قیمت ماستمالی از جیب ملت؛ یک میلیارد یورو!

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: بالاخره یک مقام دون‌پایه چینی در پیامی مکتوب، ضمن عذرخواهی از جعل نام تاریخی "خلیج فارس"، وقوع این مسئله را با دلایلی مضحک، توجیه کرد اما این اتفاق پس از عقد بزرگ‌ترین قرارداد تاریخ ورزش ایران با چین، به وقوع پیوست و پیش از آن چشم بادامی‏ها حتی زیر بار عذرخواهی نیز نمی‏رفتند تا در واقع یک برگ نامه عذرخواهی ساده برای ایران یک میلیارد یورو هزینه برداشته باشد و ورزش ایران در سال‏های آتی گریبان گیر معضلات عقد این قرارداد باشد.

به گزارش سرویس ورزشی آینده؛ بالاخره پس از گذشت پنج روز از جعل نام تاریخی "خلیج فارس" و درج نام جعلی "خلیج ع ر ب ی" در افتتاحیه بازیهای آسیایی 2010 گوانگ ژو توسط چینی‏ها، بالاخره چشم بادامی‏ها عذرخواهی کردند اما این عذرخواهی، برخلاف ادعای تکذیب شده مبنی بر عذرخواهی نخست وزیر چین، نه از سوی ون جیابائو نسخت وزیر این کشور کمونیستی انجام شده و نه حتی معاونان یا رئیس دستگاه ورزش این کشور عذرخواهی کرد، بلکه معاون ستاد برگزاری بازیهای آسیایی در نامه‏ای، با طرح بهانه ای مضحک، عذرخواهی کرده که اگر قرار باشد، سطح وی را با سطوح اداری قیاس کرد، ارشدتر از یک مدیرکل نیست و این یعنی عذرخواهی یک پاپاسی هم ارزش ندارد. 

اما از آن جالب‌تر متن عذرخواهی است که حاوی نکات جالی است؛ در بخش‏های مهم از این پیغام مکتوب آمده بود: «ما ایمیل شما (!) را به رئیس کمیته برگزاری بازی‌ها آقای "لیو پنگ" که نشان دهنده ناراحتی و اعتراض شما به دلیل نمودار شدن و استفاده اشتباهی نام خلیج فارس در قسمتی از ویدئو پخش شده در افتتاحیه شانزدهمین دوره بازیهای آسیایی دریافت نموده ایم و علاقمندیم که ضمن تقدیم عذرخواهی عمیق به دلیل این مسئله اشتباه، دلایل این اشتباه را هم توضیح دهیم که چرا و چگونه این اشتباه در مراسم افتتاحیه رخ داده است... اشتباه در ترجمه و توضیح، باعث نشان دادن نقشه به این صورت شده است...» و در واقع چینی‏ها در ترجمه، خلیج فارس را خلیج ع ر ب ی، معنا کرده‏اند! این توجیه خنده‌دار مثل آن است که عنوان شود ایران را در ترجمه، عربستان معنی کرده‌‏ایم! 

اما انتشار این خبر چند پیام دیگر نیز داشت، نخست آنکه برخلاف ادعاهای صورت پذیرفته، مسئولان کمیته ملی المپیک و سازمان تربیت بدنی هیچ نامه‌نگاری در جهت اعتراض به جعل نامه خلیج فارس انجام نداده‏اند و با وجود حضور لشگر سلم و تور در رکاب ایشان، به اعتراض از طریق "ایمیل"، آن هم در جایی که چینی ها مقابل چشمانشان رژه می‏روند اکتفا کرده اند و چینی ها نیز پاسخ همان ایمل ایران را داده اند که چنین پیگیری ضعیفی برای مسئله‏ای به این مهمی جای تامل و تاسف دارد و ادعای سایت سازمان ترییت بدنی مبنی‌بر وجود "دیپلماسی فعال" این دستگاه را به چالش می‌کشد.

نامه‌نگاری شخصی نه چندان مهم در چین نسبت به این واقعه تلخ و عدم عذرخواهی و حتی اظهار تاسف مقامات ارشد این کشور دوست و برادر نیز حکایت از همین پیگیری ضعیف دارد و در غیر این صورت اگر پیگیری جدی صورت پذیرفته، چین نسبت به اعتراض ایران بی‌محلی کرده که یک مقام دون پایه رو مامور تنظیم و ارسال یک نامه عذرخواهی کرده است. البته در خصوص محتوای این نامه نیز تشکیک وجود دارد چرا که با وجود پیگیری‏های صورت پذیرفته، آینده هنوز موفق به دریافت متن نامه نشده و احتمال می رود علت این استنکاف، انجام این عذرخواهی از طریق یک ایمیل باشد که طبیعتاً اعتبار نامه را کمرنگ تر می‏سازد.

اما از همه اینها پراهمیت تر آنکه، این نامه به عنوان فشارشکن افکارعمومی و کاهنده هجمه انتقادات نسبت ضعف در برخورد علی آبادی و سعیدلو با چینی‏ها بابت جعل نام خلیج فارس نیز یک روز پس از آن برای کاروان ایران ارسال شد که قراردادی تحت عنوان تفاهم نامه همکاری به ارزش "یک میلیارد یورو" میان "شرکت توسعه تجهیز اماکن ورزشی" متعلق به سازمان تربیت بدنی و شرکت چینی "ستیک" برای احداث توسعه ورزشگاه‏های مدرن در ایران به امضاء رسیده بود و در واقع این یک برگ کاغذ عذرخواهی که حق مسلم ایران، آن هم از طرف مقامی ارشد همچون نخست وزیر و نه یک معاون ستاد بود، برای ایران 1400 میلیارد تومان تمام شد تا بتوان در کتاب گینس، این رکورد را ثبت کرد!

با عقد این قرارداد چند واقعه تلخ به وقوع میپوندد؛ نخست آنکه با توجه به عدم تصویب یک درصد بودجه دستگاه‏های اجرایی برای ورزش در برنامه پنجم توسعه کشور، سازمان تربیت بدنی حداقل در چهار سال آینده، اعتباری مشابه سال‏های اخیر با افزایشی نسبی خواهد داشت که با این اوصاف و با توجه به آنکه بودجه عمرانی سازمان تربیت بدنی کشورمان از چند صد میلیارد تومان فزونی نمی یابد، طبیعتاً باید تا چند سال آینده، شاهد فعالیت یکپارچه شرکت‏های چینی در ورزش بود و تمام بودجه ورزش حداقل در دو یا سه آینده باید در اختیار چینی‏ها قرار بگیرد که بر این اساس این پرسش مطرح می‏شود که آیا در ایران ظرفیت فنی پیمانکاران ورزشی صفر در نظر گرفته شده است؟!و شرکتهای ایرانی بایستی تعطیل شده یا برای کار به چین بروند؟! 

یا روی دیگر این سناریو قرار دادن مجلس درموقعیت کار انجام شده است که با ایجاد تعهد 1400 میلیاردتومانی مجلس مجبور شود با درخواست یک درصدبودجه کل کشور برای سازمان تحت ریاست جناب سعیدلو موافقت کند.

این در حالی است که اصل 77 قانون اساسی که مقرر می‏دارد: «عهدنامه‏ها، مقاوله‏نامه‏ها، قراردادها و موافقت‏نامه‏‏های بین‏المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد» و بر این اساس انتظار می رود، نمایندگان مجلس در خصوص این مسئله واکنش نشان دهند، هرچند جمعی از ایشان که به ورزش علاقه ویژه ای دارند، در معیت رئیس دستگاه ورزش و رئیس کمیته ملی المپیک راهی چین شده اند و در جایگاه ویژه بازیها را تماشا می‏کنند و به هر حال فرصتی برای اعتراض به عقد قرارداد یک میلیارد یورویی و واریز 1400 میلیارد تومان از اعتبار ملت ایران به جیب چینی‏ها نمی‌ماند!