صحیح وضعیت فعلی هشدار داده است. بنابراین، بیایید ببینیم واقعاً چه اتفاقی می‌افتد:
تقریباً دو سال است که در غزه نسل‌کشی در جریان است. در رابطه با اینکه کشور‌های عضو بریکس به عنوان یک نیروی چندقطبی علیه هژمونی این نسل‌کشی آمریکا/اسرائیل عمل می‌کنند، ما سخنان تندی در محکومیت آن از سوی رهبران روسیه، چین، آفریقای جنوبی و برزیل شنیده‌ایم، اما هیچ‌کدام از آنها روابط تجاری خود را با اسرائیل قطع نکرده‌اند، چه برسد به اینکه برای شکستن محاصره یا ارائه سلاح یا حمایت تسلیحاتی به فلسطینی‌ها تلاشی کرده باشند. در واقع، روسیه حتی تجارت خود با اسرائیل را در سال ۲۰۲۴ افزایش داده است.
ممکن است برخی فکر کنند، «خب، این افتضاح است، اما فلسطین در بریکس نیست.» من مخالفم، اما می‌توانم این طرز فکر را درک کنم. اما ایران به معنای واقعی کلمه عضو بریکس است. در حال حاضر، ما شاهد همان نوع سخنرانی انتقادی از سوی رهبران بریکس هستیم که در مورد فلسطین داشتند و اکنون همان رفتار را در همبستگی با ایران می‌بینیم.
اما آیا واقعاً هیچ یک از کشور‌های بریکس روابط اقتصادی خود را با اسرائیل قطع خواهند کرد؟ اسرائیل «کشور» کوچکی است. اگر این کار را انجام دهند، اقتصاد چین، روسیه و برزیل فرو نمی‌پاشد.
اگر بریکس قادر به عمل به عنوان یک بلوک نیست (متحدان نزدیک امریکا، مانند امارات را نیز شامل می‌شود) حداقل کشور‌های عضو می‌توانند به جای حرف‌های توخالی، ابتکار عمل نشان دهند. اگر اینطور نیست، به نظر می‌رسد زمان خوبی برای کاهش انتظاراتمان از بریکس است.
