آفتابنیوز : آفتاب: مصطفی فاطمی اظهار داشت: بهجز ترمیمهای مرسوم و معمول یکی از روشهای بازسازی دندانهای به شدت تخریب شده، استفاده از روشی است که اصطلاحاً روکش نامیده میشود.
این دندانپزشک گفت: در این روش بسته به نوع و جنس روکش از سطوح مختلف دندان برداشته شده تا فضا برای قرار گرفتن روکش (که شبیه قابلمه است) روی دندان فراهم شود.
عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی تصریح کرد: این روش، درمانی برگشتناپذیر تلقی میشود پس باید در انتخاب مورد آن دقت داشت.
فاطمی افزود: در دندانهایی که با پوسیدگیهای وسیع تحت درمان ریشه قرار گرفتهاند چون احتمال شکستن پر کردگی آنها میرود به روکش توصیه میشوند.
این دندانپزشک ادامه داد: گاهی اوقات در تغییر رنگهای وسیع یا اصلاح برخی از نازیباییها نیز از روکش استفاده میشود.
فاطمی به جنس روکشها اشاره داشت و افزود: جنس روکشها میتواند تمام فلزی، سرامیک متصل به فلز یا تمام سرامیک باشد . سرامیک جزو تکنولوژیهای جدید و پرهزینه است که دو، سه برابر روکشهای معمولی قیمت دارند.
عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی تصریح کرد: گاهی برای پر کردن فاصله ناحیه بیدندانی از روکش کردن دو دندان ابتدا و انتهای آن ناحیه و متصل کردن آنها به هم استفاده میشود که اصطلاحاً به آن بریج میگویند.
این دندانپزشک گفت: در این حالت اگر آن دو دندان به دلایل قبلی مانند پرکردگی وسیع، درمان ریشه و غیره به روکش نیاز داشته باشند. درمان منطقی است ولی اگر آن دو دندان سالم باشند با توجه به آسیبهایی که به آنها وارد میشود و مقایسه هزینهها، جایگزین منطقه بیدندانی با ایمپلنت منطقیتر است.
فاطمی به تصور غلط در بین عامه مردم اشاره داشت و افزود: اکثر افراد فکر میکنند که روکش باعث حفاظت کامل دندان میشود و دندان روکش شده نیازی به مراقبت ویژه ندارد در صورتی که هیچگاه تطابق کامل بین لبههای روکش با دندان به وجود نمیآید.
عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی ادامه داد: همیشه شانس ورود میکروب و ایجاد عوارضی چون پوسیدگی و التهاب لثه وجود دارد که مراقبت از روکش را مانند یک دندان طبیعی و حتی بیشتر از آن الزامی میسازد.
این دندانپزشک گفت: هر گونه گیر غذایی، آزار لثهای، ایجاد بوی بد در اطراف ریشه نیاز به مراجعه و پیگیری برای حفظ دندان پایه، روکش را الزامی میکند.