آفتابنیوز : آفتاب: برعکس خیلی ورزشکاران که با وجود داشتن رقیب، احساس حسادت میکنند و این موضوع شاید مانع رشد آنها شود، این مسائل برای من وجود نداشت و سعید را اول بهعنوان یک دوست خوب و بعد بهعنوان یک رقیب برای خودم میدانستم و دوباره اعتراف میکنم که علی حسینی در رشد رکوردی من تأثیر بهسزایی داشت."
بهداد سلیمی؛ پدیده ورزش وزنهبرداری ایران که به قول خودش برای گذراندن تعطیلات تابستانی و پر کردن اوقات فراغت به پیشنهاد دوستانش بهسمت وزنهبرداری رفت، به اندازهای جایگاهش در این رشته ورزشی محکم شد که دل در گرو آن بسته و تا مرز قهرمانی جهان و شکستن رکوردهای متعدد پیش رفت. این گفتوگو ماحصل صحبت دوستانه پنجره است که یکسوی آن قویترین مرد جهان قرار داشت.
بهداد سلیمی بهعنوان بهترین ورزشکار سال 1390 از نگاه اهالی ورزش انتخاب شده است. در سالی که گذشت چه اهدافی داشتی؟
خوشبختانه به اهدافی که در ابتدای سال برای خودم ترسیم کرده بودم، رسیدم. ابتدا توانستم به مدال طلای آسیا و قهرمانی قاره کهن برسم. اما هدف اصلیام مسابقات جهانی 2011 پاریس بود که خوشبختانه در این رقابتها هم موفق شدم با کسب عنوان قهرمانی جهان، کار را با موفقیت به پایان برسانم. در مجموع به اهدافی که برای امسال در ذهن داشتم رسیدم.
بهداد از کجا کار را شروع کرد تا امروز موفقترین ورزشکار ایرانی لقب بگیرد؟
وزنهبرداری را از سال 1382 و در سن 13 سالگی آغاز کردم. سال 1385 به اردوی تیم ملی رسیدم و اواخر سال 1386 توانستم در مسابقات بینالمللی شرکت کنم. پلههای ترقی را یکی یکی از رده سنی جوانان پیمودم تا به ترکیب تیم ملی بزرگسالان وزنهبرداری ایران برسم.
وزنهبرداری را از کجا آغاز کردی؟
سالن نامجوی قائمشهر و زیر نظر استاد غزالیان اولین وزنههای زندگیام را بالای سر بردم.
چگونه متوجه شدی پتانسیل وزنهبردار شدن را داری؟
به این رشته علاقهمند بودم و نمیشد این میل و انگیزه را دست کم گرفت. جوانان امروز کمتر به این رشته روی میآورند. خود من هم بهصورت خیلی اتفاقی و برای گذراندن تعطیلات تابستان و به سفارش یکی از دوستان وزنهبرداری را انتخاب کردم. پس از آن هم با توجه به چیزهایی که از این رشته دیدم و البته چون استاد غزالیان هم من را جذب وزنهبرداری کرده بود، همچنان همراه پولاد سرد ماندم.
اولین مقامی راکه کسب کردی به یاد داری؟
بله. به مقام قهرمانی آموزشگاههای استان مازندران رسیدم. با بالا رفتن سن، وزنم هم افزایش پیدا کرد و به فوق سنگین راه پیدا کردم.
اولینبار چه زمانی احساس کردی که میتوانی در وزنهبردای جهان بزرگی کنی؟
سال 1385 و در مسابقات قهرمانی کشور که به میزبانی اصفهان برگزار شد، در رده سنی نوجوانان به روی تخته رفتم و عنوان نایب قهرمانی ایران را به خود اختصاص دادم. در این زمان چشم مربی وقت تیم ملی، آقای قاسمی را گرفتم.
شانس تا چه اندازه در رسیدن بهداد سلیمی بهجایگاهی که امروز دارد، تأثیر داشت؟
رسیدن به اردوی تیم ملی برای تمام ورزشکاران یک آرزو محسوب میشود. البته این شانس را میشد در جای دیگر هم امتحان کرد و راهی که من آمدم با توجه به رکوردهایی که داشتم برایم اجتنابناپذیر بود. شاید شانس هم در این راه دخیل بود، اما اردوی تیم ملی دقیقا برعکس کنکور دانشگاهی است. کسی که در کنکور قبول میشود همهچیز را تمام شده میبیند و یک دانشجو درسهای دانشگاهی را با استرس کمتری نسبت به کنکور پشت سر میگذارد، اما ورزشکاری که وارد اردوی تیم ملی میشود تازه به دوران سخت کار رسیده است و اگر بتواند زیر فشار سخت تمرینات و اردوها دوام بیاورد، مطمئنا میتواند موفق باشد. از آنجایی که من هم خیلی پوست کلفت بودم توانستم تمرینات سخت و طاقتفرسا را تحمل کرده و خوشبختانه امروز به اینجایگاه برسم.
پس از چندین دهه و در رقابتهای المپیک 2000 سیدنی، حسین رضازاده و حسین توکلی باردیگر نام وزنهبرداری ایران را بر سر زبانها انداختند. این موضوع تا چه اندازه باعث شد تا به این رشته علاقهمند شوی؟
100 درصد مؤثر بود. از آنجایی جذب وزنهبرداری شدم که مسابقات رضازاده را میدیدم، بنابراین به این رشته علاقه زیادی داشتم. از آن به بعد با توجه به شرایط بدنی که داشتم خانواده، اقوام و دوستانم مرا تشویق کردند تا به وزنهبرداری روی بیاورم. قبول دارم که پخش رقابتهای وزنهبرداری از تلویزیون باعث شد تا من بهسمت این مسیر بیایم.
فکر نمیکردی یک روز رکورد کسی را که باعث شد تا وزنهبردار شوی جابهجا کنی؟
این یک آرزو بود و هر کس برای رسیدن به آرزویش تلاش کند، مطمئنا به آن خواهد رسید؛ البته اگر این آرزو منطقی باشد. موضوعی که به آن اشاره کردید و مطرح شدن در سطح جهان و المپیک رویای همیشگی من بود. بارها و بارها قبل از اینکه در عالم واقعیت چنین وزنههایی را بزنم، آنها را در تصوراتم زده بودم! اینها آرزوهایی دست نیافتنی برای من نبود، به همینخاطر توانستم با سعی و تلاش به آن برسم.
سال 2011 با اینکه این عنوان دوباره حقت بود، اما به آن نرسیدی. در سال گذشته میلادی چه عملکردی داشتی؟
در این سال هم با توجه به رکوردهایی که به ثبت رسیده است یک روند صعودی خیلی خوب را سپری کردم. در مسابقات جهانی 2010 آنتالیا رکورد مجموع 453 را به ثبت رساندم، اما در بازیهای آسیایی 458 و در مسابقات جهانی 464 کیلوگرم را به ثبت رساندم و روند رو به رشدی را در این دو سالی که گذشت سپری کردم.
عنوان بهترین وزنهبردار جهان در سال 2011 به آکائف روس رسید؟
بله، در این سال هم برای کسب این عنوان خیلی حساب کرده بودم، اما اینکه اطلاعرسانی این موضوع مانند سال گذشته نبود؛ باعث شد تا از رسیدن به این عنوان برای دومین سال پیاپی محروم شوم. سال گذشته در این زمینه اطلاعرسانی وسیعی شکل گرفت.
حقت بود که این عنوان را بهدست بیاوری؟
بهنظر خودم نسبت به سال گذشته عملکرد بهتری از خود بهجا گذاشتم. معیار فدراسیون جهانی برای این انتخاب، وزنهبردارانی بود که به رکورد جهان نزدیکتر باشند و با توجه به اینکه من هم بین رکوردداران سال 2011 بودم، این انتظار را داشتم تا این عنوان را دوباره کسب کنم.
مشکلات تکنیکیات تا چه اندازه برای حضور موفق در المپیک رفع شده است؟
در حرکت قیچی هنوز مشکلاتی دارم که با کار کردن روی آنها بهزودی این ایرادهای جزیی هم برطرف خواهد شد. در این زمینه هم توانستهام یک مقدار موفق باشم.
سعید علیحسینی همراه با تو خودش را بهعنوان یک پدیده وزنهبرداری در ایران و جهان معرفی کرد، اما به ناگاه مسائلی برایش پیش آمد تا برای همیشه خانهنشین شود. بهنظرت اگر امروز سعید وزنه میزد، بهداد سلیمی همچنان مرد شماره یک وزنهبرداری جهان بود؟
اعتراف میکنم که حضور سعید علیحسینی بهعنوان یک رقیب، خیلی باعث پیشرفتم شد. برعکس خیلی ورزشکاران که با وجود داشتن رقیب، احساس حسادت میکنند و این موضوع شاید مانع رشد آنها شود، این مسائل برای من وجود نداشت و سعید را اول بهعنوان یک دوست خوب و بعد بهعنوان یک رقیب برای خودم میدانستم و دوباره اعتراف میکنم که علی حسینی در رشد رکوردی من تأثیر بهسزایی داشت. چهار ماهی که با سعید روی یک تخته تمرین میکردم، حدود 40 کیلوگرم در مجموع رکوردهایم پیشرفت کردم و حضور علیحسینی روی روند رو به رشدم مؤثر بود.
چه بلایی سر سعید آمد؟ در همان زمانی شایعات زیادی در مورد وی مطرح شد.
چون در این مورد اطلاعی ندارم، نظر خاصی نمیدهم. این را هم قبول دارم که شایعات زیادی در آن زمان بهوجود آمد که صحت نداشت. چند وقتی هست که از وی خبر ندارم، اما آخرین خبری که از او دارم این است که مشغول ادامه تحصیل در رشته تربیت بدنی است.
برخی معتقدند پس از آن قضایا دوپینگ از وزنهبرداری ریشه کن شد!
با برنامهریزی خوبی که انجام شد، دیگر این موضوع برای وزنهبرداری حداقل در سطح ملی پیش نیامد.
حتما با این مشکلاتی که بهوجود آمد آب معدنی را هم با ترس میخورید!
ترس که نه. اما احتیاط زیادی میکنیم.
میگویند رکورددار تست دوپینگ هم خودت هستی؟
فکر نمیکنم. هستند کسانیکه بیشتر از من هم تست دوپینگ داده باشند. بهنظرم احسان حدادی و کشتیگیرانی که سابقه بیشتری دارند از من بیشتر تست دوپینگ داده باشند.
در مسابقات جهانی رکورد حسین رضازاده را زدی، اما اتفاق خاصی رخ نداد و مسائلی که مطرح میشد در حد همان شایعات باقی ماند.
صحبتهایی که در آن زمان مطرح شد، نمیتواند حرفهای منطقی باشد. اینکه یک نفر در وادا که مستقل از همه فدراسیونها عمل میکند قدرتی داشته باشد که بخواهد در مورد دوپینگ ورزشکاران تصمیمگیری خاصی انجام دهد، اصولا حرفی منطقی نیست. بهنظرم حتی تاماش آیان، رییس فدراسیون جهانی هم نمیتواند در بحث دوپینگ نفوذ کند، چه برسد به رییس فدراسیون ایران.
در فاصله کمتر از پنج ماه مانده تا المپیک لندن چه برنامههایی برای حضور موفق دراین رقابتها داری؟
زمان کمی باقی مانده است. در این مدت مسابقات آسیایی را پیشرو داریم که میدان خوبی برای کسب تجربه و آمادگی بیشتر قبل از المپیک محسوب میشود و میتواند نشان دهنده میزان آمادگی من برای حضور در لندن باشد. البته این مسابقات از لحاظ رقابتی خیلی مهم نیست، اما از نظر کسب تجربه برایمان مسابقات مهمی بهشمار میرود.
قول کسب مدال طلای المپیک را ندادهای. نمیخواهی برای اولینبار از طریق پنجره این کار را انجام دهی؟
خیر. بازهم در این مورد قول خاصی نمیدهم.
این موضوع که قول ندهی با هماهنگی کادر فنی است؟
خیر. در این زمینه خوشبختانه نه فدراسیون و نه کادر فنی اظهارنظری نمیکنند و با صلاحديد خودمان هر صحبتی را که درست است میگوییم. این هم که قول نمیدهیم چون همهچیز بستگی به شرایط و خواست خداوند دارد. ما تمام تلاش خود را برای کسب بهترین عناوین انجام میدهیم.
اما نگاهها بهسمت سلیمی، نگاهی توأم با طلای المپیک است.
قبول دارم که انتظارها از من بالا است. من هم تمام تلاشم را برای مدال طلا انجام میدهم و به عشق مدال طلای المپیک این همه مشقت را بهجان میخرم.
چه هدفی برای بعد از المپیک لندن داری؟
اگر در المپیک موفق شوم کارم را ادامه میدهم و فکر نمیکنم بخواهم از وزنه زدن دل بکنم. پس از طلای المپیک، به سقف آرزوی وزرشیام میرسم؛ اما اینکه بخواهم اشباع شوم؛ خیر. سقف طلای المپیک است، اما هرچه بیشتر، بهتر. رکوردزنی در المپیک در برنامهام است. زورم بیشتر است و میتوانم این کار را انجام دهم.
کعبه آمال حسین رضازاده رکورد مجموع 500 کیلو بود. تو میتوانی به این رکورد بهنظر دست نیافتنی برسی؟
اصلا به 500 کیلو فکر نمیکنم، اما در نظر دارم در مسابقات مختلف رکوردهایم را افزایش دهم. وزنهبرداری همهاش زور نیست و خیلی چیزها در موفقیت یک وزنهبردار سهیم است. منطق، فکر، تمرکز و آمادگی ذهنی در کنار خیلی مسائل دیگر دست بهدست هم میدهند تا یک وزنهبردار در روز مسابقات به رکوردهای بهتری برسد.
حضور کوروش باقری در موفقیتهای وزنهبرداری تا چه اندازه مؤثر است؟
باقری در وزنهبرداری ایران انقلابی بهوجود آورد. وی یکسری مسائل منفی را کنار گذاشت و یکسری عوامل مثبت را به اردوها وارد کرد. معتقدم این عوامل تأثیر زیادی در رشد و شکوفایی وزنهبرداری ایران و پرورش فکری وزنهبرداران ایجاد کرد.
میگویند باقری در اردوهای تیم ملی دیکتاتور است!
دیکتاتور نه، اما بسیار سختگیر است و اهمیت زیادی به نظم و انضباط اردوی تیم ملی میدهد. خوبی باقری این است که در کار با کسی شوخی ندارد.
قشنگترین تیتری که رسانهها برایت زدند چه بود؟
یکی از روزنامهها پس از قهرمانی 2011 جهان تیتر زد: «شاهزاده پارسی بر بام پاریس».
صحبت پایانی؟
از تمام اهالی ورزش که مرا بهعنوان ورزشکار برتر سال انتخاب کردند، تشکر میکنم. امیدوارم در لندن پاسخ این همه محبت را به خوبی بدهم
به گزارش جهان