آفتابنیوز : آفتاب: سیگنالهای به دستآمده از سنسورهای لرزه که در سال 1971 توسط فضانوردان «آپولو» در سطح ماه کار گذاشته شد، نشان میدهد که ماه هم مانند زمین هستهای مایع دارد.
دانشمندان ناسا تکنیکهای تشخیص لرزه امروزی را بر اطلاعات به دست آمده از سنسورها اعمال کردند.
تحقیقات جدید نشان میدهد که ماه از یک هسته داخلی جامد و غنی از آهن با شعاع تقریبی 240 کیلومتر و یک هسته خارجی روان عمدتا آهن مایع با شعاع نزدیک به 330 کیلومتر برخوردار است و تفاوت آن با زمین در لایه مرزی مذاب اطراف هسته است که از شعاعی در حدود 485 کیلومتر برخوردار است.
این اطلاعات، سیر تکامل یک مولد قمری را روشن میکند. مولد قمری یک روند طبیعی است که طبق آن احتمالا ماه، خود میدان مغناطیسی قدرتمندش را تولید و حفظ کرده است.
کشف جزئیات در مورد هسته ماه برای طراحی مدلهای دقیق از تشکیل ماه ضروری است.
هسته شامل درصد کوچکی از عناصر سبک مانند سولفور بوده که تحقیقات جدید زلزلهشناسی را در زمین که از وجود عناصر سبک مانند اکسیژن و سولفور در لایه اطراف هسته زمین خبر میداد، تکرار میکند.
در این تحقیقات از اطلاعات گسترده به دست آمده در زمان عملیات آپولو در ماه استفاده شده است.
آزمایش لرزهنگاری انفعالی آپولو از چهار لرزهنگار تشکیل شده که بین سالهای 1969 و 1972 در ماه نصب شد و فعالیتهای لرزهیی ماه را به طور مداوم تا اواخر 1977 ثبت کرد.