آفتابنیوز : آفتاب: برنامه سینمایی هفت؛ شب گذشته(11 شهریور) پس از دو هفته مجال پخش پیدا کرد و اینبار تاریخچه و وضعیت سینمای کمدی با حضور علیرضا خمسه، محمد متوسلانی و مرتضی احمدی در آن مورد بحث قرار گرفت.
علیرضا خمسه(بازیگر فیلمهای کمدی) در این برنامه گفت: در گذشته یک بازیگر کمدی در تئاتر باید همه مهارتها را میداشت حتی جامعهشناسی و روانشناسی میدانست.
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: از راه نمایش و عرضهی آثار کمدی است که میتوان آزادی را سنجید. امروز هر کجا دیکتاتوری وجود دارد؛ کمدی پای خود را پس کشیده است.
خمسه تاکید کرد: فیلم کمدی باید انتقاد و نقد کند و اگر اجازه نقادی و انتقاد به کمدی داده نشود؛ کمدی افسرده و پژمرده میشود.
خمسه با اشاره به ضعفهای سینمای کمدی ایران گفت: سینمای ایران از لحاظ ساختاری و محتوایی مشکل دارد. سینمای کمدی ما در قبل از انقلاب هرگز بهصورت صنعتی و جدی وجود نداشته است و آنچه وجود داشت فقط تعدادی فیلمهای کمدی یا خندهدار وجود داشته است.
وی ادامه داد: امروز فعالیت در حوزه کمدی روز به روز سختتر میشود زیرا به دلیل بافت فرهنگی؛ نزدیک شدن به بعضی مفاهیم و شغلها امکانپذیر نیست زیرا به محض آنکه از یک گروه انتقاد کنی؛ آن گروه لب به گلایه میگشاید.
خمسه، ساخت فیلم کمدی را نیاز جامعه دانست و افزود: امروز جامعه مدام به فیلم کمدی نیاز دارد. در دههی 1930 در آمریکا که بحران اقتصادی وجود داشت؛ این کمدینها بودند که با آثار خود این دهه را خاطرهانگیز کردند لذا باید دست کمدینها را باز گذاشت.
خمسه تاکید کرد: باید فیلم کمدی را کسی بسازد که خود از بحران خارج شده باشد زیرا فیلم کمدی باعث فضای شادی در جامعه و تزریق امید میشود. اگر کمدینی انتقاد می کند بایدان را به حساب نیکاندیشی گذاشت. البته سینمای کمدی همراه با نقد محصول؛ پژوهش است. پژوهش هم امری است که در سینمای ما وجود ندارد.
اگر هم وجود داشته؛ بسیار کم بوده است. پژوهش فقط در حد این بوده که دو نفر پشت میز بنشینند و حقوق بگیرند.
محمد متوسلانی نیز با اشاره به تاریخچه آثار کمدی گفت: کمدی دو سینمای قبل از انقلاب از دل تماشاخانه بیرون آمد و این بازیگران تئاتر بودند که برای اولین بار در آثار کمدی سینما حاضر شدند و آثاری همچون مشدی عیاد از این جمله است. در این دوره بسیاری از فیلمهای کمدی؛ میزانسن و صحنهبندی تئاتری داشت.
وی ادامه داد: سینمای کمدی در قبل از انقلاب از لحاظ فضا، تکنیک و ممیزی بسیار محدود بود و همین امر باعث شد تا به مرور سینمای کمدی دچار تکرار شود.
متوسلانی با اشاره به تفاوتهای سینمای کمدی قبل و بعداز انقلاب افزود: در سینمای بعداز انقلاب این سلیقه کارگردان بود که اعمال میشد درحالی که قبل از انقلاب تهیه کننده سلیقه خود را اعمال میکرد و بحث فیلم نامه به صورت جدی بعد از انقلاب وارد سینمای کمدی شد اما متاسفانه این روزها دوباره سینمای کمدی به سمت تهیهکننده سالاری رفته است.
متوسلانی با اشاره به ضرورت تولید آثار کمدی گفت: فیلم کمدی با یک نگاه باز ساخته میشود لذا باید آزادی بیشتری به فیلمسازان کمدی داد. فیلم کمدی به نقصها اشاره میکند و باعث هوشیاری مسئولان میشود. اگر امروز لودگی به جای فیلم کمدی وجود دارد به دلیل فضای محدود و بسته است.
متوسلانی ادامه داد: راه حل رفع مشکلات سینما این است که با نخبگان سینما گفتگو شود اما مهمتر از آن این است که اصولا عزم و همتی برای حل مشکلات وجود داشته باشد.
مرتضی احمدی(بازیگر کمدی ایران) نیز گفت: سینمای کمدی در قبل از انقلاب و به خصوص تا سالهای دهه 50 بسیار مدیون دوبلورهاست ضمن آنکه ما هرگز سینمای موزیکال نداشتیم و این امر ازجمله نقاط ضعف ماست.
احمدی، وجود ممیزی شدید را ازجمله مشکلات اصلی فیلمنامهنویسی در سینمای کمدی دانست.