آفتاب: تشکلهای کارگری پیرامون وضعیت دستمزد کارگران بیانیهای را صادر و اعلام کردند: حداقل دستمزدی که در طول سالهای گذشته و بدون حضور نمایندههای واقعی ما در شورای عالی کار تعیین شده است بهیچوجه در طول این سالها کفاف هزینههای زندگی ما را نکرده است و با سیر صعودی هر ساله تورم، سالبهسال ما کارگران و خانوادههایمان در فقر و فلاکت بیشتری فرو رفتهایم.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
ما امضاکنندگان این بیانیه اعلام میداریم حداقل دستمزد ما کارگران باید متناسب با تورم موجود و احتساب تامین شرافتمندانه هزینه یک خانوار 4 نفره در شرایط اقتصادی کنونی و با حضور و نظر و با حضور و نظر نمایندههای منتخب و واقعی کارگران تعیین بشود. زندگی در زیر خط فقر برای ما و خانواده هایمان غیر قابل تحمل است. ما کارگران با تلاش و اتحاد و پیگیری مطالبات خود از طریق ایجاد تشکل های مستقل به هر طریق ممکن به این وضعیت خاتمه خواهیم داد.
افزایش حداقل دستمزدها باید متناسب با تورم و تامین شرافتمندانه هزینه یک خانوار 4 نفره در شرایط اقتصادی کنونی باشد.
حداقل دستمزدی که در طول سالهای گذشته و بدون حضور نمایندههای واقعی ما در شورای عالی کار تعیین شده است بهیچوجه در طول این سالها کفاف هزینههای زندگی ما را نکرده است و با سیر صعودی هر ساله تورم، سال به سال ما کارگران و خانوادههایمان در فقر و فلاکت بیشتری فرو رفتهایم.
قرار بوده است افزایش هر ساله حداقل دستمزد کارگران متناسب با تورم و سبد هزینه یک خانوار 4 نفره باشد. اما آیا در طول سالهای گذشته چنین چیزی در تعیین حداقل دستمزدها رعایت شده است؟ طبق اظهار نظر کارشناسان اقتصادی در سال گذشته خط فقر نزدیک به یک میلیون تومان بوده است اما حداقل دستمزد کارگران در سال گذشته را ۳۰۳ هزار تومان تعیین کردند که با احتساب سایر موارد قانونی مربوط به دستمزدهای کارگران حداکثر دریافتی اکثریت عظیم آنان به ۵۰۰ هزار تومان نیز نمیرسد. آیا تعیین چنین دستمزدی با اذعان به خط فقر یک میلیون تومانی جز این است که صراحتا ما کارگران را محکوم به زندگی در زیر خط فقر کردهاند؟ آیا چنین وضعیتی برای تعیین کنندگان حداقل دستمزد و خانوادههای آنان قابل تحمل است که برای ما کارگران نیز قابل تحمل باشد. آیا واقعا حتی دو میلیون تومان دستمزد هم در شرایط اقتصادی کنونی و با آزاد سازی قیمتها کفاف تامین شرافتمندانه هزینه یک خانوار 4 نفره را میدهد؟
از نظر ما اگر قرار شده است قیمت اکثر کالاهای اساسی زندگی چندین برابر بشود ما کارگران نیز حق داریم دستمزدهای خود را به چندین برابر افزایش دهیم. آیا به جز این است که نیروی کار ما کارگران تنها کالایی است که ما از طریق فروش آن به صاحبان سرمایه امرار معاش میکنیم؟ آنوقت چرا باید وقتی نوبت تعیین قیمت نیروی کار ما کارگران فرا میرسد ما باید نظارهگر باشیم و عدهای در شورای عالی کار بدون حضور نمایندهای واقعی ما، قیمت نیروی کار ما را تعیین بکنند و یک زندگی زیر خط فقر را بر ما و خانوادههایمان تحمیل نمایند.
ما امضاکنندگان این بیانیه اعلام میداریم حداقل دستمزد ما کارگران باید متناسب با تورم موجود و احتساب تامین شرافتمندانه هزینه یک خانوار 4 نفره در شرایط اقتصادی کنونی و با حضور و نظر و با حضور و نظر نمایندههای منتخب و واقعی کارگران تعیین بشود. زندگی در زیر خط فقر برای ما و خانواده هایمان غیر قابل تحمل است. ما کارگران با تلاش و اتحاد و پیگیری مطالبات خود از طریق ایجاد تشکل های مستقل به هر طریق ممکن به این وضعیت خاتمه خواهیم داد.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
اتحادیه آزاد کارگران ایران
هیأت موسس بازگشایی سندیکای فلزکار و مکانیک
کانون مدافعان حقوق کارگر
انجمن صنفی کارگران برق و فلز کار کرمانشاه