آفتابنیوز : آفتاب: چگونه میتوان ملبس به لباس روحانیت شد؟ این پرسشی است که بسیاری از بیرون حوزه علاقمند به دانستن آن هستند.
پوشیدن لباس روحانیت در حال حاضر در حوزهها بر اساس آییننامه تلبس طلاب حوزههای علمیه و مصوبات شورایعالی حوزههای علمیه انجام میشود.
مصوبات سال 1389 شمسی برای پوشیدن لباس روحانی چنین میگوید: به منظور ساماندهی، رسمیتبخشی، حفظ و حراست از قداست لباس روحانیت و تشویق و ترغیب طلاب به امر تلبس، آییننامه تلبس طلاب حوزههای علمیه، به شرح ذیل تدوین گردید.
فصل اول: تعاریف و کلیات ماده 1. تلبس به لباس مقدس روحانیت، برای کلیه طلاب و روحانیان، صرفاً بر اساس ضوابط مندرج در این آییننامه، امکانپذیر است.
تبصره 1: هر گونه تلبس به لباس روحانیت، برای افراد عادی، ممنوع است.
تبصره 2: تلبس به لباس مقدس روحانیت، برای طلاب فاقد پرونده از مرکز مدیریت حوزههای علمیه، ممنوع است؛ این افراد موظفاند پس از اخذ کد مرکز مدیریت حوزههای علمیه، نسبت به تلبس بر اساس ضوابط این آییننامه، اقدام نمایند.
ماده 2. وظایف واحدهای مجری این آییننامه، به شرح زیر است:
الف) معاونت تهذیب مرکز مدیریت حوزههای علمیه، مسئول برنامهریزی، ساماندهی تلبس و نظارت بر حسن اجرای آن است.
ب) معاونت تهذیب مدیریتهای حوزه علمیه استانی، مسئولیت تشکیل پرونده تلبس، تأیید صلاحیت نهایی پس از استعلام صلاحیتهای علمی و عمومی از واحدهای سازمانی مربوط، و صدور مجوز تلبس طلاب را به عهده دارد.
ماده 3. لباس روحانیت، عبارت است از عمامه، عبا و قبا که نشانگر برخورداری از تحصیلات دینی در حوزههای علمیه، پایبندی به ارزشهای اسلامی و آمادگی ایفای نقش در جامعه اسلامی است.
فصل دوم: ضوابط و مقررات ماده 4. شرایط عمومی تلبس، عبارتاند از:
1. داشتن حداقل، 18 سال سن
2. داشتن وضعیت جسمی و روحی مناسب که در صورت نیاز و تشخیص ضرورت، از طریق آزمایشهای پزشکی و روانشناختی، بررسی میشود.
3. عدم عضویت و سابقه ارتباط با گروهکهای انحرافی و گروههای مخالف اسلام و تشیع و نظام اسلامی
4. عدم انحراف فکری و سیاسی و اخلاقی
5. التزام عملی به اصل ولایت فقیه و قوانین جمهوری اسلامی
6. نداشتن محکومیت کیفری و حقوقی مؤثر
تبصره 1: احراز شرایط مندرج در بندهای 3، 4، 5 و 6، بر عهده واحد سازمانی آمار و بررسی مدیریتهای حوزه علمیه استانی خواهدبود.
تبصره 2: ملاک در احراز صلاحیتهای عمومی افراد، حسب مورد، حال فعلی آنها خواهدبود.
ماده 5. شرایط علمی تلبس، عبارتاند از:
1. اتمام پایه پنجم(قبولی در تمامی امتحانات مربوط) برای طلاب مدارس بلندمدت
2. توان پاسخگویی به سؤالات دینی رایج در جامعه
تبصره: احراز این شرط، با ارزیابی علمی -که محتوا و نحوه اجرای آن، توسط دستورالعمل مصوب مرکز مدیریت حوزههای علمیه تعیین میگردد- صورت میپذیرد.
3. گذراندن دوره ویژه مربوط به وظایف روحانیت در پایه پنجم، بر اساس دستورالعمل مصوب مرکز مدیریت حوزههای علمیه
ماده 6. شرایط اخلاقی و رفتاری تلبس، عبارتاند از:
1. پایبندی به انجامدادن واجبات و ترک محرمات
2. دارا بودن حسن اخلاق
3. تعادل شخصیتی و رفتاری و تناسب ظاهری
4. نداشتن سابقه سوء منافی با شئون روحانیت
تبصره: احراز شرایط مندرج در این ماده، بر عهده معاونت تهذیب با همکاری واحد سازمانی آمار و بررسی مدیریت حوزههای علمیه استانی، براساس دستورالعمل مصوب مرکز مدیریت حوزههای علمیه خواهدبود.
ماده 7. طلاب متقاضی، پس از گذراندن دوره ویژه، تشکیل و تکمیل پرونده تلبس، احراز صلاحیتهای لازم توسط معاونتهای ذیربط و دریافت مجوز تلبس، ملبس به لباس مقدس روحانیت خواهندشد.
تبصره 1: معاونت تهذیب مدیریتهای استانی، همهساله، نسبت به برگزاری مراسم رسمی عمامهگذاری در کنار سایر مراسمها، اقدام مینماید.
تبصره 2: معاونت تهذیب مدیریتهای استانی، موظف است نسبت به صدور اوراق هویت تلبس برای دارندگان مجوز تلبس، اقدام نماید.
ماده 8. وظایف فرد ملبس به لباس روحانیت، به شرح ذیل است:
1. رعایت پوشش مناسب عرف روحانیت
2. رعایت نظم، نظافت و پاکیزگی بدن و لباس و مرتببودن سر و صورت متناسب با عرف روحانیت
3. پرهیز از وضعیت ظاهری غیر متناسب
4. حفظ حرمت لباس در معاشرتهای اجتماعی
5. مراعات زیطلبگی در مجالس مختلف و پرهیز از حضور در محافل مختلط که حدود شرعی، در آن رعایت نمیشود.
6. پرهیز از روحیه اشرافیگری و تجملگرایی، و رعایت شئون روحانیت در وضعیت زندگی و مسکن و خودرو
7. تلبس دائم
8. رعایت اخلاق و آداب اسلامی و پرهیز از شوخیهای افراطی و خلاف نزاکت
9. پرهیز از درگیریهای لفظی و فیزیکی غیرمتناسب با شئون روحانیت
10. حفظ مناعت طبع و عزت نفس در تأمین معاش، و پرهیز از سوءاستفاده از لباس روحانیت برای مقاصد سوء
11. پرهیز از ورود به عرصههای ناسالم اقتصادی، مانند شرکتهای هرمی
12. پرهیز از ارتباط با گروههای معاند نظام اسلامی و عضویت در آنها
13. پرهیز از انجامدادن رفتارهای وسواسگونه، بهویژه در خصوص طهارت و نجاست، و اقدام به معالجه در صورت لزوم
ماده 9. طلاب ملبس، موظفاند به صورت دائم، از این لباس استفاده نمایند؛ به نحوی که عرفاً، ملبس محسوب شوند.
ماده 10. تلبس محصلان یا فارغالتحصیلان مراکز غیر حوزوی، ممنوع است.
ماده 11. معاونت تهذیب مدیریتهای استانی، موظف است زمینههای لازم را برای تلبس طلاب مشغول به تحصیل در سطوح مختلف، از طریق اعمال تشویقهای لازم، فراهم آورد.
ماده 12. معاونت تهذیب حوزه علمیه استانی، موظف است در صورت فقدان شرایط مذکور در این آییننامه، نسبت به لغو مجوز تلبس، اقدام نماید.
ماده 13. امتیازات مربوط به ملبسان دائم، بر اساس آییننامههای مربوط، تعیین میشود.
ماده 14. این آییننامه، در 14 ماده و 8 تبصره، به تصویب شورایعالی حوزههای علمیه رسید.