نامه‌های سوزناک نلسون ماندلا منتشر می‌شود
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: نامه‌های نلسون ماندلا اولین رئیس‌جمهور سیاه‌پوست آفریقای جنوبی که در زندان نوشته شده، از دلتنگی و ناراحتی او به دلیل دوری از خانواده می‌گویند.
به گفته روزنامه‌ای بریتانیایی این رهبر ضدآپارتاید نوشته از سال 1962 تا 1990 که قادر به کمک به همسر و فرزندانش نبود احساس می‌کرد «در بدبختی فرورفته» است.
این نوشته‌ها در مجموعه‌ای به نام «گفت‌وگو با خودم» جمع‌آوری شده و روز سه‌شنبه در بریتانیا منتشر می‌شود.
در یکی از این نامه‌ها برنده جایزه نوبل صلح غم از دست دادن فرزند پسرش را چنین توصیف می‌کند؛ «در بدبختی فرورفتم، تمام وجودم، تن، رگ، استخوان و روحم. بسیار غمگینم که قادر نیستم در این شرایط سخت و دشوار کمکتان کنم.» ماندلا این نامه را خطاب به وینی، همسر آن زمانش در اوت 1970 نوشته است.
او در نامه‌ای به تاریخ اکتبر 1976 می‌نویسد: «از وقتی که خانه را ترک کردم مشکلم دور خوابیدن از شماها و بیدار شدن دور از شماهاست، سپری کردن زندگی بدون دیدن شماهاست.»
وینی نیز در سال 1969 به زندان افتاد، در این دوره ماندلا نامه‌ها را خطاب به زنی و زیندی، دو دخترش می‌نوشت: «حالا مامان و بابا دور از شما در زندان هستند.» در آن زمان این دو 9 و 10 ساله بودند.
او در ادامه نوشته است: «شاید ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد تا دوباره او را ببینید. شاید مدتی مثل یتیم‌ها بی پدر و مادر زندگی کنید، بدون محبت، عشق و حمایت طبیعی مادرتان.»
اما رابطه ماندلا و همسرش همیشه خوب نبوده. او در نامه‌ای به یکی از دوستانش در سال 1987 می‌نویسد: «به بزرگ شدن دخترهایمان اشاره کرده بودم و همسر عزیزم چنان عصبانی شده بود...گفته بود من این دو تا را بزرگ کرده‌ام نه تو، حالا آنها را به من ترجیح می‌دهی! من که باورم نمی‌شد او این حرف‌ها را نوشته باشد.»
نلسون ماندلا که حالا 92 ساله است توسط دولت سفیدپوستان اقلیت آفریقای جنوبی به جرم مقاومت دربرابر آپارتاید به زندان افتاده بود.
او سال 1990 از زندان آزاد شد و سال 1994 به عنوان اولین رئیس جمهور سیاه پوست آفریقای جنوبی در انتخابات پیروز شد. او سال 1999 پس از یک دوره از این سمت کناره‌گیری کرد.
به گفته روزنامه‌ای بریتانیایی این رهبر ضدآپارتاید نوشته از سال 1962 تا 1990 که قادر به کمک به همسر و فرزندانش نبود احساس می‌کرد «در بدبختی فرورفته» است.
این نوشته‌ها در مجموعه‌ای به نام «گفت‌وگو با خودم» جمع‌آوری شده و روز سه‌شنبه در بریتانیا منتشر می‌شود.
در یکی از این نامه‌ها برنده جایزه نوبل صلح غم از دست دادن فرزند پسرش را چنین توصیف می‌کند؛ «در بدبختی فرورفتم، تمام وجودم، تن، رگ، استخوان و روحم. بسیار غمگینم که قادر نیستم در این شرایط سخت و دشوار کمکتان کنم.» ماندلا این نامه را خطاب به وینی، همسر آن زمانش در اوت 1970 نوشته است.
او در نامه‌ای به تاریخ اکتبر 1976 می‌نویسد: «از وقتی که خانه را ترک کردم مشکلم دور خوابیدن از شماها و بیدار شدن دور از شماهاست، سپری کردن زندگی بدون دیدن شماهاست.»
وینی نیز در سال 1969 به زندان افتاد، در این دوره ماندلا نامه‌ها را خطاب به زنی و زیندی، دو دخترش می‌نوشت: «حالا مامان و بابا دور از شما در زندان هستند.» در آن زمان این دو 9 و 10 ساله بودند.
او در ادامه نوشته است: «شاید ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد تا دوباره او را ببینید. شاید مدتی مثل یتیم‌ها بی پدر و مادر زندگی کنید، بدون محبت، عشق و حمایت طبیعی مادرتان.»
اما رابطه ماندلا و همسرش همیشه خوب نبوده. او در نامه‌ای به یکی از دوستانش در سال 1987 می‌نویسد: «به بزرگ شدن دخترهایمان اشاره کرده بودم و همسر عزیزم چنان عصبانی شده بود...گفته بود من این دو تا را بزرگ کرده‌ام نه تو، حالا آنها را به من ترجیح می‌دهی! من که باورم نمی‌شد او این حرف‌ها را نوشته باشد.»
نلسون ماندلا که حالا 92 ساله است توسط دولت سفیدپوستان اقلیت آفریقای جنوبی به جرم مقاومت دربرابر آپارتاید به زندان افتاده بود.
او سال 1990 از زندان آزاد شد و سال 1994 به عنوان اولین رئیس جمهور سیاه پوست آفریقای جنوبی در انتخابات پیروز شد. او سال 1999 پس از یک دوره از این سمت کناره‌گیری کرد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
لینک های مفید