دادههای استخراجشده از سامانههای ملکی و پلتفرمهای آنلاین حکایت از آن دارد که چه در عرضه و چه در تقاضا، افت محسوسی رخ داده و حتی رویدادهای سیاسی و امنیتی، مانند درگیریهای نظامی اخیر، شدت این رکود را افزایش داده است.
آمارها نشان میدهد که در خرداد ۱۴۰۳ تعداد آگهیهای فروش آپارتمان در تهران نسبت به سال قبل بیش از نصف کاهش داشته است.
کارشناسان این روند را به ترکیب همزمان دو عامل کاهش قدرت خرید خانوارها و بحرانهای سیاسی مرتبط میدانند. نتیجه این شرایط، باقی ماندن بازار در وضعیت شوک حتی پس از آرام شدن فضای سیاسی بود.
از نظر قیمتی نیز تصویر بازار چندلایه به نظر میرسد. در حالی که میانگین قیمت فایلهای مسکن اندکی کاهش یافته، میانگین هر مترمربع رشد بالای ۶ درصدی را تجربه کرده است. این تفاوت عمدتا ناشی از افزایش سهم واحدهای کوچکمتراژ در بازار بوده است.
در بخش مشخصات بنا، سهم واحدهای نوساز یا کمتر از پنج سال ساخت به حدود ۲۹.۵ درصد رسیده که نسبت به سال قبل کمی افت داشته است. همزمان، فایلهای اجاره نیز کاهش یافته و حجم آگهیهای رهن و اجاره حدود ۲۱ درصد کمتر از مدت مشابه سال گذشته گزارش شده است.
از منظر بازدهی، شاخص قیمت به اجاره در تهران طی یک سال گذشته از ۱۵.۵ به ۱۶.۱ افزایش یافته است؛ نشانهای از آنکه هزینه خرید نسبت به اجارهنشینی رشد بیشتری داشته و فشار اقتصادی مستأجران سنگینتر شده است.
مقایسه با بازارهای دیگر هم نکته قابلتوجهی دارد: در حالی که طلا طی یک سال بیش از ۱۰۰ درصد، دلار ۳۸ درصد و بورس ۳۶ درصد بازدهی داشتهاند، مسکن تنها رشد ۶ درصدی را تجربه کرده است. بنابراین مسکن نهتنها جذابیت سرمایهگذاری خود را از دست داده، بلکه در رقابت با بازارهای موازی نیز عقبنشینی کرده است.