علت نفوذ رحیمی در مجلس چیست؟

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب:‌ عملکرد دیروز نمایندگان مجلس در عدم تصویب طرح «تحقیق و تفحص از عملکرد دیوان محاسبات در مجلس هفتم» در حالی در رسانه های مختلف منعکس شد که با توجه به تلاشهای دامنه دار طیف اصولگرایان منتقد از جمله نادران و زاکانی، انتظار می رفت که حداقل این بار دیگر نتیجه آزمون، با قبولی محمدرضا رحیمی همراه نباشد، انتظاری که به واقعیت نزدیک نشد. 

رابطه نیکوی محمدرضا رحیمی با نمایندگان مجلس هفتم و هشتم منحصر به مدارای دیروز نمایندگان با وی نیست و در گذشته نیز نمایندگان در چندین بزنگاه حساس به شکل کاملا غیر منتظره‌ای – که البته بعدها با تکرار، قابل پیش‌بینی جلوه کرد- به هواداری از وی برخواسته‌اند و او را در کشاکش اتهامات حمایت کرده‌اند.

اولین ماجرا مربوط به چک‌های 5 میلیون تومانی معروف زمان استیضاح مرحوم کردان بود، ماجرایی که ترکش‌های آن به مدد عملکرد مصالحه‌جویانه برخی نمایندگان نافذ مجلس به جای معاون پارلمانی به مدیرکل معاونت پارلمانی اصابت کرد و رحیمی با اقبالی بلند از این خان به سلامت عبور کرد.

پیگیری‌های بعدی نمایندگان منتقد نیز به جایی نرسید و تلاش برخی از آنها برای تذکر به رئیس‌جمهوری یا توبیخ رحیمی عقیم ماند.

نقطه اوج ماجرا اما جایی بود که پس از این همه فعل و انفعال و این همه انتقاد از عملکرد رحیمی و نیروهای تحت مدیریتش در ماجرای استعفای کردان، 215 نماینده مجلس بیانیه صادر کرده و از رئیس‌جمهوری به دلیل انتصاب رحیمی به سمت معاون اولی تشکر کردند. این بیانیه آب سردی بر پیکره مخالفان رحیمی در مجلس بود و نشان داد که معاونت پارلمانی رابطه خوب خود را با نمایندگان حفظ کرده و کماکان لابی‌گر قهار راهروهای پارلمان ایران است.

همراهی استراتژیک برخی از مجلسیون با محمدرضا رحیمی در مقاطع حساس دیگر نیز ادامه یافت، ایراد اتهامات سنگین تحصیلی و فساد اقتصادی از جانب نادران در تریبون مجلس علیه رحیمی، موضوع مهم دیگری بود که مجلسی‌ها به قول امروزی‌ها به رحیمی «حال دادند» و اگر هم علنا از رحیمی حمایت نکردند، لا اقل به هواداری از همکار خود نیز بر نخواستند و سکوت را به اظهارنظر ترجیح دادند. همین عدم اقبال نمایندگان هوادار رحیمی هم بود که شاید سبب شد عملیات انتحاری نادران (به تعبیر خودش) چندان موفقیت آمیز نباشد و به رسیدگی قضایی اتهامات ادعایی منجر نشود.

طرح تحقیق و تفحص از دیوان محاسبات جدیدترین نمونه از روی خوش نشان دادن‌های مجلس به رحیمی بود. علی‌رغم تمام مسائل مطرح شده توسط نادران و متحدانش در مجلس، اکثریت نمایندگان مجلس بررسی عملکرد رحیمی در دیوان را جایز ندانستند تا وی همچنان به حمایت حامیانش در مجلس دلخوش باشد.