بلر: از تحولات در خاورميانه غافل نشويد
آفتاب‌‌نیوز : 
شما و ديگران همواره درباره بازگشت به نقشه راه صحبت مي كنيد، اما از نظر زماني فكر مي كنيد كي به ساختار نقشه راه بازمي گرديم و كي به مرحله نهايي مي رسيم؟
نمي توان در اين مرحله با اطمينان صحبت كرد اما اگر مكانيزم هايي كه درباره آن در نشست لندن صحبت شد محقق شود بازگشت به نقشه راه ميسر خواهد شد.
پيشنهاداتي از يكي از دولت هاي عربي شنيديم كه مي گفت در سپتامبر كنفرانسي در واشنگتن برگزار مي شود؟
در نوامبر گذشته ما پنج مرحله تعيين كرديم كه اكنون در مرحله سوم آن هستيم كه بايد آن را به اتمام برسانيم. اما پرزيدنت بوش هفته گذشته در اروپا تصريح كرد كه مي خواهد اين روند در كوتاه ترين زمان ممكن طي شود. تاكنون كنفرانسي براي نقشه راه مشخص نشده اما همه خواستار تسريع اين روند هستند.
به سفر بوش به اروپا اشاره كرديد، او در سخنراني هايش در اين سفر گفت كه نمي توان خاك پراكنده اي را كه به عنوان كشور فلسطين درنظر گرفت. اين با تمايل اسرائيل براي حفظ شهرك ها در كرانه باختري ضديت ندارد؟
مي توان ميان اين دو توازني برقرار كرد و اين مسأله قابل مذاكره است. اما سخنان بوش در اين مورد بسيار مهم بود. از نظر ما و جامعه جهاني كشور مستقل فلسطين به معناي الف) خاك و ب) نهادهاي حاكميت است. هر دوي اين موضوعات بايد محقق شود. از نظر من اهميت كشور فلسطين بيش از آن كه به خاك آن باشد به دموكراسي پايدار، نهادهاي سياسي و ساختارهاي امنيتي و اقتصادي نيرومند آن بايد باشد.
اما لحن سخن بوش درباره خاك فلسطين بسياري را حيرت زده كرد. آيا فكر نمي كنيد اين حرف به معناي آن باشد كه اسرائيل از هر رويايي كه درباره شهرك ها داشته بايد صرف نظر كند؟
بايد درباره خاك مذاكره كرد. اما اگر درباره خاكي مذاكره شود كه هيچ شباهتي به يك منطقه منسجم نداشته باشد، اين مذاكره فايده اي ندارد. موضوعات حساسي وجود دارد كه بسيار مهم هستند. اما مي بينيم كه شارون مانند مسأله خروج يكجانبه از غزه بر آنها پابرجاست. اكنون بسياري از مسائل روشن تر از قبل است.
درباره شارون صحبت كرديد و خطراتي كه پيش روي اوست، وزير خارجه انگليس ديروز گفت شارون جانش را در اين راه گذاشته است. آيا نگران كشته شدن او نيستيد؟
در اسرائيل گروه هايي هستند كه با كار او به شدت مخالفند. اگر عقب نشيني از غزه به طور كامل انجام شود براي اولين بار شهرك ها برچيده مي شود و اين اتفاق بسيار بسيار مهمي است. به همين دليل جامعه جهاني بايد از تشكيلات خودگردان حمايت كند تا عوامل ميانه رو روي كار آيند.
بياييد بحث را به كل منطقه گسترش دهيم و به بحث سياست مشاركت سازنده شما با سوريه بپردازيم. آيا اكنون در مرحله اي هستيم كه بگوييم اين سياست پايان يافته و به نتيجه نرسيده؟
به نظر من همواره بايد به ديگران فرصت داد اما آنها هم بايد از اين فرصت استفاده كنند. ما به سوريه فرصت داديم. نمي خواهم حالا اظهارنظر كنم چون هنوز نمي توانيم با اطمينان بگوييم چه كسي مسئول ترور رفيق حريري يا انفجار تل آويو بوده است. اما مي توانيم بگوييم كه سوريه بايد انتظارات جامعه جهاني را درك كند. در خاورميانه بسياري از سخنان مهم اخير حسني مبارك و آنچه در كويت و بحرين و چند كشور ديگر خليج فارس در جريان است، غفلت كرده اند. اتفاقات حقيقتاً مهمي در خاورميانه در جريان است.
يعني شما مي گوييد به سوريه فرصت داديد و اين كشور از اين فرصت استفاده نكرد؟
نگراني درباره سوريه يك نگراني مشترك است. جامعه جهاني بايد از نزديك مراقب سوريه باشد.
فكر مي كنيد سوريه پشت ترور حريري و انفجار تل آويو بوده است؟
فرض كردن براي من كار دشواري است. جواب صادقانه من اين است كه: من نمي دانم. من براساس شواهد قضاوت مي كنم. درحال حاضر دو ديدگاه درباره تحولات خاورميانه وجود دارد. يكي ديدگاهي است كه من دارم و امروز در كنفرانس لندن شاهد بوديم كه همه كشورهاي عربي، اروپايي، آمريكا و روسيه همگي گرد يك ميز جمع شدند تا راه حلي براي صلح خاورميانه بيابند. توصيه من به آنها كه مخالف اين توافق جمعي هستند اين است كه به اين مخالفت خاتمه دهند و با ديگران همراه شوند.
اسرائيل از اروپا خواسته عليه حزب الله اقدام كند. آيا كاري در اين باره شده است؟
در چند هفته آينده اين موضوع بررسي مي شود. اما درباره حزب الله نگراني زيادي وجود دارد.
وقتي به كشورهايي كه خارج از اين اجماع هستند، مي گوييد با اين اجماع همراه شوند، يك «وگرنه» هم وجود دارد. اين «وگرنه» چيست؟
نمي توان به طور دقيق در اين باره حرف زد فقط مي توان به آنها گفت منطقه رو به حركت در اين مسير است و براي توقف اين حركت نبايد كاري كرد. من قصد تهديد ندارم فقط مي خواهم بگويم در پس اين تغيير انرژي زيادي نهفته است. تحولي در حال روي دادن است كه بعضي از آن غافل مانده اند.
شما و ديگران همواره درباره بازگشت به نقشه راه صحبت مي كنيد، اما از نظر زماني فكر مي كنيد كي به ساختار نقشه راه بازمي گرديم و كي به مرحله نهايي مي رسيم؟ نمي توان در اين مرحله با اطمينان صحبت كرد اما اگر مكانيزم هايي كه درباره آن در نشست لندن صحبت شد محقق شود بازگشت به نقشه راه ميسر خواهد شد.
پيشنهاداتي از يكي از دولت هاي عربي شنيديم كه مي گفت در سپتامبر كنفرانسي در واشنگتن برگزار مي شود؟
در نوامبر گذشته ما پنج مرحله تعيين كرديم كه اكنون در مرحله سوم آن هستيم كه بايد آن را به اتمام برسانيم. اما پرزيدنت بوش هفته گذشته در اروپا تصريح كرد كه مي خواهد اين روند در كوتاه ترين زمان ممكن طي شود. تاكنون كنفرانسي براي نقشه راه مشخص نشده اما همه خواستار تسريع اين روند هستند.
به سفر بوش به اروپا اشاره كرديد، او در سخنراني هايش در اين سفر گفت كه نمي توان خاك پراكنده اي را كه به عنوان كشور فلسطين درنظر گرفت. اين با تمايل اسرائيل براي حفظ شهرك ها در كرانه باختري ضديت ندارد؟
مي توان ميان اين دو توازني برقرار كرد و اين مسأله قابل مذاكره است. اما سخنان بوش در اين مورد بسيار مهم بود. از نظر ما و جامعه جهاني كشور مستقل فلسطين به معناي الف) خاك و ب) نهادهاي حاكميت است. هر دوي اين موضوعات بايد محقق شود. از نظر من اهميت كشور فلسطين بيش از آن كه به خاك آن باشد به دموكراسي پايدار، نهادهاي سياسي و ساختارهاي امنيتي و اقتصادي نيرومند آن بايد باشد.
اما لحن سخن بوش درباره خاك فلسطين بسياري را حيرت زده كرد. آيا فكر نمي كنيد اين حرف به معناي آن باشد كه اسرائيل از هر رويايي كه درباره شهرك ها داشته بايد صرف نظر كند؟
بايد درباره خاك مذاكره كرد. اما اگر درباره خاكي مذاكره شود كه هيچ شباهتي به يك منطقه منسجم نداشته باشد، اين مذاكره فايده اي ندارد. موضوعات حساسي وجود دارد كه بسيار مهم هستند. اما مي بينيم كه شارون مانند مسأله خروج يكجانبه از غزه بر آنها پابرجاست. اكنون بسياري از مسائل روشن تر از قبل است.
درباره شارون صحبت كرديد و خطراتي كه پيش روي اوست، وزير خارجه انگليس ديروز گفت شارون جانش را در اين راه گذاشته است. آيا نگران كشته شدن او نيستيد؟
در اسرائيل گروه هايي هستند كه با كار او به شدت مخالفند. اگر عقب نشيني از غزه به طور كامل انجام شود براي اولين بار شهرك ها برچيده مي شود و اين اتفاق بسيار بسيار مهمي است. به همين دليل جامعه جهاني بايد از تشكيلات خودگردان حمايت كند تا عوامل ميانه رو روي كار آيند.
بياييد بحث را به كل منطقه گسترش دهيم و به بحث سياست مشاركت سازنده شما با سوريه بپردازيم. آيا اكنون در مرحله اي هستيم كه بگوييم اين سياست پايان يافته و به نتيجه نرسيده؟
به نظر من همواره بايد به ديگران فرصت داد اما آنها هم بايد از اين فرصت استفاده كنند. ما به سوريه فرصت داديم. نمي خواهم حالا اظهارنظر كنم چون هنوز نمي توانيم با اطمينان بگوييم چه كسي مسئول ترور رفيق حريري يا انفجار تل آويو بوده است. اما مي توانيم بگوييم كه سوريه بايد انتظارات جامعه جهاني را درك كند. در خاورميانه بسياري از سخنان مهم اخير حسني مبارك و آنچه در كويت و بحرين و چند كشور ديگر خليج فارس در جريان است، غفلت كرده اند. اتفاقات حقيقتاً مهمي در خاورميانه در جريان است.
يعني شما مي گوييد به سوريه فرصت داديد و اين كشور از اين فرصت استفاده نكرد؟
نگراني درباره سوريه يك نگراني مشترك است. جامعه جهاني بايد از نزديك مراقب سوريه باشد.
فكر مي كنيد سوريه پشت ترور حريري و انفجار تل آويو بوده است؟
فرض كردن براي من كار دشواري است. جواب صادقانه من اين است كه: من نمي دانم. من براساس شواهد قضاوت مي كنم. درحال حاضر دو ديدگاه درباره تحولات خاورميانه وجود دارد. يكي ديدگاهي است كه من دارم و امروز در كنفرانس لندن شاهد بوديم كه همه كشورهاي عربي، اروپايي، آمريكا و روسيه همگي گرد يك ميز جمع شدند تا راه حلي براي صلح خاورميانه بيابند. توصيه من به آنها كه مخالف اين توافق جمعي هستند اين است كه به اين مخالفت خاتمه دهند و با ديگران همراه شوند.
اسرائيل از اروپا خواسته عليه حزب الله اقدام كند. آيا كاري در اين باره شده است؟
در چند هفته آينده اين موضوع بررسي مي شود. اما درباره حزب الله نگراني زيادي وجود دارد.
وقتي به كشورهايي كه خارج از اين اجماع هستند، مي گوييد با اين اجماع همراه شوند، يك «وگرنه» هم وجود دارد. اين «وگرنه» چيست؟
نمي توان به طور دقيق در اين باره حرف زد فقط مي توان به آنها گفت منطقه رو به حركت در اين مسير است و براي توقف اين حركت نبايد كاري كرد. من قصد تهديد ندارم فقط مي خواهم بگويم در پس اين تغيير انرژي زيادي نهفته است. تحولي در حال روي دادن است كه بعضي از آن غافل مانده اند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید