مخالفان اخراجی‌ها؛ پرستویی، مجیدی، قالیباف، کرباسچی، فرخ‌نژاد، تبریزی/ اسارت بهتر از تماشای اخراجی‌ها

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: در سال‌های اخیر تعدادی از شخصیت‌های مشهور سیاسی اجتماعی و هنری به انتقاد از فیلم اخراجی‌ها و ده‌نمکی پرداخته‌اند. 

به گزارش پارس توریسم، پرویز پرستویی، مجید مجیدی، محم باقر قالیباف، غلامحسین کرباسچی، حمید فرخ‌نژاد، حجةالاسلام پناهیان، رضا ایرانمنش، کمال تبریزی، فرج‌الله سلحشور و....از جمله این افرادند. 

انتقاد غیرمستقیم قالیباف

بر اساس گزارش سایت جهان؛ درسال گذشته، محمدباقر قالیباف شهردار تهران در گفت‌وگویی با با یک هفته‌نامه به شکل غیرمستقیم از فیلم اخراجی‌ها انتقاد کرده بود. قالیباف گفته بود: به نظر من، تحریف در جنگ، کاریکاتوری ارائه‌دادن جنگ است. هر دو نماد این‌ها را می‌بینید؛ یک‌سری افراد هستند که می‌خواهند بگویند رزمنده‌ها تافته جدابافته‌ای بودند، فرشتگانی بودند در جنگ و اینها فقط متعلق به جنگ بوده و دیگر کسانی مثل اینها به وجود نخواهد آمد. شما چنین فضایی را در برخی از رمان‌ها و فیلم‌ها می‌بینید که آدم‌ها فکر می‌کنند این افراد تنها فرشتگان الهی هستند. 

یک طرف دیگر هم افرادی را به تصویر می‌کشند که احساسی هستند و در بعضی فیلم‌ها می‌بینیم برخی آدم‌های لات محله می‌روند به جبهه، یعنی آدم‌های درست و حسابی نبودند و رفتارهای لمپن داشتند و آنها جنگ را اداره کرده‌اند. به نظر من هر دوی اینها غلط است. روزی که ما رفتیم جنگ محیط جامعه مثل الان و شاید هم بدتر بود. آنها که رفتند به جنگ؛ آنهایی نبودند که الزاما آدم‌های نماز شب‌خوان بوده باشند. اما باز هم این افراد به جبهه رفتند و در فضای صادقانه جبهه و نفس حضرت امام(ره) نمازخوان شدند. براساس خدامحوری رفتار کردند و شدند انسان‌های شریف جامعه. دروغ نگفتند، تزویر نکردند، ریا نکردند، نفاق نداشتند و شدند آدم‌های شریفی که الگو هستند. این هم گروه دیگری هستند. 

انتقادات کرباسچی و واکنش ده‌نمکی

«اما دوسال پیش نیز در زمان فضای داغ انتخابات، غلامحسین کرباسچی انتقاداتی را از فیلم اخراجی‌ها بیان می‌کند و مسعود ده‌نمکی در واکنش به انتقادات «غلامحسین کرباسچی» از فیلم «اخراجی‌ها»، می‌گوید: بغض آنها از اخراجی‌ها به خاطر این است که مردم را به جای اینکه روبه‌روی هم قرار دهد در کنار هم قرار داده تا این حضرات نتوانند سوار موج اختلاف بین نسل‌ها شوند. 

ده نمکی با موسیخی سیخی ها کنار می آید

وی در ادامه آورده بود: آری ده‌نمکی با قالپاق‌دزدها و لمپن‌ها و به قول برخی دوستان ژیگول‌ها و به قول منتقد محترمی مو سیخ‌سیخی‌ها کنار می‌آید ولی با آقازاده‌های دزد، مال مردم‌خور که با موتور گازی به حکومت رسیدند و با بنز به خانه رفتند نه!
درد مشترک مردم ما عدالت و نفرت از ریاکارانی است که تعطیلات‌شان را در کانادا و آنتالیا سر می‌کنند و در تهران داد ارشاد جوانان دارند.... 

ده‌نمکی در این نامه آورده: آیا این شخصیت‌ها و آقازاده‌هایشان تداعی‌کننده حاجی‌گرینف اخراجی‌ها نیستند که امروز با دیدن نقش خود و هجو شدن آن و خنده مردم به آنها اینقدر عصبانی‌ شده‌اند؟ نگذارید پرونده‌های شهرام جزایری‌ها و فاضل خدادادها بازخوانی شود. بگذارید مردم فکر کنند شما نخبگان سیاسی پاکید و منجی آنها؛ شاید.... 

مجید مجیدی و ده نمکی 

مجیدی مجیدی نیز دوسال پیش در یکی از دانشگاه‌ها از او درباره فیلم اخراجی‌ها سوال شده بود و او با لحن خیلی خاصی گفته بود: درباره این فیلم صحبت نمی‌کنم.
بعدها مجیدی در جلسات و نشست‌هایی به طور غیرمستقیم و با کنایه از ده‌نمکی و سینمایش انتقاد کرده و ده‌نمکی نیز به این انتقادها واکنش نشان داده بود.

تبریزی: اخراجی‌ها یک اثر استاندارد نیست

کمال تبریزی نیز در نشستی در در دانشگاه تهران در دوسال پیش با اشاره به دلایل گوناگون در اقبال عمومی از فیلم‌ها گفته بود: گاه محصولی با کیفیت بسیار بالا مورد اقبال قرار می‌گیرند و گاه نیز اثری با کیفیت پایین از استقبال خوب مردم روبه‌رو می‌شود، بنابراین در هردو استقبال وجود دارد. تبریزی اضافه کرده بود: یک فیلم باید حداقل سطح کیفی را داشته باشد، اما فیلم «اخراجی‌ها» با وجود اقبالی که از آن شد ویژگی‌های یک اثر استاندارد را ندارد و نمی‌توان آن را در هیچ یک از جشنواره‌های هنری عرضه کرد. اما به‌عنوان کاری عامه‌پسند می‌توان آن را مطرح کرد. این فیلم شوخی‌هایی زبانی دارد که قبلا به‌خاطر محدودیت‌های سینما رایج نبوده و این عامل بسیار تعیین‌کننده‌ای در اقبال عمومی از آن است. 

واکنش تند جواد طوسی به قیصر زمانه خوانده شدن اخراجی‌ها توسط ده‌نمکی
 
ده‌نمکی درزمان اکران اخراجی‌ها 2 در گفت‌وگویی با اعتماد ملی "اخراجی‌ها" را قیصر زمانه خوانده بود. چند روز بعد جواد طوسی منتقد سینما در یادداشتی به شدت از این اظهارنظر انتقاد کرد. 

جواد طوسی در یادداشت خود نوشت: شاید اگر جو ناشی از فروش بالای سه میلیارد تومان فیلم «اخراجی‌ها 2» آقای مسعود ده‌نمکی را نمی‌گرفت و در مصاحبه‌هایش طی این روزهای اخیر حرف‌های گنده و بالاتر از کوپن واقعی فیلمش نمی‌زد، ملزم به نوشتن این یادداشت نمی‌شدم زیرا در کنار این همه فیلم بزن برویی که طی این چند سال ساخته شده و فروش بالایی داشته‌اند، چرا بلیت آقا مسعود نبرد؟ بعضی‌ها برای دراز کردن ده‌نمکی و فیلمش، به گذشته او نقب می‌زنند و نگاه تند و موضع‌گیری افراطی‌اش در نشریات «شلمچه» و «صبح» و... را با این ترکیب اصول‌گرایی و لودگی کنونی در تعارض می‌دانند. اما نگارنده فقط درون را می‌نگرد و حال را... به همین خاطر، می‌پذیرد که مثلاً «فقر و فحشا» یک پیش درآمد حساب شده برای موضع‌گیری اجتماعی با لحن مستندگونه بود. نمی‌دانم مسعودخان ده‌نمکی در آن مصاحبه‌اش با روزنامه «اعتماد ملی» چقدر این حرف که «اخراجی‌ها قیصر زمانه است» را جدی زده بود، چون حتماً می‌داند اساساً موجودیت یک قیصر ریشه‌دار و کن‌شمند را در ساحت فردی‌اش می‌بینیم نه در یک تجمع ناهمگون و پراغتشاش. اگر «قیصر» تصمیم می‌گیرد به آن کافه‌ساز و ضربی پیش «سهیلا فردوس» برود، تنها چیزی که برایش مهم نیست رقص و بشکن و بالا بنداز است. او فقط به قصاص می‌اندیشد و ستیز با «منصور آب منگل» تا این آخرین نیروی شر دنیای تراژیک خود را بفرستد آن دنیا که کامروا شود و ملائکه‌ها بادش بزنند. خب انصافاً این قیصر عصیان‌گر و تلخ‌اندیش چه سنخیتی با قیصرهای اهل حال «اخراجی‌ها» که از تیپ فراتر نمی‌روند، دارد؟ قیصر دوران ما در آن جرقه‌هایی که از آتش چرخان نامزدش اعظم به هوا می‌پرید، عشق و تمنا و انتقام را با هم می‌دید. اما این قیصرهای سه میلیاردی یا یک چیزی‌شان می‌شود یا حضور فاعلانه‌شان در یک میزانسن شلوغ و درهم، محلی از اعراب ندارد. این آتراکسیون و شوی «ملی و میهنی» ناخودآگاه ما را به یاد نمایشنامه‌های کمدی موزیکال تئاترهای لاله‌زار در دوران هویت باختگی‌اش می‌اندازد که چند دقیقه قبلش «آغاسی» «دوست دارم لیلی» و «لب کارون» را با سینه تکان دادن و دستمال چرخاندنش می‌خواند. 

«اخراجی‌ها2» را در سانس شلوغ ساعت 30/10 شب یکی از سینماها در شرایطی دیدم که پسر جوانی با موهای خروسی ژل زده پس از شنیدن یکی از شوخی‌های فیلم به زیدش تنه‌‌ای زد و با صدای بلند گفت؛ «ایول ایول» و بقیه دوستان کپلش کر و کر خندیدند. همین جمع سرخوش و بی‌خیالی طی کن در انتهای فیلم همراه با اجرای سرود «ای ایران» بلند شدند و با یکدیگر همسرایی جانانه‌ای کردند. فیلم «اخراجی‌ها2» و فروش تاریخ سازش، محصول چنین فضا و جامعه متناقضی است. 

پاشنه‌های کفش ور کشیده می‌شوند

جود طوسی در ادامه یادداشت خود نوشته بود: هرگونه تحلیل منطقی و جامعه‌شناسانه این فیلم و بررسی فروش چندمیلیاردی‌اش منوط به کالبدشکافی جامعه‌ای است که شمار قابل توجهی از افرادش در یک گذار تاریخی ناهمگون می‌خواهند خود را تخلیه کنند و به چیزهای جدی فکر نکنند. مسعود ده‌‌نمکی بر پایه حس غریزی و پشتگرمی‌اش در این دوران سوراخ دعا را پیدا کرده و با ارائه تصویر و شمایلی متفاوت از رزمندگان در کنار شوخی و مزه‌پرانی و... فضا را برای این تخلیه کردن فراهم کرده است. از این حیث باید به او و همراهانش «ایول» گفت و حتی به اجرای خوب فصل افتتاحیه فیلم و نوع استفاده خلاقانه از دوربین دیجیتال SK (با همفکری و همیاری موثر تورج منصوری) نیز اشاره کرد. ولی اگر بخواهد پا توی کفش قیصر بکند، آن موقع مجبوریم نسبت به این بهره‌برداری تاریخی واکنش نشان دهیم و پاشنه کفش‌مان را ور بکشیم. 

اخراجی‌ها نباید شناسنامه سینمای این مملکت شود
 
حمید فرخ‌نژاد نیز چندی پیش در گفت‌وگویی با همشهری 24 گفته بود: متأسفانه ما در مملکتی داریم زندگی می‌کنیم که پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمایش «اخراجی‌ها» است. این جای سرافکندگی دارد. فعلاً کاری به بد و خوب «اخراجی‌ها» ندارم و نمی‌خواهم تحلیلش کنم، ولی ملتی با این پیشینه و سابقه‌ فرهنگی، نباید «اخراجی‌ها» پرفروش‌ترین فیلم تاریخش باشد. برای ما کم است. «اخراجی‌ها» برای مملکتی با این پشتوانه‌ تاریخی کم است. «اخراجی‌ها» نباید به شناسنامه‌ سینمای این ملت تبدیل شود. 

اخراجی‌ها فقط سرگرم کننده است
 
حجه الاسلام پناهیان نیز سال گذشته در حاشیه نشستی در جشنواره فیلم کوتاه در پاسخ به سوال یکی از حضار که نظر صریح او را درباره فیلم اخراجی‌ها پرسید، گفت: اخراجی‌ها فقط فیلمی سرگرم کننده است.

فردی که این سوال را از آقای پناهیان پرسید در ادامه مدعی شد فیلم اخراجی‌ها همانند برخی مکاتب، هدف وسیله را توجیه می‌کند و نظر آقای پناهیان را جویا شد که این روحانی شناخته شده در جواب گفت: خدا وکیلی حرف حساب جواب ندارد. 

اسارت بهتر از تماشای اخراجی‌ها

رضا ایرامنش نیز در مصاحبه‌ای با انتقاد از اخراجی‌ها گفته بود: با تمام احترامی که برای آقای ده‌نمکی قائل هستم، باید بگویم فیلم ایشان نه تنها ارزش‌های دفاع مقدس را منعکس نمی‌کند بلکه در حد طنز هم نیست و به لوده‌بازی نزدیک می‌شود.
وی ادامه داده بود: دیدن این فیلم آنقدر برای بچه‌های جنگ سخت بود که برخی‌ها مشکلات دوران اسارت را آسان‌تر از دیدن این فیلم تحمل می‌کردند. 

پرویز پرستویی و انتقاد از اخراجی‌ها 

ماجرای انتقادات پرویز پرستویی از زمان نمایش اخراجی‌ها 1 در جشنواره فجر می‌گذرد. زمانی که پرستویی و نصیریان و محمدرضا هنرمند داور جشنواره بودند و ده‌نمکی به داوری جشنواره اعتراض کرد. بعدها پرستویی با حضور در برنامه صندلی داغ واکنش تندی به این اقدام ده‌نمکی نشان داد و حتی از رعایت نکردن حرمت بازیگری مثل علی نصیریان انتقاد کرد. 

شریفی‌نیا راه را به ده‌نمکی نشان می‌دهد
 
فرج‌الله سلحشور نیز در ادامه انتقادات همیشگی‌اش از وضعیت سینمای ایران و در پاسخ به سوالی پیرامون فیلم اخراجی‌ها، اظهار داشت: مسعود ده‌نمکی یک رزمنده است اما هنرمند نیست و زمانی که فرد هنرمند نباشد دیگران وی را راه می‌برند. 
چنان که شریفی‌نیا راه را به او نشان می‌دهد و بازیگران و سناریو را می‌گوید. فیلم اخراجی‌ها یک فیلم کمدی مانند دیگر فیلم‌ها است و فیلم دفاع مقدس نیست زیرا کسی برای تماشای ارزش‌های دفاع مقدس به دیدن آن نمی‌رود و تنها برای خنده آن را تماشا می‌کند.