آفتابنیوز : آفتاب: *هیچ کس نمی تواند منکر این فهم عمومی در کشور شود که تمام مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم ها نیست. بلکه نمی توان منکر عدم تدبیر و حتی عدم کفایت برخی مسئولان اقتصادی شد. چرا که کشور شرایط به مراتب سخت تری در مقاطع بحرانی از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی را سپری کرده است اما وضعیت اقتصادی هیچ وقت تا به این اندازه نابسامان و "رها" نبوده است. چالش نخبگی اما اینجاست که آیا تنها راه پاسخگو سازی دولت سئوال از رئیس جمهور است؟ آیا از ابزارهای قوی تر و کارآمد تری نظیر "دیوان محاسبات" نمی توان نتایج بیشتری را به دست آورد؟ هر چند نمی توان آثار مثبت سئوال را نادیده گرفت. حداقل اثر ملموسی که سئوال از رئیس جمهور طی چند روز گذشته داشته کاهش نسبی قیمت ارز در بازارهای داخلی بوده است که البته ممکن است برخی این ارتباط را منکر شوند ولی به هر حال مهم سفره های مردم است که این اثر را به خود می بیند.
*برداشت های سیاسی از سئوالی که کاملا ماهیت اقتصادی دارد چه از جانب طراحان و چه از سوی مخالفان و چه شخص رئیس جمهور که در مقام پاسخگویی است می تواند به اهدافی که در این ابزار نظارتی قانون اساسی تعبیه شده، لطمه بزند.
*نه موافقان و نه مخالفان و نه جریانی که باید پاسخگو باشد از مقام معظم رهبری هزینه نکنند.معظم له بارها نشان داده اند که اگر پیرامون موضوعی نظر خاصی داشته باشند خود را درگیر تعارفات و محذورات متداولنمی نمایند.هزینه از رهبر معظم انقلاب با نیت خوانی های ناصواب توسط موافقان و مخالفان و حتی شخص رئیس جمهور نه تنها هیچ کمکی به حل مسئله نمی کند بلکه سبب می شود که موضوعی غیر حقیقی به مقام معظم رهبری منتسب شود در حالی که ممکن است ایشان نیز مانند برخی از نخبگان خارج از مجلس کار را به خود نمایندگان واگذار کرده باشند.
*در نظرسنجی یکی از برنامه های سازمان صدا و سیما نزدیک به80 درصد مخاطبین برنامه موافق طرح سئوال از رئیس جمهور در صحن علنی بودند.اگر چه این نظرسنجی مبنای صحیحی برای قضاوت نهایی نیست اما مخالفین و شخص رئیس جمهور یک درصد در ذهن خود این احتمال را بدهند که مردم انتظار دارند رئیس جمهورشان به سئوالات اقتصادی آنها که از زبان نمایندگانشان مطرح می شود پاسخگو باشد.نفی احتمال این انتظار و ربط دادن سئوال به یک پروژه سیاسی برای زمین گیر کردن رئیس جمهور بیشتر نوعی "توهم توطئه" است. قرار است یک سئوال در مجلس مطرح شود و در یک فضای کاملا عادی رئیس جمهور محترم به سئوال پاسخ قانع کننده ای بدهد. یکی از عواملی که باعث شد سئوال پیشین از رئیس جمهور بی نتیجه بماند از یک طرف همین توهم توطئه در بین برخی از نزدیکان و مشاوران رئیس جمهور بود و از طرف دیگر رویکردهای سیاسی برخی از نمایندگانی بود که طراح سئوال بودند و در چند سال گدشته در مقام مخالفت سیاسی با تمام افعال مثبت و منفی رئیس جمهور بوده اند. این دسته مارک دار با پرچم داری سئوال قبلی ضمن تحریک رئیس جمهور و طرح یک سئوال بی مبنا و بدون توجه به پاسخ های آن باعث شدند این ابزار نظارتی در آن مرحله خاصیت خود را از دست بدهد. از این رو ضروری است که بیش از 70 نماینده شهرستانی که امضا کننده سئوال بودند خود متولی سئوالشان باشند و اجازه ندهند در مناظره ها و دیالوگ های سیاسی کسانی که از سئوال برداشت سیاسی دارند پیش بیفتند چرا که آنها در تنور سوال نان خود را می پزند و کاری به نانی که امروز سر سفره های مردم باید باشد، ندارند.
*توصیه آخر خطاب به رئیس جمهور محترم است. ایشان بارها نشان داده است که از یک تاکتیک دو بار استفاده نمی کند. همانطور که درمناظره های انتخاباتی از چند تاکتیک متفاوت بهره برد. مطمئنا نحوه مواجهه رئیس جمهور با سئوال نمایندگان در این دور کاملا متفاوت با پاسخگویی ایشان در دور پیشین خواهد بود. اما صرف نظر از تاکتیک های مختلف رئیس جمهور انتظاری که از ایشان وجود دارد این است که سفره های مردمی را که حداقل حقوق را در تهران و برخی شهرستان ها دریافت می کنند و با ماهی کمتر از پانصد هزار تومان روزگار سپری می کنند روا ندانند که دستخوش بازی های سیاسی شود.