آفتابنیوز : آفتاب: یادگار حضرت امام گفت: «تخیل» نجاتبخش جامعه است و در برابر آن «توهم» دشمن آن است.
به گزارش جماران حجت الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی در دیدار جمعی از شاعران جوان کشورمان به تشریح نقش هنر و ادبیات در بسط اخلاق پرداخت و با بیان اینکه «در توهم انسان خود را مرکز عالم میداند و همه چیز را برای خود میخواهد.»
افزود: توهم آغاز همه دردها و بیچارگیهاست، آغاز همه تلخیها و فلاکتهایی است که بر انسان عارض میشود. انسان متوهم کاری به حقیقت و واقعیت ندارد او آنچه را که میاندیشد، میخواهد و کاری به خواسته دیگران ندارد. انسان متوهم خود را به واقعیت تحمیل میکند و هرگز تن به حقیقت نمیدهد.
وی با بیان اینکه «تخیل نقطه مقابل توهم است» اظهار کرد: در تخیل انسان سعی میکند جای انسان دیگری قرار گیرد و این قاعده زرین فلسفه اخلاق است که آدمی طبق فرمایش امام علی(ع) هر آنچه برای خود میپسندد برای دیگران هم بپسندد.
وی با بیان اینکه «اگر قدرت تخیل نباشد امکان احساس درد مردم وجود نخواهد داشت» گفت: تمام مسائل ما به زمانی برمیگردد که نمیدانیم با کلام و عمل خود با مردم چه میکنیم و چه به روزگار آنها میآوریم. اگر بتوانیم خود را جای مردم بگذاریم آنگاه میفهمیم که سوختن چه مفهومی دارد.
وی اظهار کرد: اگر تخیل در وجود انسان نباشد اساسا نمیتواند درکی از همنوع خود داشته باشد. اگر واقعا میدانستیم با رفتارمان چه بلایی سر دیگران میآوریم هرگز بیمحابا دست به رفتارهای مختلف نمیزدیم.
یادگار حضرت امام افزود: کسانی که از توانایی تصور روزگار انسانهای دیگر عاجز هستند و قدرت تخیل ندارند انسانهایی فردمحور هستند و در درون خود گم شدهاند.
وی خاطرنشان کرد: وقتی کارگردانی درد یک فرد فقیر و یا درد انسانی طرد شده از جامعه را تصویر میکشد به دیگران کمک میکند تا وقتی در سطح جامعه چنین افرادی را میبیینند با آنها همدردی کنند. وقتی کسی در رمان بلندی با قهرمان داستان مدتی زندگی میکند میتواند درد او را بفهمد.
وی اظهار کرد: اگر هنر نبود ما برای رسیدن به تخیلی که لازمه رشد جامعه است، مشکل داشتیم. شاید یکی از دلایلی که دنیای امروز چندان با فجایع آنچنانی روزگار پیشین مواجه نمیشود، توانایی تخیل بالای انسانهاست که به دست توانمند هنرمندها به تصویر کشیده میشود.
سیدحسن خمینی گفت: وقتی کارگردانی درد یک فرد فقیر و یا درد انسانی طرد شده از جامعه را تصویر میکشد به دیگران کمک میکند تا وقتی در سطح جامعه چنین افرادی را میبیینند با آنها همدردی کنند. وقتی کسی در رمان بلندی با قهرمان داستان مدتی زندگی میکند میتواند درد او را بفهمد.
وی ادامه داد: جایگاه هنر، شعر و ادبیات تنها یک جایگاه تفننی نیست جایگاه مولد اخلاق است. بسیاری از فیلمها و کارتونها در انسانی شدن روابط انسانها حتی با حیوانات، تاثیر بسزایی داشتهاند.
وی افزود: دشمن اصلی اخلاق و زیست اخلاقی در جامعه، توهم است. یعنی اینکه انسان خود را مدار خلقت بداند. وقتی جامعهای دچار چنین توهماتی است یک فردی باید از یک جایی کاری شروع کند. دمیدن به آتش نفرتها کار راحتی است، باید کسی از گوشهای برای زدودن کینهها حرکتی بکند. البته کینهزدایی به معنی نادیده گرفتن حقایق نیست.
یادگار حضرت امام در پایان گفت: جایگاه هنر در ابعاد یک جامعه اخلاقی صرفا یک جایگاه شعاری نیست تعریفی واقعی، حقیقی و صحیح دارد؛ لذا هرچه به آن پر و بال بدهیم جامعه یک گام به سمت سعادتمندی پیش خواهد رفت.