60 ساعتي كه خاورميانه را تكان داد
آفتاب‌‌نیوز : 
اما براي كشورهاي عربي آغاز دوراني جديد و نگران كننده به حساب مي آيد. مجري تلويزيون دبي در يك برنامه گفت و گوي تحليلي درباره وقايع اخير لبنان در اين باره گفت: اين به يك مدل و الگو تبديل مي شود و فرهنگي جديد از اعتراض و تظاهرات را در دنياي عرب به وجود مي آورد. در كشورهايي كه انتخابات بدون حضور زنان و فقط براي نيمي از كرسي هاي شوراهاي مشورتي و بدون قدرت واقعي، افتخار دموكراسي محسوب مي شود وقايع اخير لبنان مي تواند سابقه خطرناكي در منطقه ايجاد كند. اين اولين بار درتاريخ جهان عرب بود كه تجمع مردم كشوري در خيابان ها به بركناري يك دولت منجر مي شود.
روزنامه هاي الحيات و الشرق الاوسط دو روزنامه پرتيراژ عربي درباره خطر هرج و مرج و جنگ داخلي در لبنان هشدار داده اند.
وضعيت لبنان در خاورميانه و در ميان كشورهاي عربي وضعيت منحصر به فردي است و به همين دليل شايد نتوان تأثيرات وقايع اين كشور را به كل منطقه تعميم داد. جمعيت 5/3 ميليون نفري لبنان از 17 قوم و مذهب مختلف با اكثريت شيعه و مسيحي تشكيل شده است. رسانه هاي اين كشور در ميان كشورهاي عرب منطقه جزو آزادترين رسانه ها هستند و آنچه مردم را به خيابان ها كشانده ترور نخست وزير محبوب و قدرتمند سابق آن بوده است.
اما با وجود همه اين تفاوت ها، هر رهبر عربي كه شاهد تجمع چند صد نفري مردم در خيابان هاي بيروت باشد از خود مي پرسد در صورت وقوع اين اتفاق در كشور خودش چه كار بايد بكند.
پوشش قرمز و سفيد بعضي از تجمع كنندگان لبناني بسياري از عرب ها را به ياد وقايع اوكراين و مخالفان نارنجي پوش آن كشور مي اندازد. بازي هاي رسانه اي غربي ها در اوكراين اين بار با همان ظرافت در لبنان هم تكرار شده و اكنون بسياري حتي در جهان عرب فكر مي كنند پوشيدن روسري يا دستمال گردن رنگي (ترجيحاً نارنجي و قرمز)، به دست گرفتن پرچم و تجمع در خيابان يعني جنبش دموكراسي. تأثير وقايع لبنان در اين زمان خاص در ميان كشورهاي عربي منطقه دوچندان است.
هنوز خبر اعلام برگزاري انتخابات مستقيم رياست جمهوري براي اولين بار در مصر از صفحه نخست مطبوعات منطقه و جهان پاك نشده و عربستان مشغول برگزاري انتخابات شوراها براي اولين بار در 40 سال گذشته است. سعود الفيصل وزير خارجه عربستان دو روز پيش اعلام كرد دولت به زنان اجازه مي دهد در انتخابات هاي آينده اين كشور شركت كنند.
علي عبدالله صالح رئيس جمهور يمن سال گذشته و همزمان با اوج گيري فشارهاي آمريكا براي اصلاحات دموكراتيك در خاورميانه، به رهبران عرب توصيه كرد پيش از آن كه مجبور به اين كار شوند خودشان دست به اصلاحات بزنند. وقايع يك سال گذشته نشان مي دهد كه اين توصيه عملي شده است.
دو ماه پيش وقتي زمزمه مخالفان مصري براي شركت فعال در انتخابات غيرمستقيم رياست جمهوري مصر بلند شده بود، حسني مبارك اعلام كرد قصد دارد براي پنجمين دوره شش ساله، رئيس جمهور بماند.
اما در همين دو ماه وقايع داخلي مصر و فشار آمريكا كه اوج آن لغو سفر كاندوليزا رايس به قاهره بود، تصميم مبارك را تغيير داد و او اعلام كرد با اصلاحاتي در قانون اساسي، مردم مصر براي اولين بار در تاريخ پنج هزار ساله اين كشور قادر خواهند بود رهبرشان را به طور مستقيم انتخاب كنند. انتخابات مصر قرار است در ماه سپتامبر برگزار شود اما پيش لرزه هاي آن در داخل اين كشور از دو ماه پيش شروع شده است.
مصر در حالي از سوي آمريكا براي تغييرات دموكراتيك اين چنين تحت فشار قرار دارد كه رهبر 76 ساله آن فعال ترين رهبر عربي در روند صلح خاورميانه بوده و پا به پاي آمريكا در اين مسير حركت كرده است.
حالا هم كه اعلام مي كند آماده اجراي تغييرات دموكراتيك و برگزاري انتخابات مستقيم است، رسانه هاي آمريكايي به دولت بوش هشدار مي دهند «ممكن است اين يك ظاهرسازي باشد و بايد از واقعي بودن اين وعده ها اطمينان حاصل شود.»
واشنگتن پست ديروز در اين باره ضمن هشدار به دولت بوش نوشت: زين العابدين بن علي رئيس جمهور تونس هم سال گذشته انتخابات رياست جمهوري با حضور چندين كانديدا برگزار كرد، اما فقط به چند نامزد دستچين اجازه ورود به اين عرصه را داد.
طبق قانون كنوني، رئيس جمهور مصر با يك سوم آراي پارلمان نامزد مي شود. سپس پارلمان با اكثريت دو سوم آرا بايد رئيس جمهور انتخاب كند.
سپس مردم مصر در يك همه پرسي، به پيشنهاد پارلمان بله يا خير مي گويند.
در چهار انتخابات اين گونه گذشته، مبارك تنها كانديداي پارلمان بوده كه در همه پرسي هم 90 درصد آرا را به دست آورده است. اكنون هم فقط كانديداهايي مي توانند در انتخابات مستقيم رياست جمهوري آينده مصر شركت كنند كه عضوي از احزاب رسمي اين كشور باشند و به تأييد پارلمان هم برسند.
اين تصميم مصر كه پرجمعيت ترين كشور عربي و رهبر تاريخي ناسيوناليسم عربي است، براي منطقه تبعات و تأثيرات چشمگيري خواهد داشت.
از ظهر شنبه تا شب شنبه در يك مدت زمان 60 ساعته، خاورميانه شاهد تحولات شگرفي بود. ابتدا حسني مبارك رئيس جمهور پرجمعيت ترين و از مهمترين كشورهاي عرب اعلام كرد براي اولين بار در تاريخ اين كشور انتخابات رياست جمهوري مستقيم برگزار مي كند. روز دوشنبه هم در لبنان در پي تجمع مردم در خيابان ها و در يك انقلاب آرام، دولت از قدرت كناره گيري كرد.
اگرچه در نگاه اول اين وقايع ممكن است موفقيتي براي سياست هاي بوش در اجراي اصلاحات در خاورميانه باشد اما واقعيت آن است كه در درازمدت مي تواند معادلات آمريكا را در اين منطقه پيچيده تر نمايد. انتخابات در لبنان بدون شك براي حزب الله فرصت خوبي براي تقويت جايگاه خواهد بود. در مصر هم يك انتخابات دموكراتيك واقعي مي تواند نتايج مثبتي براي گروه هاي تندرويي همچون اخوان المسلمين داشته باشد.
اما براي كشورهاي عربي آغاز دوراني جديد و نگران كننده به حساب مي آيد. مجري تلويزيون دبي در يك برنامه گفت و گوي تحليلي درباره وقايع اخير لبنان در اين باره گفت: اين به يك مدل و الگو تبديل مي شود و فرهنگي جديد از اعتراض و تظاهرات را در دنياي عرب به وجود مي آورد. در كشورهايي كه انتخابات بدون حضور زنان و فقط براي نيمي از كرسي هاي شوراهاي مشورتي و بدون قدرت واقعي، افتخار دموكراسي محسوب مي شود وقايع اخير لبنان مي تواند سابقه خطرناكي در منطقه ايجاد كند. اين اولين بار درتاريخ جهان عرب بود كه تجمع مردم كشوري در خيابان ها به بركناري يك دولت منجر مي شود. روزنامه هاي الحيات و الشرق الاوسط دو روزنامه پرتيراژ عربي درباره خطر هرج و مرج و جنگ داخلي در لبنان هشدار داده اند.
وضعيت لبنان در خاورميانه و در ميان كشورهاي عربي وضعيت منحصر به فردي است و به همين دليل شايد نتوان تأثيرات وقايع اين كشور را به كل منطقه تعميم داد. جمعيت 5/3 ميليون نفري لبنان از 17 قوم و مذهب مختلف با اكثريت شيعه و مسيحي تشكيل شده است. رسانه هاي اين كشور در ميان كشورهاي عرب منطقه جزو آزادترين رسانه ها هستند و آنچه مردم را به خيابان ها كشانده ترور نخست وزير محبوب و قدرتمند سابق آن بوده است.
اما با وجود همه اين تفاوت ها، هر رهبر عربي كه شاهد تجمع چند صد نفري مردم در خيابان هاي بيروت باشد از خود مي پرسد در صورت وقوع اين اتفاق در كشور خودش چه كار بايد بكند.
پوشش قرمز و سفيد بعضي از تجمع كنندگان لبناني بسياري از عرب ها را به ياد وقايع اوكراين و مخالفان نارنجي پوش آن كشور مي اندازد. بازي هاي رسانه اي غربي ها در اوكراين اين بار با همان ظرافت در لبنان هم تكرار شده و اكنون بسياري حتي در جهان عرب فكر مي كنند پوشيدن روسري يا دستمال گردن رنگي (ترجيحاً نارنجي و قرمز)، به دست گرفتن پرچم و تجمع در خيابان يعني جنبش دموكراسي. تأثير وقايع لبنان در اين زمان خاص در ميان كشورهاي عربي منطقه دوچندان است.
هنوز خبر اعلام برگزاري انتخابات مستقيم رياست جمهوري براي اولين بار در مصر از صفحه نخست مطبوعات منطقه و جهان پاك نشده و عربستان مشغول برگزاري انتخابات شوراها براي اولين بار در 40 سال گذشته است. سعود الفيصل وزير خارجه عربستان دو روز پيش اعلام كرد دولت به زنان اجازه مي دهد در انتخابات هاي آينده اين كشور شركت كنند.
علي عبدالله صالح رئيس جمهور يمن سال گذشته و همزمان با اوج گيري فشارهاي آمريكا براي اصلاحات دموكراتيك در خاورميانه، به رهبران عرب توصيه كرد پيش از آن كه مجبور به اين كار شوند خودشان دست به اصلاحات بزنند. وقايع يك سال گذشته نشان مي دهد كه اين توصيه عملي شده است.
دو ماه پيش وقتي زمزمه مخالفان مصري براي شركت فعال در انتخابات غيرمستقيم رياست جمهوري مصر بلند شده بود، حسني مبارك اعلام كرد قصد دارد براي پنجمين دوره شش ساله، رئيس جمهور بماند.
اما در همين دو ماه وقايع داخلي مصر و فشار آمريكا كه اوج آن لغو سفر كاندوليزا رايس به قاهره بود، تصميم مبارك را تغيير داد و او اعلام كرد با اصلاحاتي در قانون اساسي، مردم مصر براي اولين بار در تاريخ پنج هزار ساله اين كشور قادر خواهند بود رهبرشان را به طور مستقيم انتخاب كنند. انتخابات مصر قرار است در ماه سپتامبر برگزار شود اما پيش لرزه هاي آن در داخل اين كشور از دو ماه پيش شروع شده است.
مصر در حالي از سوي آمريكا براي تغييرات دموكراتيك اين چنين تحت فشار قرار دارد كه رهبر 76 ساله آن فعال ترين رهبر عربي در روند صلح خاورميانه بوده و پا به پاي آمريكا در اين مسير حركت كرده است.
حالا هم كه اعلام مي كند آماده اجراي تغييرات دموكراتيك و برگزاري انتخابات مستقيم است، رسانه هاي آمريكايي به دولت بوش هشدار مي دهند «ممكن است اين يك ظاهرسازي باشد و بايد از واقعي بودن اين وعده ها اطمينان حاصل شود.»
واشنگتن پست ديروز در اين باره ضمن هشدار به دولت بوش نوشت: زين العابدين بن علي رئيس جمهور تونس هم سال گذشته انتخابات رياست جمهوري با حضور چندين كانديدا برگزار كرد، اما فقط به چند نامزد دستچين اجازه ورود به اين عرصه را داد.
طبق قانون كنوني، رئيس جمهور مصر با يك سوم آراي پارلمان نامزد مي شود. سپس پارلمان با اكثريت دو سوم آرا بايد رئيس جمهور انتخاب كند.
سپس مردم مصر در يك همه پرسي، به پيشنهاد پارلمان بله يا خير مي گويند.
در چهار انتخابات اين گونه گذشته، مبارك تنها كانديداي پارلمان بوده كه در همه پرسي هم 90 درصد آرا را به دست آورده است. اكنون هم فقط كانديداهايي مي توانند در انتخابات مستقيم رياست جمهوري آينده مصر شركت كنند كه عضوي از احزاب رسمي اين كشور باشند و به تأييد پارلمان هم برسند.
اين تصميم مصر كه پرجمعيت ترين كشور عربي و رهبر تاريخي ناسيوناليسم عربي است، براي منطقه تبعات و تأثيرات چشمگيري خواهد داشت.
از ظهر شنبه تا شب شنبه در يك مدت زمان 60 ساعته، خاورميانه شاهد تحولات شگرفي بود. ابتدا حسني مبارك رئيس جمهور پرجمعيت ترين و از مهمترين كشورهاي عرب اعلام كرد براي اولين بار در تاريخ اين كشور انتخابات رياست جمهوري مستقيم برگزار مي كند. روز دوشنبه هم در لبنان در پي تجمع مردم در خيابان ها و در يك انقلاب آرام، دولت از قدرت كناره گيري كرد.
اگرچه در نگاه اول اين وقايع ممكن است موفقيتي براي سياست هاي بوش در اجراي اصلاحات در خاورميانه باشد اما واقعيت آن است كه در درازمدت مي تواند معادلات آمريكا را در اين منطقه پيچيده تر نمايد. انتخابات در لبنان بدون شك براي حزب الله فرصت خوبي براي تقويت جايگاه خواهد بود. در مصر هم يك انتخابات دموكراتيك واقعي مي تواند نتايج مثبتي براي گروه هاي تندرويي همچون اخوان المسلمين داشته باشد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید