ادامه اختلافات در اپوزیسیون سوریه
ایندیپندنت: نتیجه نشست دوحه در حد «یک جوک» بود!
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: نشست گروه های مخالف سوری در دوحه قطر در حالی به انتخاب رئیس جدیدی برای شورای مخالفان انجامید که گزارش ها همچنان حاکی از ادامه اختلافات و چنددستگی ها میان این گروه هاست. در این میان، از یک سو انتخاب یک مسیحی به عنوان رئیس این شورا محل بحث فروانی است و از سوی دیگر، چشم انداز آتی همگرایی یا واگرایی گروه های مخالف، توجه بسیاری از تحلیلگران را به خود جلب کرده است.
اعضای گروه های مخالف دولت سوریه، روز گذشته در تلاش خود برای افزایش دامنه عضویت و کسب حمایت بیشتر بین المللی ناکام ماندند. به باور بسیاری از تحلیلگران، این امر چشم انداز شکل گیری یک گروه اپوزیسیون عمده را در هاله ای از ابهام فرو می برد.
اعضای شماری از گروه های مخالف بشار اسد که روز گذشته در دوحه برای رایزنی و هماهنگی فعالیت ها گرد هم آمده بودند، تنها توانستند رئیس جدیدی برای «شورای ملی سوریه» انتخاب کنند؛ اما از تشکیل مجموعه واحدی که دربرگیرنده همه گروه های عمده مخالف باشد، بازماندند.
روزنامه انگلیسی «ایندیپندنت» که گزارشی از نشست روز گذشته دوحه منتشر کرده، می نویسد آنچه محور اختلاف نظر و کشمکش گروها در این نشست را تشکیل می داده، ایده ایجاد یک چتر سازمانی جدید بوده که دارای ارتباطات محکم تری با گروه های مخالف داخل خاک سوریه باشد.
بر اساس این گزارش، طرح مذکور از سوی شماری از اعضای «شورای ملی سوریه» مورد مخالفت قرار گرفته است. شورای ملی سوریه گروهی است که از زمان تأسیس در اوت 2011، سعی داشته خود را به عنوان نماینده سیاسی اصلی مخالفان سوریه نشان دهد و در این مسیر، از حمایت ویژه آمریکا نیز برخوردار بوده است.
با این حال، کشورهای حامی گروه های مخالف سوری، به اعضای این گروه ها اعلام کرده اند تنها در صورتی به حمایت مالی و احتمالاً تسلیحاتی خود از آن ها ادامه می دهند که بتوانند با هم متحد شده و در میان مخالفان داخل سوریه نیز از مشروعیت برخوردار شوند.
با این حال، همان گونه که اشاره شد، تنها دستاورد نشست دوحه تاکنون انتخاب «جرج صبرا»ی مسیحی به عنوان رئیس شورای ملی سوریه و نیز انتخاب 41 عضو دفتر سیاسی این شورا بوده است.
با این وجود، ایندیپندنت در گزارش خود اشاره می کند که شماری از چهره های سرشناس مخالف، دستاوردهای نشست دوحه را در حد «یک جوک» توصیف کرده و ضمن اشاره به عدم حضور زنان و نمایندگان گروه های اقلیت در این شورا، به انتقاد از آن پرداخته اند.
علاوه بر این، اندکی پس از اعلام اسامی اعضای شورای مرکزی مخالفان، رهبران «کمیته های هماهنگی محلی» که شبکه ای از فعالان مخالف داخل خاک سوریه است، اعلام کردند از حمایت خود از شورای ملی سوریه و ابتکارات نشست دوحه دست خواهند کشید.
به این ترتیب و با عدم حمایت گروه های داخل سوریه از تصمیمات نشست دوحه، ایده تشکیل «دولت موقت» در تبعید نیز که پیش از این از سوی کشورهای خارجی و شماری از گروه های اپوزیسیون ارائه شده بود، در هاله ای از ابهام قرار می گیرد.
اما در نهایت، نکته ای که اشاره به آن ضروری است، انتخاب یک مسیحی به عنوان رئیس شورای ملی سوریه است. در این رابطه باید توجه داشت که این اقدام، تنها یک هفته پس از آن انجام می شود که هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا طی اظهاراتی این شورا را تنها نماینده اپوزیسیون سوریه خواند و خواستار انتقال تمرکز همه فعالیت ها به این گروه شد.
به گزارش تابناک،بر این اساس، جای تعجب ندارد که در شرایطی که از یک سو ترکیب قالب جمعیتی در سوریه را مسلمانان تشکیل می دهند و از سوی دیگر، در بدنه شورای ملی سوریه هیچ اثری از نمایندگان اقلیت های قومی و مذهبی دیده نمی شود، یک مسیحی معتمد غرب به عنوان رئیس این شورا انتخاب شود.
به هر حال، مذاکرات گروه های مخالف سوری برای رسیدن به رویکردی واحد همچنان ادامه دارد؛ اما با توجه به عمق اختلافات موجود و تفاوت بسیار زیاد رویکردها، حصول چنین هدفی، حداقل در کوتاه مدت محتمل به نظر نمی رسد.
اعضای گروه های مخالف دولت سوریه، روز گذشته در تلاش خود برای افزایش دامنه عضویت و کسب حمایت بیشتر بین المللی ناکام ماندند. به باور بسیاری از تحلیلگران، این امر چشم انداز شکل گیری یک گروه اپوزیسیون عمده را در هاله ای از ابهام فرو می برد.
اعضای شماری از گروه های مخالف بشار اسد که روز گذشته در دوحه برای رایزنی و هماهنگی فعالیت ها گرد هم آمده بودند، تنها توانستند رئیس جدیدی برای «شورای ملی سوریه» انتخاب کنند؛ اما از تشکیل مجموعه واحدی که دربرگیرنده همه گروه های عمده مخالف باشد، بازماندند.
روزنامه انگلیسی «ایندیپندنت» که گزارشی از نشست روز گذشته دوحه منتشر کرده، می نویسد آنچه محور اختلاف نظر و کشمکش گروها در این نشست را تشکیل می داده، ایده ایجاد یک چتر سازمانی جدید بوده که دارای ارتباطات محکم تری با گروه های مخالف داخل خاک سوریه باشد.
بر اساس این گزارش، طرح مذکور از سوی شماری از اعضای «شورای ملی سوریه» مورد مخالفت قرار گرفته است. شورای ملی سوریه گروهی است که از زمان تأسیس در اوت 2011، سعی داشته خود را به عنوان نماینده سیاسی اصلی مخالفان سوریه نشان دهد و در این مسیر، از حمایت ویژه آمریکا نیز برخوردار بوده است.
با این حال، کشورهای حامی گروه های مخالف سوری، به اعضای این گروه ها اعلام کرده اند تنها در صورتی به حمایت مالی و احتمالاً تسلیحاتی خود از آن ها ادامه می دهند که بتوانند با هم متحد شده و در میان مخالفان داخل سوریه نیز از مشروعیت برخوردار شوند.
با این حال، همان گونه که اشاره شد، تنها دستاورد نشست دوحه تاکنون انتخاب «جرج صبرا»ی مسیحی به عنوان رئیس شورای ملی سوریه و نیز انتخاب 41 عضو دفتر سیاسی این شورا بوده است.
با این وجود، ایندیپندنت در گزارش خود اشاره می کند که شماری از چهره های سرشناس مخالف، دستاوردهای نشست دوحه را در حد «یک جوک» توصیف کرده و ضمن اشاره به عدم حضور زنان و نمایندگان گروه های اقلیت در این شورا، به انتقاد از آن پرداخته اند.
علاوه بر این، اندکی پس از اعلام اسامی اعضای شورای مرکزی مخالفان، رهبران «کمیته های هماهنگی محلی» که شبکه ای از فعالان مخالف داخل خاک سوریه است، اعلام کردند از حمایت خود از شورای ملی سوریه و ابتکارات نشست دوحه دست خواهند کشید.
به این ترتیب و با عدم حمایت گروه های داخل سوریه از تصمیمات نشست دوحه، ایده تشکیل «دولت موقت» در تبعید نیز که پیش از این از سوی کشورهای خارجی و شماری از گروه های اپوزیسیون ارائه شده بود، در هاله ای از ابهام قرار می گیرد.
اما در نهایت، نکته ای که اشاره به آن ضروری است، انتخاب یک مسیحی به عنوان رئیس شورای ملی سوریه است. در این رابطه باید توجه داشت که این اقدام، تنها یک هفته پس از آن انجام می شود که هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا طی اظهاراتی این شورا را تنها نماینده اپوزیسیون سوریه خواند و خواستار انتقال تمرکز همه فعالیت ها به این گروه شد.
به گزارش تابناک،بر این اساس، جای تعجب ندارد که در شرایطی که از یک سو ترکیب قالب جمعیتی در سوریه را مسلمانان تشکیل می دهند و از سوی دیگر، در بدنه شورای ملی سوریه هیچ اثری از نمایندگان اقلیت های قومی و مذهبی دیده نمی شود، یک مسیحی معتمد غرب به عنوان رئیس این شورا انتخاب شود.
به هر حال، مذاکرات گروه های مخالف سوری برای رسیدن به رویکردی واحد همچنان ادامه دارد؛ اما با توجه به عمق اختلافات موجود و تفاوت بسیار زیاد رویکردها، حصول چنین هدفی، حداقل در کوتاه مدت محتمل به نظر نمی رسد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید