آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: رسول منتجب‌نیا که در زمان جنگ ریاست کمیسیون دفاع مجلس را بر عهده داشت نحوه آگاه شدن مسئولان از تصمیم امام (ره) مبنی بر پذیرش قطعنامه را بیان کرد.
قائم مقام وقت ستاد کل خاتم‌الانبیاء گفت: یک روز دیدیم که از دفتر آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان رییس‌جمهور زنگ زدند که فردا صبح زود بیایید دفتر ریاست‌جمهوری. ما رفتیم و دیدیم که خیلی از آقایان هستند. سران کشور، فرماندهان عالی‌رتبه ارتش و سپاه، نخست‌وزیر، وزیر خارجه و برخی دیگر از وزرا بودند. دقایقی بعد مرحوم حاج احمد آقای خمینی هم آمدند. جلسه شروع شد و آیت‌الله خامنه‌ای فرمودند که یک مقدماتی بوده است و امام (ره) یک تصمیمی گرفته‌اند و حاج احمد آقا آمده‌اند تا پیام امام (ره) را برای شما بخوانند.
وی با بیان اینکه پیامی که حاج احمد آقا می‌خواستند بخوانند پیام خصوصی امام (ره) بود و با پیامی که برای عموم مردم منتشر شد فرق می‌کرد، گفت: در پیام امام (ره) به‌صراحت آورده بودند که «من تا چند روز قبل مصمم بودم که این جنگ ادامه پیدا کند و معتقد بودم که این جنگ به پیروزی نهایی می‌رسد و می‌توانیم رژیم بعث را ساقط کنیم ولی گزارش‌هایی از قبل بود و اخیرا هم فرماندهان و مسئولان دیگر نامه‌هایی نوشتند که ما به هیچ وجه قادر به ادامه جنگ نیستیم و اگر جنگ ادامه پیدا بکند اساس نظام جمهوری اسلامی صدمه می‌بیند و خطرات بزرگی پیش خواهد آمد به همین دلیل من مصمم شدم که قطعانه را بپذیریم و جنگ را خاتمه دهیم.»
وی که در آن زمان عضو گروه 4 نفری بررسی و تصویب بودجه‌های جنگ بود، گفت: وقتی این پیام خوانده شد همینطور که خوانده می‌شد همه ما اشک می‌ریختیم. روز عجیبی بود به اندازه اینکه چند نفر از عزیزان‌مان فوت شده باشد اشک ریختیم. همه بلا استثنا گریه کردند. وقتی پیام تمام شد گفتند که آقایان گزارش بدهند. فرمانده سپاه، فرمانده ارتش، وزیر خارجه، وزیر اقتصاد، نخست‌وزیر و مسئولان دیگر گزارش دادند. هرکسی در حیطه وظایف خودش گزارش داد که جنگ به ما آسیب‌هایی رسانده که جبران‌ناپذیر است و ما نمی‌توانیم ادامه بدهیم. مثلا وزیر اقتصاد گفت که اقتصاد ما شکننده شده و ما اگر ادامه بدهیم نمی‌توانیم کشور را اداره کنیم وزیر خارجه به نحو دیگر و در مجموع گزارش‌ها نشان می‌داد که چاره‌ای جز پذیرش قطعنامه نیست. این موضوع که امام (ره) فرمود من جام زهر را نوشیدم، امری بود که بر امام (ره) تحمیل شد اما این نتیجه مجموعه همه گزارش‌ها بود.
