آفتابنیوز : آفتاب: راز ماندگاری بعضی ها در بین انواع مخاطبان عالم سینما و تلویزیون را باید در فرصتی مقتضی که حق مطلب ادا شود و در این مطلب فقط می خواهیم روح مان را با یاد شیرین انسان هایی که خاطرات ما را ساختند شاد کنیم و بس، آن هایی که نماندند و ماندگار هم شدند.
● صدایی زنگدار اما صمیمی
خسرو شکیبایی
مثل اکثر بازیگران توانای دنیا، از تئاتر وارد عرصه سینما شده بود. بنابراین استفاده از تمام بدن برای انتقال حس مورد نظر و صدای پخته از ویژگی های بازی او بود. حتی مدت ۲ سال دوبله کار کرده بود و شعرهایی از سهراب سپهری، فروغ فرخزاد، سید علی صالحی و محمدرضا عبدالملکیان را هم دکلمه کرده است. بازی او نمونه آموزشی خوبی برای تشخیص تفاوت بازی در ۳ مدیوم تئاتر، تلویزیون و سینماست که شکیبایی در همه آن ها موفق بوده است. بازی اغراق شده تئاتری را در عرصه تلویزیونی تلطیف کرده و در سینما نقش اش را واقعی و از جنس فیلم بازی کرده است. در مجموع از معدود بازیگرانی است که با وجود بازی در فیلم های ضعیف بسیار، هیچ وقت بازی بدی از خود ارائه نداده است. کاراکتر حمید هامون در فیلم هامون داریوش مهرجویی و مراد بیگ در سریال روزی روزگاری شاه نقش هایی هستند که برای همیشه در یاد سینما دوستان حک شده اند.
● بی بی بچه های ایران
پروین دخت یزدانیان
او با این که یک بازیگر حرفه ای نبود و بازیگری را در سن ۷۰ سالگی از «قصه های مجید» ساخته فرزند خودش «کیومرث پوراحمد» آغاز کرده بود اما چنان خلوص و اصالتی را به نقش بی بی داده بود که تا ابد در ذهن همه نسل هایی که با قصه های مجید زندگی کردند باقی خواهد ماند. یک جورهایی مادربزرگ دوست داشتنی همه ما شده بود و وقتی از دست رفت داغش بر دل خیلی ها ماند.
● همیشه مادر بود
حمیده خیرآبادی
تهماسب صلح جو در واکنش به خبر فوت این مادر سینمای ایران نوشته است: «شما را نمی دانم ولی من یکی هیچ وقت نمی توانم چهره زنده یاد حمیده خیرآبادی را بدون آن لبخند شیرین دوست داشتنی به یاد بیاورم. در مجلس ترحیم اش هم هر طرف چشم انداختم عکس هایش را با همان لبخند دیرآشنا دیدم. پایین یکی از عکس ها نوشته بودند: رفتی و می ترسم نکند جهان به یک باره از مهربانی و لبخند خالی شود.» او هم از تئاتر آغاز کرد اما بیشتر شهرتش را مدیون سینما و تلویزیون بود. هیچ گاه بازیگر نقش اول نبود ولی یک بازیگر نقش دوم موفق بود و ۳ بار هم نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن شد. جالب اینجاست که نقش مادر از همان سومین فیلم سینمایی اش دست تقدیر (۱۳۳۸) و زمانی که فقط ۳۵ سال داشت در او تثبیت شد و جز یکی دو مورد مثل نقش اش در «روز واقعه» و «مادر» ساخته «علی حاتمی» همواره همین نقش را تکرار کرد. جالب اینجاست که او نقش مادر بسیاری از شخصیت های سینما که فاصله زیادی با آن ها ندارد را هم بازی کرده است، مثل بازی در نقش مادر عزت ا... انتظامی در اجاره نشین ها.
● رسول سینمای متعهد
رسول ملاقلی پور
او از زمان انقلاب عکاسی آماتوری می کرد ولی در ۸ سال دفاع مقدس حرفه ای شد و چند تا از ماندگارترین فیلم های نسل ما را کارگردانی کرد. بهترین فیلم های او که عموما در ژانر جنگی و ملودرام اجتماعی بودند عبارتند از: پرواز در شب، پناهنده، سفر به چزابه، هیوا، قارچ سمی و میم مثل مادر. از آن دسته کارگردان هایی بود که برای کیفیت بصری فیلم اش اهمیت زیادی قائل بود بنابراین صحنه های اکشن آثارش تأثیرگذار و نماهای فیلم هایش چشم نواز از کار درآمده اند. با تکنولوژی روز جلو می رفت و اگر هنوز بود شاید اولین سازنده فیلم ۳بعدی در ایران لقب می گرفت.
نویسنده: سید مهدی حسینی
روزنامه خراسان