پنیر دوست قلب یا دشمن سلامتی قلب؟
مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد پنیرهای طبیعی ممکن است از آنچه فکر می‌کنید سالم‌تر باشند. ما ایرانی‌ها به غذا‌های لبنی علاقه خاصی داریم، از ماست و کشک گرفته تا پنیرهای متنوعی که سر سفره صبحانه‌مان می‌درخشند. اما در دنیای غرب، یک ماده لبنی همیشه در صدر مصرف قرار دارد: پنیر چدار. در آمریکا، هر فرد به‌طور میانگین بیش از ۱۹ کیلو پنیر در سال می‌خورد! با این حال، پنیر همیشه با یک نگرانی جدی همراه بوده: چربی اشباع و خطر برای سلامت قلب.
پنیر دوست قلب یا دشمن سلامتی قلب؟
اما یک مطالعه جدید که در ایرلند انجام شده، شاید نگاه ما را به پنیر و سلامت قلب دگرگون کند.
پنیر چدار از چه گاوی تهیه شده؟ اهمیت دارد!
پژوهشگران ایرلندی برای اولین بار پنیر چدار تهیه شده از شیر گاو‌هایی که در چراگاه‌های سرسبز تغذیه می‌شوند را با پنیر چدار تهیه‌شده از گاوهای تغذیه‌شده با دانه در دامداری‌های صنعتی مقایسه کردند. هدف؟ بررسی اینکه کدام نوع پنیر تأثیر بهتری بر سلامت قلب دارد.
در این تحقیق، ۵۸ نفر میانسال دارای اضافه وزن، به مدت شش هفته هر روز ۱۲۰ گرم پنیر چدار مصرف کردند. نیمی از آنها پنیر «چراگاه‌دار» و نیمی دیگر پنیر «دامداری‌صنعتی» خوردند.
نتایج چه می‌گویند؟
بر خلاف انتظار، نه‌تنها چربی خون شرکت‌کنندگان افزایش نیافت، بلکه سطح کلسترول بد (LDL) در هر دو گروه کاهش پیدا کرد. با این حال، کسانی که پنیر تهیه شده از گاوهای چراگاه‌دار را مصرف کرده بودند، اسید‌های چرب اشباع شده کمتری در خون‌شان داشتند—یعنی شاید این نوع پنیر «دوست‌داشتنی‌تر» برای قلب باشد.
نکته مهم: تعادل در مصرف
البته باید گفت شرکت‌کنندگان مقدار زیادی پنیر—یعنی بیش از ۴ برابر اندازه یک وعده معمولی—در روز مصرف کردند. پس این نتایج را نباید به مصرف روزانه متعادل تعمیم داد. کارشناسان تأکید دارند که خوردن پنیر به‌طور متعادل، و ترجیحاً از نوع تهیه شده با شیر طبیعی و بدون افزودنی، می‌تواند بخشی از یک رژیم غذایی سالم باشد.
پس، پنیر بخوریم یا نخوریم؟
اگر فشار خون یا کلسترول بالا دارید، به نوع پنیر توجه کنید. پنیرهای کم‌نمک مانند موزارلا، ریکوتا یا پنیرهای تازه گزینه‌های بهتری هستند. اما اگر از خوردن کمی پنیر چدار طبیعی لذت می‌برید، نگران نباشید؛ شاید این لذت کوچک آن‌قدر‌ها هم برای قلب شما بد نباشد.
