آفتابنیوز : آفتاب- شیرزاد عبدالهی(خبرآنلاین): نظام آموزش و پرورش ایران نیاز به نغییرات بنیادین دارد.
اما مهم این است که این تغییرات در جهت تبدیل آموزش و پرورش به یک دستگاه تخصصی با وظایف مشخص که ذاتی ان است انجام شود. یعنی آموزش و پرورش تبدیل به دستگاهی تخصصی با وظایف تعریف شده و معین شود.
با انجام این تغییرات وظایف اضافی که مربوط به سایر دستگاه ها است از دوش آموزش و پرورش برداشته میشود و دستگاه آموزش و پرورش سبکبار شده و به وظایف اصلی و ذاتی خود میپردازد.
بر خلاف تصور عمومی آموزش و پرورش تنها دستگاه متولی تعلیم و تربیت کودکان نیست و رقبا و همکارانی مانند خانواده، صدا و سیما، مسجد، حوزه، نهادهای ورزشی، محصولات مجاز و غیر مجاز فرهنگی و...دارد.
در حال حاضر آموزش و پرورش بخشی از وظایف حداقل 10 دستگاه دیگر را انجام میدهد. به عنوان مثال آموزش و پرورش بخشی از وظایف وزارت خانههای علوم، بهداشت، مسکن و شهرسازی و سازمانهایی مانند شهرداری، تبلیغات اسلامی و بهزیستی و نهادهایی مانند حوزه علمیه و مساجد، نیروهای مسلح را انجام می دهد.البته منظور این نیست که این کارها انجام نشود، بلکه باید انجام آنها به حوزههای تخصصی واگذار شود.
تغییر بعدی در نیروی انسانی وزارتخانه است. معلمان ما باید برای انجام وظایف خود تربیت حرفهای شوند و تعلیم وتربیت براساس پرورش استعداد و تواناییهای تکتک دانشآموزان پایهریزی شود.
دانشآموز باید کنشگر، فعال و جستجوگر تربیت شود، گزینش معلمان بر اساس اصول حرفهای باشد و آموزش و پرورش از حالت کارخانهای و تولید انبوه دانشآموزان یکسان به دستگاهی تبدیل شود که فردیت دانشآموزان را به رسمیت بشناسد.
در حال حاضر آموزش و پرورش ما از نظامهای آموزشی نوین دنیا 40 سال عقبتر است و قطعا نیاز به تغییر و تحول دارد. اما در بحثهایی که از سوی مسئولان به عنوان تحول مطرح میشود چنین رویکردی دیده نمیشود و مسائل پیشپاافتادهای مانند تغییر مقاطع آموزشی مطرح میشود.
مدیران جامعه باید بپذیرند که آموزش و پرورش هم مانند رشتههای دیگر دارای مبانی علمی است و بدون آشنایی با علوم آموزش و پرورش نمیتوان درباره مسایل آموزشی اظهار نظر کرد.