جلالی: شک نکنید فساد در این فوتبال ریشه کرده
فضا طوری شده که همه احساس می‌کنند یا باید با صدای بلند فریاد بزنند، یا زور داشته باشند
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: مجید جلالی، وسط زمین در حالی که به داور اعتراض می کند. این اتفاق شاید تا سال قبل برای کسی قابل باور نبود اما حالا برای دومین بار است که در فصل جاری جلالی را در این وضعیت می‌بینیم. در پایان بازی تیمش با سپاهان درحالی دیده می‌شد که دارد با داور بازی کلنجار می‌رود. سرمربی تیم فولاد که تا قبل از این به دلیل رفتار آرامش کنار زمین شهره شده بود، چه شده که این چنین عصبی برخورد می‌کند، او در گفت‌و گو با خبرآنلاین از راز این تصمیمش پرده‌برداری می‌کند.
مجید جلالی درست وسط زمین، این شاید باورش خیلی سخت باشد. شما آن وسط چه می‌کردید؟
راستش من رفتم که بپرسم چرا این همه وقت اضافه گرفته است. چون اولا که بازی اصلا این همه وقت اضافه نداشت تازه ایشان 5 دقیقه را هم کرد 6 دقیقه تا سپاهان به گل برسد. من نسبت به این تصمیم معترض بودم. تازه ما در دو بازی قبل مان هم از داوری در بازی با استیل آذین لطمه خوردیم. فضا هم فعلا طوری است که آدم باید برای رسیدن به حقش فریاد بزند. راستش به من هم فشار می آورند و می گویند وقتی شرایط را می‌بینی، نشستی و سکوت می‌کنی تا سر تیم را کلاه می گذارند. خودم هم ماندم که باید چه کار کنم. یک موقعی می‌گفتند باید بیایی کنار زمین شلوغ کنی و داد و فریاد بزنی، حالا هم که باید برویم...
راستش فضا طوری شده که همه احساس می‌کنند یا باید با صدای بلند فریاد بزنند، یا زور داشته باشند یا اینکه آن شبکه تبلیغی را در اختیار داشته باشد که جو سازی کنند، کلیت قضیه این است که فضای خوبی نداریم.
راستش باور اینکه کار به فریاد کشیدن آدمی مثل جلالی برسد خیلی سخت است. واقعا چه اتفاقی برای فوتبال افتاده؟ شاید هم جلالی عوض شده!
وقتی یک موضوع یک بار اتفاق بیفتد می گویی اتفاق است اما وقتی یکسری موضوعات در یک صل مدام تکرار می‌شود آیا واقعا می توانی اسمش را بگذاری اتفاق؟ من برای این داد می زنم چون تیمی مثل تیم من که نه قدرت رسانه‌ای دارد، نه بازی‌هایش پخش سراسری می‌شوند و اصلا ما در برد خبری چرخه فوتبال نیستیم. این نکته است که به جایی می رساندم که ناچار به چنین رفتارهایی باشم. مثلا ما با استقلال بازی کردیم. داوری را همه گفتند به سود ما بوده ولی دوربین خود ما نشان می‌دهد پنالتی گرفته شده برای فولاد درست بوده. چون ما تصویر پشت دروازه را هم داریم. قبل از آن هم که در بازی تیم مان با استیل‌آذین که قربانی شدیم. تازه این داور حتی جریمه هم نمی‌شود و به داوری‌اش ادامه می دهد. نمی‌دانم واقعا چه بگویم. نمی خواهم چیزی بگویم که فضا بدتر شود اما اگر این حرف ها در دل مان بماند هم واقعا شرایط درست نمی شود. این ها دارد روی دلم سنگینی می کند، دارد منفجرم می کند. تا کجا باید تحمل کنم. بابا من بازی را بردم در مقابل سپاهان، بازی تمام شده اما شرایط را طوری رقم زد که بچه‌های من جرات نمی کردند با بازیکنان سپاهان درگیر شوند. می ترسیدند سمت بازیکنان سپاهان بروند. داور با سوت‌ها و رفتارش کاری کرد که اصلا همه چیز عوض شد.
یعنی واقعا همه مشکلات فوتبال ایران برای داوری‌هاست؟ به نظرم مشکل خیلی ریشه‌ای‌تر از داوری‌هاست نه فقط داوری‌ها...
اصلا شک نکن، مطمئن باش که فوتبال ما مشکل دارد. این فوتبال باید مدیریت بشود ، نظارت رویش باشد. ما در این وتبال مافیایی داریم که در اتفاقات و نتایج بازی‌ها حتی اثرگذار هستند. نمی گویم که نتایج را قطعا رقم می زنند اما در مناسات، اثرگذار هستند. من اینکه خیلی از اتفاقات فوتبال حادثه هستند را می‌پذیرم اما می‌گویم همه اتفاقاتی که داریم می‌بینیم حوادث فوتبالی نیستند. وقتی من برای اینکه نگذاشتم رقمی چشمگیر برای بازیکنی خارجی صرف شود که پول واقعی‌اش خیلی کمتر از این‌ها بوده و باعث شدم او با رقمی کمتر از نصف به تیمم بیاید، می روم گوشه رینگ. فضایی علیه مجید جلالی از رسانه گرفته تا روی تلفن همراهم و حتی روی سکوها ایجاد می‌شود که مصیبت باید بکشم، چطور می‌توانم بگویم همه چیز این فوتبال سلامت است؟
و این بیماری فوتبال را چطور باید درباره اش حرف زد؟ باید فریادش کرد؟
بابا مگر می‌شود که مسئولان از این اتفاقات خبر نداشته باشند. وقتی من که آن گوشه کشور کار می‌کنم دارم با این وضعیت دست و پنجه نرم می‌کنم، آقایان در تهران این‌ها را ندیدند؟ نشنیدند؟ اصلا شک نکن که خودشان این را می دانند. فصل نقل و انتقالات را نگاه کن، از بازیکن گرفته تا مربی، ببین چقدر جابجایی داریم. حبیب کاشانی در یک برنامه تلویزیونی می گوید در فاصله یک شب که دایی استعفا داده، 50 پیامک داشته که این مربی‌های درجه چندم که فوتبال مان را نابود کردند را برای تیمش ببرند. این‌ها را و اسم برد. حالا داخلی یا خارجی، این دلالیسم هست و همه هم می دانند. قسمت تلخش جایی است که مربیان جوان تر ما هم با این مکتب رشد می‌کنند. یک جوان می بیند اگر بخواهد پیشرفت کند چند راه بیشتر ندارد. یا باید عضو این گروه‌های مافیایی شود یا دوستان سیاسی پیدا کند، یا به جای کار فنی برود کنار زمین و با داد و بیداد و شلوغ کاری کارش را پیش ببرد و یا اینکه بی‌خیال این حرفه بشود و برود دنبال کارش.
و برای برون رفت از این فولاد چه راهکاری وجود دارد؟ باید تعطیلش کنیم؟
چرا تعطیل کنیم این فوتبال را؟ باید اصلاحش کنیم. مگر ما از ایتالیایی‌ها در فوتبال بزرگتریم؟ مگر فساد ما از آنها بیشتر است که کالچوچولی را پشت سر گذاشتند؟ باید یکبار با مشکلات برخورد کنیم. مگر ایتالیایی‌ها محبوب‌ترین تیم‌های‌شان را دسته پایین‌تر نفرستادند؟ گر بزرگان فوتبال شان را محروم نکردند؟ اگر می خواهیم ما هم از این شرایط خلاص شویم، یکبار همین تصمیم را بگیریم. به جای شایعه‌سازی، با این همه مستندی که وجود دارد وارد بشویم و برخورد کنیم. مگر چه اتفاقی می‌افتد؟ ما که عناصر فساد را می‌شناسیم، چرا می‌ترسیم اعلام کنیم؟ از چه چیزی می‌ترسیم؟حتما یک شبکه خیلی قوی تر پشت صحنه است که هراس دارند، اسم این چهره های شناخته شده را بیاورند. وقتی همه روی‌شان را می‌گردانند یعنی دست‌هایی در این فوتبال هست که کسی زورش نمی رسد درباره‌اش حرفی بزند.
ممکن است مجید جلالی به مرزی برسد که بیاید و درباره این‌ها که حالا درباره‌شان می‌گوییم سایه‌ها به سیم آخر بزند و اسم‌ها را بگوید؟
راستش اگر این روند ادامه پیدا کند و ببینم به جایی رسیدیم که مسئولیم به انجام چنین کاری، شک نکنید که این کار را خواهم کرد. ببینید این‌ها چیزهایی نیست که فقط من بدانم، همه اهالی فوتبال حقایق را می‌دانند ولی کسی تصمیمی نمی‌گیرد. همه منتظریم یکی به سیم آخر بزند و حرفی بزند تا عده‌ای دوره‌اش کنند که چرا حرف زدی و عده‌ای هم بگویند دمت گرم، خوب کردی گفتی و 2 روز بعد هم کلا فراموش کنند اینجا چه گذشته. برایچه هر تیمی می‌بازد می‌گوید داور؟ به این فکر کردید؟ مربی می‌خواهد از مسئولیت فرار کند، اصلا درست اما این تنها دلیل است؟ راستش همه‌اش این نیست. مربی پشت پرده‌ها را می‌داند و می‌گوید اگر یک دادی نزنم، سرم کلاه رفته. راستش من هم قبول دارم که داوران ما ناپاک باشند. ما در همه صنوف فوتبال مان از مربی و مدیر گرفته تا لایه های دیگر، شاهد رسوخ این باندها هستیم. می‌گویم نباید جمع ببندیم ولی باید بگردیم و ناپاکی را هرجا که هست پاکش کنیم.
برگردیم به حرف اول مصاحبه‌تان. گفتید تحت فشار است که داد بزند. مجید جلالی هم دارد عوض می‌شود؟
راستش خودم از این که یک موقع هایی مجبور می شوم داد بزنم چون مسئولیت تیمم را دارم که خیلی برایش زحمت کشیده شده ناراحت می شوم. اما تا کی باید سرم را بیاندازم پایین و ببینم سرم کلاه رفته؟ ناچار می‌شوم که داد بزنم اما هر بار که این کار را می‌کنم، از خودم بدم می‌آید که چرا مجید جلالی که سال‌ها افتخارش علمی ورزش بوده باید برود وسط زمین داد بزند. اصلا این کار را دوست ندارم اما کمی درکم کنید راستش گاهی اصلا نمی‌توانم کار دیگری کنم. البته شاید باید کمی مسلط تر برخورد کنم.
مجید جلالی درست وسط زمین، این شاید باورش خیلی سخت باشد. شما آن وسط چه می‌کردید؟
راستش من رفتم که بپرسم چرا این همه وقت اضافه گرفته است. چون اولا که بازی اصلا این همه وقت اضافه نداشت تازه ایشان 5 دقیقه را هم کرد 6 دقیقه تا سپاهان به گل برسد. من نسبت به این تصمیم معترض بودم. تازه ما در دو بازی قبل مان هم از داوری در بازی با استیل آذین لطمه خوردیم. فضا هم فعلا طوری است که آدم باید برای رسیدن به حقش فریاد بزند. راستش به من هم فشار می آورند و می گویند وقتی شرایط را می‌بینی، نشستی و سکوت می‌کنی تا سر تیم را کلاه می گذارند. خودم هم ماندم که باید چه کار کنم. یک موقعی می‌گفتند باید بیایی کنار زمین شلوغ کنی و داد و فریاد بزنی، حالا هم که باید برویم...
راستش فضا طوری شده که همه احساس می‌کنند یا باید با صدای بلند فریاد بزنند، یا زور داشته باشند یا اینکه آن شبکه تبلیغی را در اختیار داشته باشد که جو سازی کنند، کلیت قضیه این است که فضای خوبی نداریم.
راستش باور اینکه کار به فریاد کشیدن آدمی مثل جلالی برسد خیلی سخت است. واقعا چه اتفاقی برای فوتبال افتاده؟ شاید هم جلالی عوض شده!
وقتی یک موضوع یک بار اتفاق بیفتد می گویی اتفاق است اما وقتی یکسری موضوعات در یک صل مدام تکرار می‌شود آیا واقعا می توانی اسمش را بگذاری اتفاق؟ من برای این داد می زنم چون تیمی مثل تیم من که نه قدرت رسانه‌ای دارد، نه بازی‌هایش پخش سراسری می‌شوند و اصلا ما در برد خبری چرخه فوتبال نیستیم. این نکته است که به جایی می رساندم که ناچار به چنین رفتارهایی باشم. مثلا ما با استقلال بازی کردیم. داوری را همه گفتند به سود ما بوده ولی دوربین خود ما نشان می‌دهد پنالتی گرفته شده برای فولاد درست بوده. چون ما تصویر پشت دروازه را هم داریم. قبل از آن هم که در بازی تیم مان با استیل‌آذین که قربانی شدیم. تازه این داور حتی جریمه هم نمی‌شود و به داوری‌اش ادامه می دهد. نمی‌دانم واقعا چه بگویم. نمی خواهم چیزی بگویم که فضا بدتر شود اما اگر این حرف ها در دل مان بماند هم واقعا شرایط درست نمی شود. این ها دارد روی دلم سنگینی می کند، دارد منفجرم می کند. تا کجا باید تحمل کنم. بابا من بازی را بردم در مقابل سپاهان، بازی تمام شده اما شرایط را طوری رقم زد که بچه‌های من جرات نمی کردند با بازیکنان سپاهان درگیر شوند. می ترسیدند سمت بازیکنان سپاهان بروند. داور با سوت‌ها و رفتارش کاری کرد که اصلا همه چیز عوض شد.
یعنی واقعا همه مشکلات فوتبال ایران برای داوری‌هاست؟ به نظرم مشکل خیلی ریشه‌ای‌تر از داوری‌هاست نه فقط داوری‌ها...
اصلا شک نکن، مطمئن باش که فوتبال ما مشکل دارد. این فوتبال باید مدیریت بشود ، نظارت رویش باشد. ما در این وتبال مافیایی داریم که در اتفاقات و نتایج بازی‌ها حتی اثرگذار هستند. نمی گویم که نتایج را قطعا رقم می زنند اما در مناسات، اثرگذار هستند. من اینکه خیلی از اتفاقات فوتبال حادثه هستند را می‌پذیرم اما می‌گویم همه اتفاقاتی که داریم می‌بینیم حوادث فوتبالی نیستند. وقتی من برای اینکه نگذاشتم رقمی چشمگیر برای بازیکنی خارجی صرف شود که پول واقعی‌اش خیلی کمتر از این‌ها بوده و باعث شدم او با رقمی کمتر از نصف به تیمم بیاید، می روم گوشه رینگ. فضایی علیه مجید جلالی از رسانه گرفته تا روی تلفن همراهم و حتی روی سکوها ایجاد می‌شود که مصیبت باید بکشم، چطور می‌توانم بگویم همه چیز این فوتبال سلامت است؟
و این بیماری فوتبال را چطور باید درباره اش حرف زد؟ باید فریادش کرد؟
بابا مگر می‌شود که مسئولان از این اتفاقات خبر نداشته باشند. وقتی من که آن گوشه کشور کار می‌کنم دارم با این وضعیت دست و پنجه نرم می‌کنم، آقایان در تهران این‌ها را ندیدند؟ نشنیدند؟ اصلا شک نکن که خودشان این را می دانند. فصل نقل و انتقالات را نگاه کن، از بازیکن گرفته تا مربی، ببین چقدر جابجایی داریم. حبیب کاشانی در یک برنامه تلویزیونی می گوید در فاصله یک شب که دایی استعفا داده، 50 پیامک داشته که این مربی‌های درجه چندم که فوتبال مان را نابود کردند را برای تیمش ببرند. این‌ها را و اسم برد. حالا داخلی یا خارجی، این دلالیسم هست و همه هم می دانند. قسمت تلخش جایی است که مربیان جوان تر ما هم با این مکتب رشد می‌کنند. یک جوان می بیند اگر بخواهد پیشرفت کند چند راه بیشتر ندارد. یا باید عضو این گروه‌های مافیایی شود یا دوستان سیاسی پیدا کند، یا به جای کار فنی برود کنار زمین و با داد و بیداد و شلوغ کاری کارش را پیش ببرد و یا اینکه بی‌خیال این حرفه بشود و برود دنبال کارش.
و برای برون رفت از این فولاد چه راهکاری وجود دارد؟ باید تعطیلش کنیم؟
چرا تعطیل کنیم این فوتبال را؟ باید اصلاحش کنیم. مگر ما از ایتالیایی‌ها در فوتبال بزرگتریم؟ مگر فساد ما از آنها بیشتر است که کالچوچولی را پشت سر گذاشتند؟ باید یکبار با مشکلات برخورد کنیم. مگر ایتالیایی‌ها محبوب‌ترین تیم‌های‌شان را دسته پایین‌تر نفرستادند؟ گر بزرگان فوتبال شان را محروم نکردند؟ اگر می خواهیم ما هم از این شرایط خلاص شویم، یکبار همین تصمیم را بگیریم. به جای شایعه‌سازی، با این همه مستندی که وجود دارد وارد بشویم و برخورد کنیم. مگر چه اتفاقی می‌افتد؟ ما که عناصر فساد را می‌شناسیم، چرا می‌ترسیم اعلام کنیم؟ از چه چیزی می‌ترسیم؟حتما یک شبکه خیلی قوی تر پشت صحنه است که هراس دارند، اسم این چهره های شناخته شده را بیاورند. وقتی همه روی‌شان را می‌گردانند یعنی دست‌هایی در این فوتبال هست که کسی زورش نمی رسد درباره‌اش حرفی بزند.
ممکن است مجید جلالی به مرزی برسد که بیاید و درباره این‌ها که حالا درباره‌شان می‌گوییم سایه‌ها به سیم آخر بزند و اسم‌ها را بگوید؟
راستش اگر این روند ادامه پیدا کند و ببینم به جایی رسیدیم که مسئولیم به انجام چنین کاری، شک نکنید که این کار را خواهم کرد. ببینید این‌ها چیزهایی نیست که فقط من بدانم، همه اهالی فوتبال حقایق را می‌دانند ولی کسی تصمیمی نمی‌گیرد. همه منتظریم یکی به سیم آخر بزند و حرفی بزند تا عده‌ای دوره‌اش کنند که چرا حرف زدی و عده‌ای هم بگویند دمت گرم، خوب کردی گفتی و 2 روز بعد هم کلا فراموش کنند اینجا چه گذشته. برایچه هر تیمی می‌بازد می‌گوید داور؟ به این فکر کردید؟ مربی می‌خواهد از مسئولیت فرار کند، اصلا درست اما این تنها دلیل است؟ راستش همه‌اش این نیست. مربی پشت پرده‌ها را می‌داند و می‌گوید اگر یک دادی نزنم، سرم کلاه رفته. راستش من هم قبول دارم که داوران ما ناپاک باشند. ما در همه صنوف فوتبال مان از مربی و مدیر گرفته تا لایه های دیگر، شاهد رسوخ این باندها هستیم. می‌گویم نباید جمع ببندیم ولی باید بگردیم و ناپاکی را هرجا که هست پاکش کنیم.
برگردیم به حرف اول مصاحبه‌تان. گفتید تحت فشار است که داد بزند. مجید جلالی هم دارد عوض می‌شود؟
راستش خودم از این که یک موقع هایی مجبور می شوم داد بزنم چون مسئولیت تیمم را دارم که خیلی برایش زحمت کشیده شده ناراحت می شوم. اما تا کی باید سرم را بیاندازم پایین و ببینم سرم کلاه رفته؟ ناچار می‌شوم که داد بزنم اما هر بار که این کار را می‌کنم، از خودم بدم می‌آید که چرا مجید جلالی که سال‌ها افتخارش علمی ورزش بوده باید برود وسط زمین داد بزند. اصلا این کار را دوست ندارم اما کمی درکم کنید راستش گاهی اصلا نمی‌توانم کار دیگری کنم. البته شاید باید کمی مسلط تر برخورد کنم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید