نباید فرزندانمان را به چین و روسیه بسپاریم
داریوش قنبری
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب- داریوش قنبری* (خبرآنلاین): این روزها روابط اقتصادی و بازرگانی کشورهای چین تواند حائز اهمیت باشد و یقینا برای حفظ این روابط باید کوشید. اما از آنجا که وزارت علوم تحقیقات‌و فناوری در صدد ایجاد روابط علمی بین دو کشور است باید عنوان کنم که این دو کشور به لحاظ علمی به نسبت بسیاری از کشورهای غیر اروپایی و آمریکایی عقب افتاده هستند و هیچ‌گاه با لحاظ کردن پیشرفت‌های گسترده اقتصادی و پیشرو بودن این کشورها در صنعت نمی‌توان آنها را در ردیف علمی برتری دانست و اینکه دانشجویان ایرانی را برای ادامه تحصیل به این کشورها ترغیب و تشویق کرد.
از طرفی باید در نظر داشت که نباید از هر جهت خود را وابسته به این کشورها نماییم. شاید بیراه نباشد اگر بگوییم که چین و روسیه خود به نوعی محتاج و وابسته به کشورهای اروپایی و آمریکایی هستند ووابستگی ما به این کشورها هم به لحاظ علمی و هم به لحاظ اقتصادی می تواند در آینده به ایران ضربه جبران ناشدنی را وارد کند.
چین و روسیه در حال حاضر خود وابسته و محتاج به تکنولوژی روز اروپای غربی و آمریکای شمالی هستند و بسیاری از موارد و مباحث علمی و تکنولوژی را در سطح پایین و بی‌کیفیت از این کشورها الگوبرداری می‌کنند و می‌توان این کشورها را قدرت‌های علمی درجه ۲ یا غیر برتر جهان معرفی کرد.
این روزها که وزارت علوم و تحقیقات و فناوری قصد گره زدن و ایجاد وروابط بین این کشورها با ایران را دارد باید بداند که در معرض انجام یک اقدام کاملا اشتباه است. در بسیاری از مواقع حتی در راستای اهداف سیاسی شاهد بوده‌ایم که چین و روسیه چگونه پشت ایران را بر سر قطع‌نامه‌های هسته‌ای خالی کرده‌اند. حال ما می‌خواهیم دانشجویان خود را به دست آنها بسپاریم . اینها همان کشورهایی هستند که در جریان قطع نامه های ضد ایرانی و … در کنار کشورهای اروپایی قرار گرفتند و علیه ما رای دادند . ساده لوحانه فکر کرده ایم اگر بخواهیم بر این باور باشیم که این دو کشور هم اکنون مواضع شان با مواضع کشورهای اورپایی و آمریکایی فرق دارد. این مهم را حتی در روابط اقتصادی آنها هم می توان ملاحظه کرد که تصور ما براین است که روابط اقتصادی امیدوار کننده ای داریم غافل از اینکه این طور نیست.
این رفتار را می توان از معاملات آنها پیش‌بینی کرد. ما از روسیه ادوات جنگی می‌خریم اما نه آنهایی را که آخرین متد هستند. چین هم اینچنین با ما رفتار می‌کند و بهترین کالاهای خود را در اختیار ما نمی‌گذارد. پس بهتراست بابت این تصمیم وزارت علوم اظهار نگرانی کنیم. چرا که ممکن است چینی‌ها و روس‌ها رفتار و نگرش دانشجویان ما راهم تغییر دهند. در کل فرستادن دانشجویان به روسیه و چین نمی‌تواند به نفع ما باشد.
مواضع کشورهای اروپایی و آمریکایی از آنجایی که علیه ایران هستند مشخص است و تکلیف ایران هم با این کشورها مشخص است اما دو کشور روسیه و چین هیچ کدام مواضع مشخصی بابت دوستی و دشمنی شان ندارند و این موضع دو طرفه ازسوی این کشورها می تواند برای ما درد سر ساز باشد.
به نظر من موضع ستیزه‌جویانه آمریکا و اروپا برای ما بهتر است. چرا که تکلیفمان مشخص است. چین و روسیه به نظر من دو قدرت غیر قابل اعتماد هستند که من معتقد هستم نباید فرزندانمان را به دست آنها بسپاریم. به نظر می‌رسد وزارت علوم قصد دارد تا بین ایران رو سیه و چین روابط علمی ایجاد کند و این انگیزه تنها به دلیل روابط اقتصادی مناسب است که انگیزه خوبی نیست.
اگر می بینیم که کشورهای اروپایی و آمریکایی به لحاظ علمی در بالاترین درجه قرار دارند نباید آنها را کنار بگذاریم. علم‌آموزی حتی از کفار ازسیره پیامبر اکرم است. در کل اصلا این رویه قابل درک نیست و نمی‌توان در مباحث علم‌آموزی برخی کشورها را به برخی دیگر ترجیح داد. چه خوب است که وزارت علوم هم همچنان به وظیفه علمی خود عمل کند و خود را درگیر مسائل اقتصادی ننماید. مسئولان این وزارتخانه تکلیف معینی دارند و نباید با این اقدامات دانشجویان و استعدادهایمان را به کشورهایی بفرستند که به لحاظ علمی در شرایط نامناسبی قرار دارند.
*نماینده ایلام در مجلس هشتم شورای اسلامی
آفتاب- داریوش قنبری* (خبرآنلاین): این روزها روابط اقتصادی و بازرگانی کشورهای چین تواند حائز اهمیت باشد و یقینا برای حفظ این روابط باید کوشید. اما از آنجا که وزارت علوم تحقیقات‌و فناوری در صدد ایجاد روابط علمی بین دو کشور است باید عنوان کنم که این دو کشور به لحاظ علمی به نسبت بسیاری از کشورهای غیر اروپایی و آمریکایی عقب افتاده هستند و هیچ‌گاه با لحاظ کردن پیشرفت‌های گسترده اقتصادی و پیشرو بودن این کشورها در صنعت نمی‌توان آنها را در ردیف علمی برتری دانست و اینکه دانشجویان ایرانی را برای ادامه تحصیل به این کشورها ترغیب و تشویق کرد. از طرفی باید در نظر داشت که نباید از هر جهت خود را وابسته به این کشورها نماییم. شاید بیراه نباشد اگر بگوییم که چین و روسیه خود به نوعی محتاج و وابسته به کشورهای اروپایی و آمریکایی هستند ووابستگی ما به این کشورها هم به لحاظ علمی و هم به لحاظ اقتصادی می تواند در آینده به ایران ضربه جبران ناشدنی را وارد کند.
چین و روسیه در حال حاضر خود وابسته و محتاج به تکنولوژی روز اروپای غربی و آمریکای شمالی هستند و بسیاری از موارد و مباحث علمی و تکنولوژی را در سطح پایین و بی‌کیفیت از این کشورها الگوبرداری می‌کنند و می‌توان این کشورها را قدرت‌های علمی درجه ۲ یا غیر برتر جهان معرفی کرد.
این روزها که وزارت علوم و تحقیقات و فناوری قصد گره زدن و ایجاد وروابط بین این کشورها با ایران را دارد باید بداند که در معرض انجام یک اقدام کاملا اشتباه است. در بسیاری از مواقع حتی در راستای اهداف سیاسی شاهد بوده‌ایم که چین و روسیه چگونه پشت ایران را بر سر قطع‌نامه‌های هسته‌ای خالی کرده‌اند. حال ما می‌خواهیم دانشجویان خود را به دست آنها بسپاریم . اینها همان کشورهایی هستند که در جریان قطع نامه های ضد ایرانی و … در کنار کشورهای اروپایی قرار گرفتند و علیه ما رای دادند . ساده لوحانه فکر کرده ایم اگر بخواهیم بر این باور باشیم که این دو کشور هم اکنون مواضع شان با مواضع کشورهای اورپایی و آمریکایی فرق دارد. این مهم را حتی در روابط اقتصادی آنها هم می توان ملاحظه کرد که تصور ما براین است که روابط اقتصادی امیدوار کننده ای داریم غافل از اینکه این طور نیست.
این رفتار را می توان از معاملات آنها پیش‌بینی کرد. ما از روسیه ادوات جنگی می‌خریم اما نه آنهایی را که آخرین متد هستند. چین هم اینچنین با ما رفتار می‌کند و بهترین کالاهای خود را در اختیار ما نمی‌گذارد. پس بهتراست بابت این تصمیم وزارت علوم اظهار نگرانی کنیم. چرا که ممکن است چینی‌ها و روس‌ها رفتار و نگرش دانشجویان ما راهم تغییر دهند. در کل فرستادن دانشجویان به روسیه و چین نمی‌تواند به نفع ما باشد.
مواضع کشورهای اروپایی و آمریکایی از آنجایی که علیه ایران هستند مشخص است و تکلیف ایران هم با این کشورها مشخص است اما دو کشور روسیه و چین هیچ کدام مواضع مشخصی بابت دوستی و دشمنی شان ندارند و این موضع دو طرفه ازسوی این کشورها می تواند برای ما درد سر ساز باشد.
به نظر من موضع ستیزه‌جویانه آمریکا و اروپا برای ما بهتر است. چرا که تکلیفمان مشخص است. چین و روسیه به نظر من دو قدرت غیر قابل اعتماد هستند که من معتقد هستم نباید فرزندانمان را به دست آنها بسپاریم. به نظر می‌رسد وزارت علوم قصد دارد تا بین ایران رو سیه و چین روابط علمی ایجاد کند و این انگیزه تنها به دلیل روابط اقتصادی مناسب است که انگیزه خوبی نیست.
اگر می بینیم که کشورهای اروپایی و آمریکایی به لحاظ علمی در بالاترین درجه قرار دارند نباید آنها را کنار بگذاریم. علم‌آموزی حتی از کفار ازسیره پیامبر اکرم است. در کل اصلا این رویه قابل درک نیست و نمی‌توان در مباحث علم‌آموزی برخی کشورها را به برخی دیگر ترجیح داد. چه خوب است که وزارت علوم هم همچنان به وظیفه علمی خود عمل کند و خود را درگیر مسائل اقتصادی ننماید. مسئولان این وزارتخانه تکلیف معینی دارند و نباید با این اقدامات دانشجویان و استعدادهایمان را به کشورهایی بفرستند که به لحاظ علمی در شرایط نامناسبی قرار دارند.
*نماینده ایلام در مجلس هشتم شورای اسلامی
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
لینک های مفید