سیاست‌ورزی حداقلی سیاستمداری حداکثری
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: غلامعلی دهقان - سخنگوی حزب اعتدال و توسعه
1-سیاستمداران را می‌توان دو گونه تعریف کرد؛ آنها که تابع قاعده «همه یا هیچ» هستند و آنان که این قاعده را برنتابیده و معتقدند باید با سیاست‌ورزی میان گزینه‌های مختلف، حتی گزینه‌های بدترین، بدتر و بد هم به انتخابی دقیق و بجا دست زد چرا که همیشه اوضاع بر وفق مراد نیست و باید با سیاست‌ورزی، بهترین وضعیت را انتخاب کرد هر چند این انتخاب ایده‌آل نباشد.
2-در تاریخ سیاسی تشیع هم شاهد هستیم که امامان بزرگوار شیعه با «منطق تقیه» نوعی سیاست‌ورزی حکیمانه و عاقلانه را پیشه خود ساخته بودند که در نگاه اول این نوع سیاست‌ورزی، ایده‌آل نشان نمی‌دهد اما نگاهی ژرف و دقیق، نوعی سیاست‌ورزی حکیمانه است همانند پذیرش ولایتعهدی امام هشتم(ع) در دربار مامون عباسی یا پذیرش صلح امام‌حسن(ع) با معاویه که در زمان خود بهترین نوع سیاست‌ورزی محسوب می‌شد.
3-در تاریخ معاصر ایران نیز شواهدی بر سیاست‌ورزی حکیمانه وجود دارد.
برای مثال عقب‌نشینی تاکتیکی «احمد قوام» در برابر سیاستمداران اتحاد جماهیر شوروی سابق همان «استالین» و «مولوتف» بر قضیه نفت شمال و همچنین به‌کارگیری سه عضو حزب توده در کابینه خود، در نگاه اول نشان از یک وضعیت ایده‌آلی ندارد اما پس از عقب‌نشینی روس‌ها از ایران و عدم واگذاری نفت‌شمال به آنان از سوی مجلس شورای ملی پانزدهم، مشخص شد قوام در مقطع زمانی خود به‌خوبی عمل کرده است. عقب‌نشینی منطقی او و اتخاذ سیاست‌ورزی حداقلی‌اش، سرانجامی جز پیروزی بزرگ برای ملت ایران نداشت هرچند در نگاه اول، پیش‌بینی این موضوع غیرقابل تصور بود.
4-و اما در چند سال اخیر و به‌خصوص پس از تحولات سال 1388، در بخشی از نخبگان و سیاستمداران جامعه این نگرش به وجود آمد که دیگر بختی و فرصتی برای جریان‌های فکری - سیاسی میانه‌رو و اصلاح‌طلب برای حضور در عرصه سیاسی کشور وجود ندارد پس باید یا به حاشیه رفت یا اینکه از این کشور رخت سفر بست! اما شاهد بودیم جمعی از سیاستمداران با اتخاذ سیاست‌ورزی حداقلی و با بی‌اعتنایی به منطق همه یا هیچ در عرصه سیاست و با سیاست تدریجی و گام‌به‌گام، از تمامی منافذ عرصه سیاسی استفاده و سرانجام در انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم به موفقیت رسیدند.
سیاست‌ورزی حکیمانه، توام با عقلانیت و امید است و با به‌کارگیری تاکتیک‌های بجا و دقیق و با شناخت درست از وضعیت زمانی و همچنین با شناخت دقیق از رقیب می‌تواند به نتیجه برسد. سیاست‌ورزی حداقلی می‌تواند به سیاستمداری حداکثری منجر شود اگر توام با عقلانیت و امید باشد.
منبع: شرق
1-سیاستمداران را می‌توان دو گونه تعریف کرد؛ آنها که تابع قاعده «همه یا هیچ» هستند و آنان که این قاعده را برنتابیده و معتقدند باید با سیاست‌ورزی میان گزینه‌های مختلف، حتی گزینه‌های بدترین، بدتر و بد هم به انتخابی دقیق و بجا دست زد چرا که همیشه اوضاع بر وفق مراد نیست و باید با سیاست‌ورزی، بهترین وضعیت را انتخاب کرد هر چند این انتخاب ایده‌آل نباشد.
2-در تاریخ سیاسی تشیع هم شاهد هستیم که امامان بزرگوار شیعه با «منطق تقیه» نوعی سیاست‌ورزی حکیمانه و عاقلانه را پیشه خود ساخته بودند که در نگاه اول این نوع سیاست‌ورزی، ایده‌آل نشان نمی‌دهد اما نگاهی ژرف و دقیق، نوعی سیاست‌ورزی حکیمانه است همانند پذیرش ولایتعهدی امام هشتم(ع) در دربار مامون عباسی یا پذیرش صلح امام‌حسن(ع) با معاویه که در زمان خود بهترین نوع سیاست‌ورزی محسوب می‌شد.
3-در تاریخ معاصر ایران نیز شواهدی بر سیاست‌ورزی حکیمانه وجود دارد.
برای مثال عقب‌نشینی تاکتیکی «احمد قوام» در برابر سیاستمداران اتحاد جماهیر شوروی سابق همان «استالین» و «مولوتف» بر قضیه نفت شمال و همچنین به‌کارگیری سه عضو حزب توده در کابینه خود، در نگاه اول نشان از یک وضعیت ایده‌آلی ندارد اما پس از عقب‌نشینی روس‌ها از ایران و عدم واگذاری نفت‌شمال به آنان از سوی مجلس شورای ملی پانزدهم، مشخص شد قوام در مقطع زمانی خود به‌خوبی عمل کرده است. عقب‌نشینی منطقی او و اتخاذ سیاست‌ورزی حداقلی‌اش، سرانجامی جز پیروزی بزرگ برای ملت ایران نداشت هرچند در نگاه اول، پیش‌بینی این موضوع غیرقابل تصور بود.
4-و اما در چند سال اخیر و به‌خصوص پس از تحولات سال 1388، در بخشی از نخبگان و سیاستمداران جامعه این نگرش به وجود آمد که دیگر بختی و فرصتی برای جریان‌های فکری - سیاسی میانه‌رو و اصلاح‌طلب برای حضور در عرصه سیاسی کشور وجود ندارد پس باید یا به حاشیه رفت یا اینکه از این کشور رخت سفر بست! اما شاهد بودیم جمعی از سیاستمداران با اتخاذ سیاست‌ورزی حداقلی و با بی‌اعتنایی به منطق همه یا هیچ در عرصه سیاست و با سیاست تدریجی و گام‌به‌گام، از تمامی منافذ عرصه سیاسی استفاده و سرانجام در انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم به موفقیت رسیدند.
سیاست‌ورزی حکیمانه، توام با عقلانیت و امید است و با به‌کارگیری تاکتیک‌های بجا و دقیق و با شناخت درست از وضعیت زمانی و همچنین با شناخت دقیق از رقیب می‌تواند به نتیجه برسد. سیاست‌ورزی حداقلی می‌تواند به سیاستمداری حداکثری منجر شود اگر توام با عقلانیت و امید باشد.
منبع: شرق
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید