آفتابنیوز : آفتاب: مرگ کاراتهکا لرستانی شاید در ابتدا تنها در حد یک خبر کوتاه به آن پرداخته شد ولی به نظر میرسد این موضوع زوایای پنهان دیگری نیز دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.
31 تیرماه سال جاری بود که در حین مسابقات کاراته سبک کیوکوشین کشور ورزشکار لرستانی به یکباره در وسط میدان مسابقه دچار ایست قلبی شد و در عرض تنها چند دقیقه جان خود را از دست داد.
این در حالی است که انتشار تصاویر مربوط به این مسابقه و چگونگی مرگ این کاراته کا لرستانی ابهامات و شائبههای زیادی را در اذهان عمومی ایجاد کرد به طوری که در این تصاویر مشاهده شد که محمودرضا صادقنیا بعد از چند ضربه حریف خود در حین مبارزه به یکباره نقش بر زمین شد و در این حال ناظران و داوران مسابقه مبهوت او را نگاه میکردند و گویا چنین حادثهای را انتظار نمیکشیدند.
بعد از دقایقی که دیگر محمودرضا از میانه میدان بلند نشد همتیمیها و مربیان وی به سمت میدان مسابقه دویدند و شروع به "باد زدن" این ورزشکار باسابقه لرستانی کردند در حالیکه بدن بیجان صادق نیا روی تاتامی افتاده بود.
این در حالی است که بعد از حضور پزشک مسابقات بر بالین محمود رضا صادقنیا در تصاویر ضبط شده اثری از اقدامات مربوط به احیا و انتقال این ورزشکار به بیرون از میدان مسابقه و بیمارستان دیده نمیشود و همگی یا در حال دعا خواندن برای نجات جان کاراته کا لرستانی بودند و یا پیکر بیجان صادقنیا را باد میزدند.
به هر حال در سالن محل برگزاری مسابقات قهرمانی کشور نه اثری از آمبولانس بود و نه یک تیم متخصص درمانی. گویا هیچکس انتظار چنین رخداد تاسفباری را نداشت و این موضوع را میتوان در سخنان مسئولان برگزاری مسابقات بعد از مرگ محمود رضا صادقنیا فهمید.
خوشی مسئول برگزاری این مسابقات در گفتوگویی در پاسخ به اینکه چرا در محل برگزاری مسابقات خبری از حضور آمبولانس نبوده است تنها گفت که در هیچ مسابقه کاراتهای آمبولانس را آمادهباش نگه نمیدارند!
و شاید اگر کمی جان ورزشکاران کاراته به عنوان یکی از ورزشهای سنگین و پرمخاطره اهمیت داشت باید به مانند بازیهای فوتبال که بدون حضور آمبولانس سوت آغاز بازی زده نمیشود برای این مسابقات نیز که در سطح کشوری برگزار میشد از آمبولانس و تیم پزشکی مجرب دعوت به عمل میآمد.
مسئول برگزاری مسابقات در پاسخ به این شائبهها میگوید که در هیچ جای قانون نیامده که در هنگام برگزاری مسابقات کاراته باید آمبولانس حضور داشته باشد!
این پاسخهای مسئولان اذهان را اینگونه نهیب میزند که چقدر جان ورزشکاران در هیاهوی بندها و تبصرههای قانونی بیبهاست که برای توجیه اتفاق افتاده باید بازهم دنبال مادههای قانونی گشت تا توپ را در زمین قانون نانوشته انداخت.
مراسم تشییع و خاکسپاری پیکر مرحوم صادقنیا که به واقع در اوج سکوت رسانهها برگزار شد با روز تولدش یکی میشود تا محمودرضا صادقنیا تولد 35 سالگیاش را در میان بهت همسر و دو فرزند خردسالش به عزا بنشیند.
این در حالی است که مسئولان استان لرستان نیز با استناد به اینکه تیم حضور یافته در این مسابقات مجوزی از اداره کل تربیت بدنی نداشته است از پیگیریهای لازم در زمینه مرگ این ورزشکار لرستانی و حتی حضور در مراسم تشییع و خاکسپاری وی سرباز زدند تا محمود رضا صادقنیا که 10 سال برای نام و عنوان لرستان افتخارآفرینی کرده بود در اوج بیمهری مسئولان این دنیا را وداع بگوید.
با این اوصاف مسئول روابط عمومی هیأت کاراته استان لرستان در این رابطه گفت: با توجه به اینکه مسابقات یاد شده در سبک آزاد کیوکوشین برگزار شده است مسئول کمیته سبکهای آزاد میتواند مجوز حضور تیم را در مسابقات صادر کند که در این زمینه نیز همین اتفاق افتاده و تیم اعزامی لرستان با مجوز کمیته سبکهای آزاد هیأت کاراته استان لرستان در مسابقات حضور یافته است.
به هر روی این روزها مسئولان مختلف برای شانه خالی کردن از زیربار مسئولیت اتفاق رخ داده توپ این حادثه دردناک را به زمین یکدیگر میاندازند و این را برادر مرحوم صادق نیا موجب تاسف می داند.
وی که با خبرنگار مهر گفتگو می کرد با تاکید بر اینکه هنوز داغ برادر برای خانواده باورکردنی نیست گفت: در یک هفته اخیر همه ما درگیر برگزاری مراسم ختم محمودرضا بودیم ولی به طور حتم پیگیری حقوقی در این زمینه را هم از طریق فدراسیون کاراته و هم هیئت کاراته استان انجام خواهیم داد.
وی از برخی اظهارات مسئولان و رسانهها گلایه مند است و ادامه میدهد: برادر من یک قهرمان ملی پوش بود که سالها برای نام ایران و لرستان افتخارآفرینی کرد ولی اینگونه برخورد با وی جای تاسف دارد.
برادر مرحوم صادقینیا به لحاظ روحی حال و روز چندان خوبی ندارد و همچنان باورش نشده که به راحتی برادرش در حین یک بازی رسمی بدون حضور آمبولانس و تیم متخصص درمانی خانواده و دو کودک 2 و 6 ساله اش را تنها گذاشته است.
حال و روز امروز این برادر داغدار و همسر جوانی که یارای مصاحبه ندارد اذهان را اینگونه نهیب میزند که کوچکترین سهلانگاری در برگزاری مسابقات میتواند چه عواقب وخیم و ناراحت کنندهای برای ورزشکاران به دنبال داشته باشد و کاش مسئولان هم این موضوع را باور میکردند.