کد خبر: ۱۱۱۳۲۶
تاریخ انتشار : ۳۰ مهر ۱۳۸۹ - ۱۷:۲۹

دایی: اگر می‌دانستم فدراسیون آشفته است، سرمربی نمی‌شدم

فوتبالیست‌ها بیش‌تر از حق‌شان پول می‌گیرند
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: آقای گل جهان بازی مقابل استرالیا و صعود به جام جهانی 1998 را شیرین‌ترین خاطره ورزشی اش می داند.علی دایی که با 109 گل زده در بازی‌های ملی بهترین گلزن تاریخ فوتبال جهان به‌شمار می‌رود، چندی پیش از سوی مجله‌ی ورزشی ورلدساکر، به عنوان یکی از 50 اسطوره‌ی زنده‌ی فوتبال دنیا شناخته شد و نامش در کنار بزرگانی مانند پله، مارادونا، باجیو، فان باستن و ... قرار گرفت. این مجله به بهانه‌ی این انتخاب گفت‌وگ ویی با کاپیتان و سرمربی پیشین تیم ملی ایران انجام داده است. این گفت‌و گو توسط عادل فردوسی‌پور انجام شده است.

از این که به جای امروز در آن دوره فوتبال بازی می‌کردید، راضی هستید؟

بله، از دوره‌ای که در آن فوتبال بازی می‌کردم راضی هستم. اما به هر حال دلم برای آن روزها تنگ شده است.

به نظر شما امروزه بازیکنان زیاد پول می‌گیرند؟

پول، تبلیغات و فعالیت‌های افتصادی در فوتبال در طول زمان همواره در حال افزایش بوده و فوتبال این روزها دیگر تنها یک ورزش به حساب نمی‌آید. درآمد بازیکنان امروزی به هیچ‌وجه با درآمد نسل‌های قبل قابل مقایسه نیست. به نظر من امروز بازیکنان به‌طور کلی بیش از حد پول می‌گیرند و اگر بخواهم صادق باشم باید بگویم بسیار بیشتر از ارزش و حق‌شان پول می‌گیرند. در انگلیس یک فوتبالیست حرفه‌ای بسیار بیشتر از یک مقام سیاسی مهم و شاخص درآمد دارد. این مسأله در تمام دنیا به همین شکل است. فوتبال امروزه در دنیا به یک زبان رسمی مشترک تبدیل شده که سیاستم‌داران هم همانند دیگران از آن بهره‌جویی می‌کنند.

شیرین‌ترین خاطره ورزشی‌تان چیست؟

من در طول دوران حرفه‌ای بازیگری‌ام افتخارات فردی زیادی به‌دست آورده‌ام. اما از آنجا که فوتبال یک ورزش گروهی است، زیباترین خاطره‌ام به بازی پلی‌آف انتخابی جام جهانی در سال 1998 بر می‌گردد که مقابل استرالیا پیروز شدیم. پس از پیروزی مردم ایران جشنی فراموش‌نشدنی برپا کردند.

اگر می‌توانستید به روزهای گذشته برگردید، چه کار متفاوتی انجام می‌دادید؟

مسلما هیچ یک از اشتباه‌های کوچک یا بزرگی را که در این دوران انجام دادم، تکرار نمی‌کردم. اما به‌طور خاص باید بگویم که دوست داشتم زودتر از آنچه برایم اتفاق افتاد، به فوتبال اروپا راه پیدا می‌کردم و احتمالا در انتهای دوران حضورم در اروپا درباره انتخاب تیم، تصمیم دیگری می‌گرفتم. زمانی که در هرتابرلین بودم، از چلسی پیشنهاد داشتم. همچنین در آخرین روزهای حضورم در بوندسلیگا، زمانی که می‌خواستم از فوتبال آلمان جدا شوم و به امارات بروم، از تیم‌هایی مانند نورنبرگ پیشنهاد داشتم تا باز هم بتوانم فوتبالم را بوندسلیگا ادامه دهم. همین اواخر در دورانی که هدایت تیم ملی ایران را بر عهده داشتم، اگر می‌دانستم وضعیت فدراسیون کشورمان تا این اندازه آشفته است، با وجود عرق ملی و حس وطن‌پرستی زیادی که داشتم، هیچ‌گاه سرمربیگری تیم ملی ایران را قبول نمی‌کردم.

از زمانی که بازنشسته شدید، بزرگ‌ترین تغییری که در فوتبال رخ داده چیست؟

در این مدت کوتاهی که من کفش‌هایم را آویزان کرده‌ام، تغییرات چندانی رخ نداده است. شاید مهم‌ترین تغییر کاهش تعداد مهاجمان در ترکیب تیم‌ها باشد. در روزهای اوج دوران فوتبالی من، تیم‌ها با 2 و حتی گاهی با 3 مهاجم بازی می‌کردند، اما امروزه در تیم‌های بزرگ در سراسر دنیا، به ندرت از سانتر فورواردهای کلاسیک که قدرت سرزنی بالایی دارند، استفاده می‌شود.

کدام بازیکن 50 سال اخیر دنیای فوتبال را بیشتر می‌پسندید؟

به نظر من پله، مارادونا و مسی فرازمینی هستند. اما الگوی من فان باستن بود.

فوتبال نسبت به زمانی که شما بازی می‌کردید پیشرفت کرده است؟

به‌طور کلی کیفیت فوتبال امروز، نسبت به گذشته برتری دارد. فوتبال عصر حاضر تاکتیکی‌تر از گذشته است.

چه کسی بیشترین تاثیر را در زندگی ورزشی شما داشته است؟

خانواده‌ام. پدر مادرم و برادر بزرگم بیشترین نقش را در زندگی من داشته‌اند. من در یک خانواده پر جمعیت و از قشر زحمت‌کش جامعه در شهری کوچک به دنیا آمدم. از همان ابتدا یاد گرفتم که هیچ وقت عقب نشینم و فرصت‌هایم را از دست ندهم. بعد از این که از خانواده‌ام جدا شدم، کمک‌ها و حمایت‌های آنها هرگز قطع نشد تا این که در زندگی به موفقیت رسیدم.
بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین