آیت​الله مهدوی​کنی: نظارت خبرگان بر رهبری، نه استطلاعی است و نه استصوابی، بلکه حراستی است

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: رئیس مجلس خبرگان رهبری از گفت​وگویش با رهبر معظم انقلاب درباره مسائل فرهنگی و لزوم اصلاح آنها خبر داد. 

به گزارش خبرآنلاين، آيت​الله محمدرضا مهدوي​کني در دیدار مسئولان و خانواده شهدای حزب موتلفه اسلامی، با بيان اينکه مسائل فرهنگي در راس امور است که بايد درست شود، گفت: خیابان‌هایمان، خیابان‌های خوبی نیست. فیلم‌هایمان، فیلم‌های خوبی نیست. بعضی از تبلیغاتمان تبلیغات خوبی نیست. من خدمت مقام معظم رهبری هم عرض کردم و ایشان گفتند که بگویید. البته این‌که گفته شود، نه این‌که برویم در رسانه‌ها داد و فریاد کنیم و با خود نظام دربیفتیم. باید اینها گفته شود که بعضی قسمت‌هایش مورد قبول نیست. ان‌شاءالله این مجلس بتواند کاری کند و در مسائل اقتصادی و فرهنگی گام‌های بلندی را بردارد. 

وي در بخشي از اين ديدار به موضوع نحوه نظارت مجلس خبرگان بر رهبري اشاره کرد و افزود: خبرگان دو وظیفه دارد، تعیین رهبری یا تشخیص رهبری و وظیفه دوم خبرگان نظارت بر رهبری است. این نظارت یعنی چه؟ آیا این نظارت، نظارت استطلاعی است یا نظارت استصوابی؟ معمولاً در نامه‌ها و بخشنامه‌ها نوع نظارت را می‌نویسند. اگر نظارت استصوابی باشد، معنایش این است که رهبر هر کاری که می‌خواهد بکند باید بیاید از ما اجازه بگیرد. اول باید بیاید بگوید، آقایان خبرگان! اجازه می‌دهید من این کار را بکنم؟ این سخنرانی را بکنم؟ هر روز باید بیاید و اجازه بگیرد. یعنی واقعاً رهبر یک کشور باید دائم اجازه بگیرد؟ مسلماً این طور نیست. یک مسئله هم استطلاعی است، یعنی ما برویم دنبال کار ایشان و تمام کارهای ایشان را زیر و رو کنیم که شما چه کار می‌کنید و چه کار نمی‌کنید؟ و کارهای شما چیست؟ به نظر من هر دوی اینها به این معنا درست نیست. من می‌گویم این نظارت، نظارت حراستی است و این در دنیا هم هست. 
یعنی مراقبتی که منشأ حفظ رهبری باشد. نگذاریم کارهای خلاف در مملکت واقع شود یا حملاتی واقع شود یا ایشان مورد هجمه قرار بگیرد، خود ما باید سینه‌ها را سپر کنیم و حفظ کنیم که تنها به میدان نیاید و صحبت کند. در خبرگان گفتم که شما باید از جایگاه رهبری حراست کنید. 

دبيرکل جامعه روحانيت مبارز افزود: البته ممکن است عده‌ای کارهای خلاف کنند و به رهبری صدمه بزند. باید جلوی اینها را بگیریم تا رهبری حفظ شود. بنابراین ما باید از جایگاه رهبری حراست کنیم و شما هم همین طور. شما که مؤمنید و از اول می‌گفتید مؤتلفه با روحانیت و مراجع و مرحوم آیت‌الله میلانی و امام و بعضی فقها بوده است، این ارتباط شما و امتیازات شما، حفظ این ارتباطات است. این ارتباط هم به معنای همان ارتباط ولایی بوده است. شما باید صداقت داشته باشید و مثل حزب‌های دیگر نیستید که آمدند و رفتند، شما ماندید. از اول انقلاب تا حالا حزب‌های زیادی با اسم‌های مختلف آمدند. آنها روزمره بودند. ماندن شما به خاطر همین ارتباط بوده است، این ارتباط را حفظ کنید. آن را صادقانه حفظ کنید. 

گزيده سخنان وي را به نقل از هفته​نامه «شما» ارگان حزب موتلفه اسلامي مطالعه فرماييد:
· عنوان «ائتلاف» را در همین انتخابات انتخاب کردم، گفتم: «مدام بحث اتحاد را نیاورید». گرچه روی مسامحه گفته می‌شود اتحاد، ولی خدا هم از ما اتحاد نخواسته است. ائتلاف معنایش این نیست که یکی شوید، اصلاً شدنی نیست که یکی شوید. البته الان مسامحتاً می‌گوییم اتحاد؛ به تعبیر بنده پیوند. من مدام در این انتخابات می‌گفتم بحث از اتحاد نکنید، چون وقتی اتحاد می‌کنید نمی‌شود و بعد هم می‌گویید نمی‌شود. همه هم می‌گویند پس من باشم. حالا که اتحاد نمی‌شود باید بنده باشم، کس دیگری نباید باشد، ولی اگر گفتیم ائتلاف، می‌شود که شما باشید، ما باشیم و خیلی نقطه‌های مشترک داریم. چرا نقطه‌های مشترکمان را رها کنیم و با هم دشمنی کنیم؟ این ائتلاف چگونه پیدا می‌شود؟
· امامت منشأ نظام است، اگر ما بخواهیم ائتلاف داشته باشیم، باید به امامت نگاه کنیم و ببینیم امامت چه کار می‌کند؟ ببینیم امام راحل(ره) و امامِ حیّ و حاضرمان، جناب آیت‌الله خامنه‌ای چه می‌کنند؟ آیت‌الله خامنه‌ای هم معمولاً ما را دعوت به ائتلاف می‌کنند. نمی‌گویند که شما همگی یکی شوید. شاید یکی شدن، شدنی نباشد. 

· اختلاف چیزی نیست که کفر باشد، نباید از اختلاف ترسید. اختلاف منشأ تکامل است، منتهی اختلافی که بعداً به ائتلاف منتهی شود. برسیم به نقطه‌ای که همه قبول کنیم، ولو این‌که همه نپسندیدند و مطابق میلشان نیست. من در این انتخابات می‌گفتم: «ما کار جمعی می‌کنیم، با هم باشیم». دوستان در بعضی از جلسات قبل از انتخابات می‌گفتند، آقای مهدوی گفته فلانی باشد، فلانی باشد، من در آن جلسه برخورد کردم و گفتم: «چرا می‌گویید مهدوی گفته؟» من در یک جمعی گفتم که در جمع مقبول واقع شد. والا اگر بنا بر این شد که فلانی یا فلانی نباشد، بحث یک جور دیگر می‌شد.
· عقیده‌ام این است که کسانی که به درد انقلاب می‌خورند، حتی‌المقدور آنها را حفظ کنیم و آنها را حذف نکنیم. این روشی بود که امام هم داشتند، ولی ممکن است اشکالی در بنده باشد، ولی کسی که آدم خوبی است، چهار تا اشکال هم دارد، چرا باید حذفش کرد؟ خوبی‌ها را نباید نادیده گرفت. وقتی کسی به جایی می‌رسد که اصلاً قابل تحمل نیست، ولی وقتی می‌توانیم همدیگر را تحمل کنیم...، ولی به شرطی که این اصل را بپذیریم که ما می‌خواهیم هدف واحدی را پیگیری کنیم، اگر توجه به هدف یا هدف‌های مشترکی داشته باشیم، می‌شود با هم کار کرد؛ اما همان طور که امام فرمودند، خدا نکند هواهای نفسانی وارد شود، نفس اماره مانع می‌شود و نمی‌گذارد. چیزی که شیطان انجام می‌دهد، علاوه بر اماره بودن، تسویل هم می‌کند، تسویل یعنی چه؟ یعنی توجیه می‌کند. ما کارهایمان را توجیه می‌کنیم. کاری می‌کنیم و با شما دشمنی می‌کنیم و بعد هم توجیه می‌کنیم. بعضی‌ها هستند که آدم را تا کافر نکنند غیبت نمی‌کنند!اول تسویل می‌کنند و بعد غیبتِ آدم را می‌کنند و می‌گویند، جایز الغیب است. این است که خیلی بدتر از خودِ غیبت است که آدم کسی را تسویل کند، بعد بگویند غیبتش جایز است، چون گنهکار است و گناهش هم علنی است و باید غیبتش را کرد! 

· نرسیم به آنجایی که کارهایمان را توجیه کنیم و این خیلی دقت و قدری ریاضت می‌خواهد که آدم خیلی کارها را به خاطر خدا انجام ندهد. بنابراین اتصال به عالم روحانیت و نظام ولایت امری است که می‌تواند ما را به وحدت برساند، به شرطی که وحدت به معنای ائتلاف باشد، نه یکی شدن. وحدتِ فلسفی نیست. مکرر بارها ـ‌با این‌که خیلی کم سخنرانی می‌کنم‌ـ در این جریانات تکرار کردم که آقایان! وحدت معیار نیست. حتی فلاسفه معتقدند دو شیء هیچ‌وقت با هم وحدت پیدا نمی‌کنند، «الوجود متشخص بذاته». وجود متشخص به ذات است و در این صورت با چیز دیگری یکی نمی‌شود. یکی شدن معنا ندارد، اما می‌توانیم با هم مؤتلف شویم. در دنیایی که این همه دعواست با هم ائتلاف می‌کنند، چرا با هم ائتلاف نکنیم؟ مگر اروپایی‌ها که دور هم جمع می‌شوند با هم رفیق‌اند؟ یک دیپلماتی به من می‌گفت: «اصلاً دو تا دیپلمات که به هم می‌رسند سلامشان هم دروغ است!» بنابراین اینها که دیپلمات‌اند و با هم صحبت می‌کنند، بالاخره به خاطر منافعشان در جاهای مشترکی با هم یکی می‌شوند. ما و مسلمان‌ها که این همه جهات مشترک علاوه بر جنبه‌های معنوی داریم چرا با هم ائتلاف نکنیم؟ 

· در انتخابات ریاست مجلس من گفتم «ما دیگر دخالت نمی‌کنیم». واقعاً هم نمی‌خواستیم دخالت کنیم. شوخی نداریم. من دیپلمات نیستم، روحانی هستم، گفتیم خود مجلس هر کاری می‌خواهد بکند. یک وقت از بیرون خیال نکنند که ما دخالتی در این کارها می‌کنیم، بالاخره مجلس خودش یک‌جوری انتخاب می‌کند. البته این انتخاب خوب بود و برخورد آقایان با هم، چه رئیس فعلی و چه آقای حداد با هم خوب بود. برخورد باید برادرانه باشد. این توصیه‌ای است که امام داشتند و توصیه‌ای است که مقام معظم رهبری دارند که اگر می‌خواهید انقلاب را حفظ کنید، باید با هم ائتلاف داشته باشیم، یکدیگر را خراب نکنیم، حذف نکنیم. مردمی که در صحنه هستند، دارند تماشا می‌کنند، این آقا که بد است، آن هم که بد است، به قول طلبه‌ها اجماع مرکب درست می‌شود. در اصول اجماع مرکب می‌گوییم آن دسته که می‌گویند درست نیست، این دسته هم که می‌گویند درست نیست، هر دو را کنار بگذاریم و برویم دنبال یکی دیگر و شخص ثالثی پیدا کنیم.
· آیا واقعاً وظیفه ما در انقلاب اسلامی این است که یکدیگر را این همه خراب کنیم که آخرش هیچی نماند؟ مسلماً چنین چیزی نیست.
· غرض حفظ نظام است، غرض حفظ حوزه رهبری است، غرض حفظ اسلام و باقی ماندن اینهاست. البته در مملکت دارد خلاف واقع می‌شود و امروز صدای مردم از گرانی بلند است و باید برایش فکری کرد. مجلس جدید باید واقعاً کار کند در مسائل اقتصادی مردم، مردم خیلی گرفتارند. باید گرفتاری‌های مردم را حل کرد و نیاز به مدیریت صحیح دارد که باید درست شود.