کشف فسیل دایناسورهای بالدار
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: دانشمندان موفق به کشف فسیل دایناسوری غول‌پیکر به اندازه یک زرافه شده‌اند که می‌توانسته به هوا پریده و هزاران مایل را پرواز کند.
محققان دیرینه‌شناس در دو دانشگاه پورت سماوت و کاتام مطالعات دقیقی را بر روی چگونگی توانایی پرواز در چنین موجود عظیمی انجام داده و دریافتند این موجود خزنده بالدار یا همان پتروساروس با استفاده از ماهیچه‌های قدرتمندی که در پاها و دست‌هایش داشته است به هوا پریده و از زمین بلند می‌شده و با کمک بال‌های بزرگش پرواز را آغاز می‌کرده است.
زمانی که پرواز آنها آغاز می‌شد، با استفاده از بال‌های بزرگ‌شان می‌توانستند فواصل بسیار طولانی، حتی سرتاسر قاره‌ها را بپیمایند به گفته محققان اکثر پرنده‌ها به واسطه دویدن و رسیدن به حداکثر سرعت و پریدن به هوا قبل از آغاز به بال زدن پرواز کردن را آغاز می‌کنند و حتی اگر به اندازه کافی کوچک باشند می‌توانند از روی یک تپه شنی کوچک نیز پرواز کنند.
مطالعات پیشین نشان داده بودند پتروساروس‌های بزرگ به اندازه‌ای بزرگ و سنگین‌وزن بوده‌اند که قدرت مانور دادن، دویدن و به هوا پریدن در آنها از بین رفته باشد اما مطالعات جدید نشان می‌دهند این دایناسورها در واقع خزندگان بالداری بوده‌اند که اسکلت‌بندی، نسبت بال‌ها و حجم ماهیچه‌ای کاملا متفاوتی از پرنده‌ها داشته‌اند.
به گفته دانشمندان، آنها به شیوه‌‌ای کاملا متفاوت از پرنده‌ها پرواز می‌کرده‌اند و از زاویه پرش و انحنای پرواز کوتاه‌تری برخوردار بوده‌اند.
نتیجه این مطالعات درست خلاف فرضیه‌هایی هستند که این جانداران را سنگین‌تر از آن میدانند که قدرت پرواز داشته باشند.
بر اساس این نتایج، پتروساروس‌ها از 50 کیلوگرم عضله در بخش جلویی بال‌ها برخوردار بوده‌اند و از این رو می‌توانسته‌اند برخلاف وزن بالای بدن‌شان، به‌راحتی به هوا بلند شوند.
بر اساس محاسبات پیشین پتروساروس‌ها 6 متر ارتفاع داشته و وسعت بال‌های آنها 12 متر بوده است اما برخی از دانشمندان ارتفاع 5 متر و طول بال 10 متر را برای این جانداران واقع‌‌گرایانه‌تر میدانند.
دانشمندان با بررسی هر نوع جنبه آناتومیکی این خزندگان بالدار ما قبل تاریخ، جاندارانی که در حدود 65 میلیون سال پیش به همراه دایناسورها منقرض شده‌اند، به تفاوت نوع پرواز این جانداران بالدار و پرنده‌‌های عادی پی برده‌اند.
محققان دیرینه‌شناس در دو دانشگاه پورت سماوت و کاتام مطالعات دقیقی را بر روی چگونگی توانایی پرواز در چنین موجود عظیمی انجام داده و دریافتند این موجود خزنده بالدار یا همان پتروساروس با استفاده از ماهیچه‌های قدرتمندی که در پاها و دست‌هایش داشته است به هوا پریده و از زمین بلند می‌شده و با کمک بال‌های بزرگش پرواز را آغاز می‌کرده است.
زمانی که پرواز آنها آغاز می‌شد، با استفاده از بال‌های بزرگ‌شان می‌توانستند فواصل بسیار طولانی، حتی سرتاسر قاره‌ها را بپیمایند به گفته محققان اکثر پرنده‌ها به واسطه دویدن و رسیدن به حداکثر سرعت و پریدن به هوا قبل از آغاز به بال زدن پرواز کردن را آغاز می‌کنند و حتی اگر به اندازه کافی کوچک باشند می‌توانند از روی یک تپه شنی کوچک نیز پرواز کنند.
مطالعات پیشین نشان داده بودند پتروساروس‌های بزرگ به اندازه‌ای بزرگ و سنگین‌وزن بوده‌اند که قدرت مانور دادن، دویدن و به هوا پریدن در آنها از بین رفته باشد اما مطالعات جدید نشان می‌دهند این دایناسورها در واقع خزندگان بالداری بوده‌اند که اسکلت‌بندی، نسبت بال‌ها و حجم ماهیچه‌ای کاملا متفاوتی از پرنده‌ها داشته‌اند.
به گفته دانشمندان، آنها به شیوه‌‌ای کاملا متفاوت از پرنده‌ها پرواز می‌کرده‌اند و از زاویه پرش و انحنای پرواز کوتاه‌تری برخوردار بوده‌اند.
نتیجه این مطالعات درست خلاف فرضیه‌هایی هستند که این جانداران را سنگین‌تر از آن میدانند که قدرت پرواز داشته باشند.
بر اساس این نتایج، پتروساروس‌ها از 50 کیلوگرم عضله در بخش جلویی بال‌ها برخوردار بوده‌اند و از این رو می‌توانسته‌اند برخلاف وزن بالای بدن‌شان، به‌راحتی به هوا بلند شوند.
بر اساس محاسبات پیشین پتروساروس‌ها 6 متر ارتفاع داشته و وسعت بال‌های آنها 12 متر بوده است اما برخی از دانشمندان ارتفاع 5 متر و طول بال 10 متر را برای این جانداران واقع‌‌گرایانه‌تر میدانند.
دانشمندان با بررسی هر نوع جنبه آناتومیکی این خزندگان بالدار ما قبل تاریخ، جاندارانی که در حدود 65 میلیون سال پیش به همراه دایناسورها منقرض شده‌اند، به تفاوت نوع پرواز این جانداران بالدار و پرنده‌‌های عادی پی برده‌اند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید