کشف اسرار صداهای مرموز در معابد باستانی
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: محققان در حال کشف اسرار تمدن‌های باستانی هستند که خانه‌هایی معبدمانند می‌ساخته‌اند، خانه‌هایی که می‌توانسته با ایجاد صداهای ترسناک و عجیب و غریب و نمایش‌های نوری وهم‌انگیز بزرگ‌ترین جنگجویان را وحشت‌زده کند.
ظهور زمینه علمی باستان‌شناسی صوتی، پیوندی میان تحلیل‌های پیشرفته صوتی و شیوه‌های قدیمی باستان شناسی است و نتیجه این همکاری علمی، ایجاد درک جدیدی از فرهنگ‌هایی خواهد بود که از فنون صداسازی برای سرگرمی، اجرای مراسم مذهبی و کنترل سیاسی استفاده می‌کرده‌اند.
"میریام کولار" از دانشگاه استنفورد روی فرهنگ 3 هزار ساله چاوین در دشت‌های مرتفع پرو مطالعه کرده است.
وی به همراه همکارانش از مسیرهای پرپیچ‌و‌خم تونل‌های زیرزمینی، فاضلاب و تالارهای ورودی این تمدن نقشه‌برداری کرده‌اند که در آنها پژواک صداها هیچ شباهتی به پژواک‌های واقعی ندارند، بلکه آواهایی وهم‌انگیز و گاه به‌شدت ترسناک هستند.
به گفته کولار در این معماری باستانی ساختارها با یکدیگر همخوانی نداشته و محیط صوتی در آنها نسبت به جهان طبیعت کاملا متفاوت است. نگار‌ه‌های به‌جا مانده از این فرهنگ نشان می‌دهند مردم در این تمدن به‌شدت شیفته تجربیات حسی بوده‌اند و از این‌رو از آوا و نور برای ایجاد این چنین تجربیاتی استفاده می‌کرده‌اند.
پیکرنگاری‌ها نشان می‌دهند افراد در حالات روحی مختلفی خود را با ویژگی‌های حیوانی ترکیب می‌کرده‌اند و نشانه‌هایی وجود دارند که بیانگر رواج مصرف مواد گیاهی توهم‌زا در میان این فرهنگ است. در صورتی که استفاده از این گیاهان آنها را اغنا نمی‌کرده، این افراد از نور آفتاب برای اختلال در سایه‌های افرادی که در مراسم حضور داشته‌اند یا صداسازی برای وارد شدن به حالات روحی مختلف استفاده می‌کرده‌اند.
امواج صوتی یک نوع صدف دریایی که در سال 2001 در میان این راه‌روها ردیابی شده است، فرکانسی از خود ایجاد می‌کرده که می‌توانسته افرادی که از گیاهان توهم‌زا استفاده کرده بودند را به‌شدت تحت تاثیر خود قرار دهد. از این رو دانشمندان به این نتیجه رسیدند که امواج صوتی در زندگی چاوینی‌ها نقشی بسیار حیاتی را به عهده داشته است.
منطقه "چاوین دو هانتار" در پرو تنها جایی نیست که صداها نقشی مهم را ایفا می‌کنند.
مایانها نیز در استفاده از امواج صوتی در کنترل جمعیتی بزرگ تبحر داشته‌اند. "دیوید لوبمن" مهندس صدایی که به‌مدت 12 سال بر روی قلمرو مایانها مطالعه کرده است می‌گوید پژواک صدای پرنده در معبد "کوکولکان" که پدیده‌ای بسیار شگفت‌انگیز است کاملا هدفمند به‌وجود آمده است.
به گفته وی این پژواک بسیار وهم‌انگیز بوده و به هیچ‌وجه عادی نیست.
در تحلیل‌های لوبمن ساختار صوتی آواز پرنده "کوئتزال" که مایانها آن را کشف کرده‌اند، با پژواک صدای کف زدن در معبد "چیچن ایتزا" مورد مقایسه قرار گرفت و نتایج ساختاری مشابه را میان این دو نوع امواج صوتی نمایان کردند.
به گفته لوبمن راز این پژواک‌های غیر عادی در ویژگی‌های آواشناختی راه پله پر شیب جلوی معبد نهفته است.
بر اساس گزارش دیسکاوری، از دیگر شگفتی‌های تمدن مایانها ساخت سیستم صوتی ویژه اجتماعات بزرگ بوده است، به‌شکلی که فروانروایان مایانی می‌توانسته‌اند در میدانی بزرگ صدها نفر از فرماندهان نظامی خود را بدون فریاد کشیدن فرا بخوانند.
ظهور زمینه علمی باستان‌شناسی صوتی، پیوندی میان تحلیل‌های پیشرفته صوتی و شیوه‌های قدیمی باستان شناسی است و نتیجه این همکاری علمی، ایجاد درک جدیدی از فرهنگ‌هایی خواهد بود که از فنون صداسازی برای سرگرمی، اجرای مراسم مذهبی و کنترل سیاسی استفاده می‌کرده‌اند.
"میریام کولار" از دانشگاه استنفورد روی فرهنگ 3 هزار ساله چاوین در دشت‌های مرتفع پرو مطالعه کرده است.
وی به همراه همکارانش از مسیرهای پرپیچ‌و‌خم تونل‌های زیرزمینی، فاضلاب و تالارهای ورودی این تمدن نقشه‌برداری کرده‌اند که در آنها پژواک صداها هیچ شباهتی به پژواک‌های واقعی ندارند، بلکه آواهایی وهم‌انگیز و گاه به‌شدت ترسناک هستند.
به گفته کولار در این معماری باستانی ساختارها با یکدیگر همخوانی نداشته و محیط صوتی در آنها نسبت به جهان طبیعت کاملا متفاوت است. نگار‌ه‌های به‌جا مانده از این فرهنگ نشان می‌دهند مردم در این تمدن به‌شدت شیفته تجربیات حسی بوده‌اند و از این‌رو از آوا و نور برای ایجاد این چنین تجربیاتی استفاده می‌کرده‌اند.
پیکرنگاری‌ها نشان می‌دهند افراد در حالات روحی مختلفی خود را با ویژگی‌های حیوانی ترکیب می‌کرده‌اند و نشانه‌هایی وجود دارند که بیانگر رواج مصرف مواد گیاهی توهم‌زا در میان این فرهنگ است. در صورتی که استفاده از این گیاهان آنها را اغنا نمی‌کرده، این افراد از نور آفتاب برای اختلال در سایه‌های افرادی که در مراسم حضور داشته‌اند یا صداسازی برای وارد شدن به حالات روحی مختلف استفاده می‌کرده‌اند.
امواج صوتی یک نوع صدف دریایی که در سال 2001 در میان این راه‌روها ردیابی شده است، فرکانسی از خود ایجاد می‌کرده که می‌توانسته افرادی که از گیاهان توهم‌زا استفاده کرده بودند را به‌شدت تحت تاثیر خود قرار دهد. از این رو دانشمندان به این نتیجه رسیدند که امواج صوتی در زندگی چاوینی‌ها نقشی بسیار حیاتی را به عهده داشته است.
منطقه "چاوین دو هانتار" در پرو تنها جایی نیست که صداها نقشی مهم را ایفا می‌کنند.
مایانها نیز در استفاده از امواج صوتی در کنترل جمعیتی بزرگ تبحر داشته‌اند. "دیوید لوبمن" مهندس صدایی که به‌مدت 12 سال بر روی قلمرو مایانها مطالعه کرده است می‌گوید پژواک صدای پرنده در معبد "کوکولکان" که پدیده‌ای بسیار شگفت‌انگیز است کاملا هدفمند به‌وجود آمده است.
به گفته وی این پژواک بسیار وهم‌انگیز بوده و به هیچ‌وجه عادی نیست.
در تحلیل‌های لوبمن ساختار صوتی آواز پرنده "کوئتزال" که مایانها آن را کشف کرده‌اند، با پژواک صدای کف زدن در معبد "چیچن ایتزا" مورد مقایسه قرار گرفت و نتایج ساختاری مشابه را میان این دو نوع امواج صوتی نمایان کردند.
به گفته لوبمن راز این پژواک‌های غیر عادی در ویژگی‌های آواشناختی راه پله پر شیب جلوی معبد نهفته است.
بر اساس گزارش دیسکاوری، از دیگر شگفتی‌های تمدن مایانها ساخت سیستم صوتی ویژه اجتماعات بزرگ بوده است، به‌شکلی که فروانروایان مایانی می‌توانسته‌اند در میدانی بزرگ صدها نفر از فرماندهان نظامی خود را بدون فریاد کشیدن فرا بخوانند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
لینک های مفید