كشف جسد منصوره حسيني 15 روز پس از درگذشتش! (+عکس)
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: حسيني كه سال گذشته به دلیل بیماری قلبی و کهولت سن در بخش سی سی یو بیمارستان شهدای «تجریش» بستري شده بود، 17 روز پيش در منزلش درگذشت و از آنجا كه در تنهايي زندگي مي‌كرد روز پنج شنبه - هشتم تيرماه -، درست 15 روز پس از درگذشتش، توسط همسايگان جسد او به پزشكي قانوني منتقل شد.
جزييات مراسم خاكسپاري و تشييع او نيز به زودي اعلام خواهد شد.
منصوره حسيني سال ۱۳۰۵ در تهران متولد شد و در سال ۱۳۲۸ لیسانس نقاشی خود را از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران دریافت کرد، سپس در سال ۱۳۳۸ از آکادمی هنرهای زیباي رم پایان نامه گرفت .
هنگامی که حسینی در دانشکده هنرهای زیبا آموزش خود را آغاز کرد، این دانشکده چهار پنج سال بیشتر نداشت. او با پژوهش بسیار از بند آموخته‌های خشک دانشکده رهایی می‌گيرد، خودش معتقد بود: « مادام آشوب مرا تشویق می‌کرد، ولی حیدریان متلک می‌پراند و می‌گفت سزانـک شده‌ای، در حالی‌که من اصلاً سزان را نمی‌شناختم و سال‌های آخر دانشجویی بود که کم‌کم با کارهای او آشنا شدم.»
حسيني بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه به‌عنوان نقاشی نوگرا فعالیت خود را ادامه می‌دهد و در چند نمایشگاه گروهی نیز شرکت می‌کند و سرانجام در اسفند سال ۱۳۳۳ برای ادامه تحصیل به ایتالیا می‌رود و در آکادمی هنرهای زیبای رم پذیرفته می‌شود.
او از نخستین هنرمندان ایرانی است که در دوسالانه ونیز حضور پیدا می‌کند و در سال ۱۳۳۶ نگارخانه «وانتاجو» در شهر رم نمایشگاهی از ۱۹ پرده نقاشی او را به تماشا می‌گذارد و «گزارشگر هنری روزنامه دومنیکا در این‌باره مي‌نويسد:« به‌نظر می‌رسد که منصوره، نقاش آینده‌دار ایرانی و میهمان عاشق رم، هوشمندانه از «مکتب رم» بهره گرفته و حال و هوای نقاشی ما را با پیچیدگی تزیینی و خیالی نقاشی قدیم ایرانی درآمیخته است.»
منصوره حسيني نخست با الهام از خط کوفي دست به ابداعات جديد زد و سپس خطوط ابداعي خود را تبديل به يک ويژگي سبک‌شناختي و زيبايي‌شناسانه خاص کرد، به نحوي که با آن موفق به ايجاد سمفوني و ريتم و حرکت به نحوي غيرمستقيم همچون نت براي موسيقي در رويکرد نقاشانه خود گرديد.
به گفته او اين ويژگي برگرفته از روح عرفان اسلامي، معنويت شرقي و کليت فرهنگ ايراني است.
کارهای او در نمایشگاه‌های انفرادي و گروهی بسیار در ایران، ایتالیا، چکسلواکی، یوگسلاوی و از جمله دوسالانه‌های تهران ، دوسالانه ونیز، چهارسالانه رم و ... به روي ديوار رفت و جوايزي از نمایشگاه «نقاشان آسیایی در رم» ، مسابقه ثبت زیبایی‌های رم ، مسابقه نقاشی از مناظر شهرستان جووانی کامپانو (۱۳۳۸)، نمایشگاه ملی هنر معاصر و ... دريافت كرد.
به گزارش ايسنا، نمایشگاه مروری بر آثار او سال 77 در فرهنگسراي نياوران و پنجمین نمایشگاه «پیشگامان نوگرایی در ایران» در موزه هنرهای معاصر ایران در سال ۱۳۸۳برپا شده است. {$old_album_162199}
جزييات مراسم خاكسپاري و تشييع او نيز به زودي اعلام خواهد شد.
منصوره حسيني سال ۱۳۰۵ در تهران متولد شد و در سال ۱۳۲۸ لیسانس نقاشی خود را از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران دریافت کرد، سپس در سال ۱۳۳۸ از آکادمی هنرهای زیباي رم پایان نامه گرفت .
هنگامی که حسینی در دانشکده هنرهای زیبا آموزش خود را آغاز کرد، این دانشکده چهار پنج سال بیشتر نداشت. او با پژوهش بسیار از بند آموخته‌های خشک دانشکده رهایی می‌گيرد، خودش معتقد بود: « مادام آشوب مرا تشویق می‌کرد، ولی حیدریان متلک می‌پراند و می‌گفت سزانـک شده‌ای، در حالی‌که من اصلاً سزان را نمی‌شناختم و سال‌های آخر دانشجویی بود که کم‌کم با کارهای او آشنا شدم.»
حسيني بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه به‌عنوان نقاشی نوگرا فعالیت خود را ادامه می‌دهد و در چند نمایشگاه گروهی نیز شرکت می‌کند و سرانجام در اسفند سال ۱۳۳۳ برای ادامه تحصیل به ایتالیا می‌رود و در آکادمی هنرهای زیبای رم پذیرفته می‌شود.
او از نخستین هنرمندان ایرانی است که در دوسالانه ونیز حضور پیدا می‌کند و در سال ۱۳۳۶ نگارخانه «وانتاجو» در شهر رم نمایشگاهی از ۱۹ پرده نقاشی او را به تماشا می‌گذارد و «گزارشگر هنری روزنامه دومنیکا در این‌باره مي‌نويسد:« به‌نظر می‌رسد که منصوره، نقاش آینده‌دار ایرانی و میهمان عاشق رم، هوشمندانه از «مکتب رم» بهره گرفته و حال و هوای نقاشی ما را با پیچیدگی تزیینی و خیالی نقاشی قدیم ایرانی درآمیخته است.»
منصوره حسيني نخست با الهام از خط کوفي دست به ابداعات جديد زد و سپس خطوط ابداعي خود را تبديل به يک ويژگي سبک‌شناختي و زيبايي‌شناسانه خاص کرد، به نحوي که با آن موفق به ايجاد سمفوني و ريتم و حرکت به نحوي غيرمستقيم همچون نت براي موسيقي در رويکرد نقاشانه خود گرديد.
به گفته او اين ويژگي برگرفته از روح عرفان اسلامي، معنويت شرقي و کليت فرهنگ ايراني است.
کارهای او در نمایشگاه‌های انفرادي و گروهی بسیار در ایران، ایتالیا، چکسلواکی، یوگسلاوی و از جمله دوسالانه‌های تهران ، دوسالانه ونیز، چهارسالانه رم و ... به روي ديوار رفت و جوايزي از نمایشگاه «نقاشان آسیایی در رم» ، مسابقه ثبت زیبایی‌های رم ، مسابقه نقاشی از مناظر شهرستان جووانی کامپانو (۱۳۳۸)، نمایشگاه ملی هنر معاصر و ... دريافت كرد.
به گزارش ايسنا، نمایشگاه مروری بر آثار او سال 77 در فرهنگسراي نياوران و پنجمین نمایشگاه «پیشگامان نوگرایی در ایران» در موزه هنرهای معاصر ایران در سال ۱۳۸۳برپا شده است. {$old_album_162199}
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
در این یکسال چه کسی از این بانوی هنرمند بیمار مراقبت می کرد بیمار قلبی که توانایی انجام کارهای خودشو نداره
چرا کسی نبوده به داد بدحالیش برسه
... بر جامعه ء هنری بیمار این کشور
... بر متصدیان فرهنگ و هنر این کشور
مربوط به اطلاعاتی که رادیو هر روز ......