آفتابنیوز : آفتاب: مسوولان وزارت آموزشوپرورش در چارت سازمانی جدید خود اقدام به حذف «دفتر پیشگیری از آسیبهای اجتماعی» مدارس و دانشآموزان کردهاند.
این اقدام در شرایطی است که با آغاز فعالیت دولت دهم و وزارت حمیدرضا حاجیبابایی بحثهای مربوط به آسیبهای اجتماعی در مدارس و بین دانشآموزان به کلی به حاشیه رفته است و با تکذیبهای متعدد مسوولان وزارت آموزشوپرورش همراه شده است. بیتوجهی وزارت آموزشوپرورش به آسیبهای اجتماعی موجود در مدارس و در میان دانشآموزان به جایی رسیده است که در چارت سازمانی جدید این وزارتخانه در معاونت پرورشی و تربیتبدنی اسمی از دفتر پیشگیری از آسیبهای اجتماعی نیست و بیشتر برنامهها و فعالیتهای این معاونت به بحثهای مربوط به سلامت و تربیتبدنی اختصاص یافته است.
علاقه مسوولان وزارت آموزشوپرورش در مقاطع مختلف به تغییر ساختاری در وزارت آموزشوپرورش در حالی است که این بار دفاتر مهمی همچون دفتر زنان در آموزشوپرورش و دفتر آموزشوپرورش عشایری نیز به حاشیه رفته و به مشاوره یا گروههای کوچکی تقلیل یافته است. دفتر پیشگیری از آسیبهای اجتماعی بهعنوان یکی از مهمترین دفاتر وزارت آموزشوپرورش تا پیش از این مسوولیت مهمی در رابطه با تعیین سیاستهای پیشگیرانه جهت کاهش تهدیدهای اجتماعیای که متوجه دانشآموزان در سنین هفت تا ۱۸سالگی است، داشت. اهمیت این دفتر در سالهای گذشته به شکلی بود که حتی با حذف معاونت پرورشی در دولت هشتم و جایگزینی سازمان دانشآموزی خللی در روند فعالیت این دفتر به وجود نیامد. همچنین دفتر پیشگیری از آسیبهای اجتماعی در آموزشوپرورش به نوعی پل رابطی میان وزارت کشور، ستاد مبارزه با موادمخدر، نیروی انتظامی و وزارت بهداشت به منظور تعیین سیاستهایی جهت کاهش آسیبهای اجتماعی در مدارس و در میان دانشآموزان بود که با حذف این دفتر هنوز مشخص نیست که وزارت آموزشوپرورش در کنار برنامههای نخنماشدهاش همچون توزیع جزوههای آموزشی اندک و برگزاری کارگاه در میان برخی از دانشآموزان چه برنامه مدون و مستمری برای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی در مدارس دارد.
در همین رابطه سیدحسن موسویچلک، رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران ضمن ابراز تاسف از حذف دفتر پیشگیری از آسیبهای اجتماعی وزارت آموزشوپرورش این اقدام را ناشی از فقدان دغدغه پیشگیری از تهدیدهای اجتماعی در میان دانشآموزان عنوان کرد. موسویچلک در گفتوگو با «شرق» با تاکید بر اینکه وزارت آموزشوپرورش با توجه به در اختیار داشتن سه ضلع مهم دانشآموزان، خانوادهها و اولیای مدارس بهترین و مهمترین بستر را برای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی دارد، میگوید: فرصت حضور ۱۲ساله دانشآموزان در مدارس از سنین کودکی تا نوجوانی و اعتمادی که خانوادهها به مدارس دارند، همواره این محیط را بهعنوان یکی از پاکترین محیطهای اجتماعی تبدیل کرده است، اما با این حال وجود آسیبهای اجتماعی متعدد در مدارس میان دانشآموزان را نمیتوان کتمان کرد و اگر وجود نداشته باشد باید شک کرد، به همین دلیل به جرأت میتوان گفت که بهترین و مهمترین بستر برای کاهش آسیبهای اجتماعی میان کودکان و نوجوانان در اختیار آموزشوپرورش است که متاسفانه حذف این دفتر نشان میدهد دغدغهای برای کاهش آسیبهای اجتماعی در میان مسوولان این وزارتخانه وجود ندارد.
او با اشاره به اینکه دفتر پیشگیری از آسیبهای اجتماعی تا پیش از این قدمهای ابتدایی و مهمی را برای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی برداشته بود، میافزاید: وجود دفتری مستقل برای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی در مدارس در نوع خود بسیار مهم است که مورد غفلت مسوولان قرار گرفته که برای ما نگرانکننده است چراکه آموزشوپرورش حتی از وجود نیروهای متخصص مددکار و مشاور نیز در مدارس محروم است و میتوان گفت که بحثهای مددکاری در مدارس و نظام تربیتی ما به کلی تعطیل است. رییس انجمن مددکاری ایران به تغییر شکلی آسیبهای اجتماعی به تهدیدهای فضای مجازی و موادمخدر صنعتی اشاره میکند و میگوید: این نکته در نوع خود بسیار مهم است که در حال حاضر آسیبهای اجتماعی که تهدیدکننده سلامت کودکان، نوجوانان و جوانان است، بیشتر فضای مجازی و موادمخدر صنعتی است که با توجه به حضور ۱۲ساله دانشآموزان و ارتباط مستمر خانوادهها و اولیای مدارس با آموزشوپرورش میتوان گفت که نظام تعلیم و تربیت میتواند بیشترین برنامه و طرحها را برای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی داشته باشد و غیبت آموزشوپرورش در پیشگیری در نوع خود بسیار نگرانکننده است.