شکایت دختر سیمین دانشور
همسر دخترخوانده سیمین دانشور به لوکیشن شدن خانه سیمین دانشور و جلال آل احمد برای یک فیلم اعتراض کرد و گفت، در این زمینه شکایت خواهد کرد.
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: علی خلاقی، همسر لیلی ریاحی، خواهرزاده و دخترخوانده سیمین دانشور است. او که وکالت همسرش را در دعوای حقوقی بر سر میراث سیمین دانشور بر عهده دارد، به لوکیشن شدن خانه سیمین و جلال (نویسندگان فقید) برای ساخت فیلم «بچه‌های نسبتا بد» به کارگردانی سیروس مقدم اعتراض کرد.
خلاقی گفت: ما در خرداد 91 وصیت‌نامه‌ای را به دادگاه ارائه کردیم که بر اساس این وصیت‌نامه، ثلث اموال سیمین دانشور به ما می‌رسد، همچنین لیلی ریاحی مالک کتاب‌های سیمین دانشور خواهد بود و نشر آن‌ها باید زیر نظر او انجام شود؛ اما ویکتوریا دانشور به این وصیت‌نامه اعتراض کرد و سه کارشناس خط این وصیت‌نامه را بررسی کردند. در تیرماه 92 تشخیص دادگاه این بود که وصیت‌نامه به خط سیمین نوشته شده است؛ اما ویکتوریا دانشور به این حکم اعتراض کرد؛ بنابراین حکم به دادگاه تجدید نظر رفت و ما اکنون منتظر حکم قطعی دادگاه هستیم.
او در ادامه اضافه کرد: بر این اساس، ایشان بدون اجازه ما حق هیچ کاری را در این خانه ندارند، چون یک مدعی دارند و ثلث این اموال متعلق به لیلی ریاحی است. من منبعی موثق در اختیار دارم که به من اطلاع داده در خانه تغییر حاصل شده و مبل‌ها و تابلوها جا‌به‌جا شده‌اند.
خلاقی گفت: من نمی‌گویم آن‌ها نصف پولی را که گرفته‌اند، به من بدهند. اما وقتی حکم بدوی دست ماست، ما هم مالک محسوب می‌شویم. گذشته از این، این استفاده معنوی از خانه جلال غلط است، آن‌ها حق نداشتند خانه‌ای را که جلال با دست خودش ساخته، به عنوان لوکیشن فیلم استفاده کنند. این خانه جای راه انداختن تئاتر نیست.
او همچنین اظهار کرد: قصد دارم درباره این موضوع اقدام قانونی انجام دهم و شکایت کنم.
ویکتوریا دانشور، خواهر سیمین دانشور، درباره تغییراتی که برای فیلم‌برداری در خانه سیمین دانشور و جلال آل احمد انجام شده است و اینکه آیا این موضوع آسیبی به خانه وارد نمی‌کند، به ایسنا گفته بود: خانه هیچ تغییری نکرد؛ تنها خانمی که مسؤول صحنه‌آرایی بود، یک دسته گل مصنوعی آورد و در باغچه‌ها کاشت. چند لامپ هم اضافه شد که بعدا لامپ‌ها را هم بردند.
همچنین تابلوها از دیوارهای خانه برداشته شد، که ما بعدا همه را سر جایش گذاشتیم. برای این چهار شب دو میلیون و 200هزار تومان پول دریافت کردیم که خرج تعمیر فاضلاب خانه شد. ضمن اینکه این موضوع به خانه آسیبی نمی‌رساند، چون تغییری ایجاد نشد، همچنین برای مراسم مختلف هم همین تعداد آدم به خانه رفت‌وآمد می‌کنند.
او در واکنش به بازخورد منفی درباره این اتفاق افزوده بود: چه اشکالی دارد که ما بتوانیم از راه‌های این‌چنینی برای تعمیر این خانه کسب درآمدی بکنیم؟ کسانی که در مورد این موضوع واکنش منفی دارند، با ما حرف نزده‌اند که بدانند موضوع چه بوده است.
به گزارش ایسنا، او همچنین گفته بود: از نظر ما این برای خانه خوب است که همه بتوانند آن را ببینند و ما بتوانیم بدون اینکه از میراث فرهنگی که این روزها خودش درگیر مشکلات مالی است، پولی بگیریم، کسب درآمد کنیم و خانه را حفظ کنیم. ما به راه‌های این‌چنینی فکر می‌کنیم.
خلاقی گفت: ما در خرداد 91 وصیت‌نامه‌ای را به دادگاه ارائه کردیم که بر اساس این وصیت‌نامه، ثلث اموال سیمین دانشور به ما می‌رسد، همچنین لیلی ریاحی مالک کتاب‌های سیمین دانشور خواهد بود و نشر آن‌ها باید زیر نظر او انجام شود؛ اما ویکتوریا دانشور به این وصیت‌نامه اعتراض کرد و سه کارشناس خط این وصیت‌نامه را بررسی کردند. در تیرماه 92 تشخیص دادگاه این بود که وصیت‌نامه به خط سیمین نوشته شده است؛ اما ویکتوریا دانشور به این حکم اعتراض کرد؛ بنابراین حکم به دادگاه تجدید نظر رفت و ما اکنون منتظر حکم قطعی دادگاه هستیم.
او در ادامه اضافه کرد: بر این اساس، ایشان بدون اجازه ما حق هیچ کاری را در این خانه ندارند، چون یک مدعی دارند و ثلث این اموال متعلق به لیلی ریاحی است. من منبعی موثق در اختیار دارم که به من اطلاع داده در خانه تغییر حاصل شده و مبل‌ها و تابلوها جا‌به‌جا شده‌اند.
خلاقی گفت: من نمی‌گویم آن‌ها نصف پولی را که گرفته‌اند، به من بدهند. اما وقتی حکم بدوی دست ماست، ما هم مالک محسوب می‌شویم. گذشته از این، این استفاده معنوی از خانه جلال غلط است، آن‌ها حق نداشتند خانه‌ای را که جلال با دست خودش ساخته، به عنوان لوکیشن فیلم استفاده کنند. این خانه جای راه انداختن تئاتر نیست.
او همچنین اظهار کرد: قصد دارم درباره این موضوع اقدام قانونی انجام دهم و شکایت کنم.
ویکتوریا دانشور، خواهر سیمین دانشور، درباره تغییراتی که برای فیلم‌برداری در خانه سیمین دانشور و جلال آل احمد انجام شده است و اینکه آیا این موضوع آسیبی به خانه وارد نمی‌کند، به ایسنا گفته بود: خانه هیچ تغییری نکرد؛ تنها خانمی که مسؤول صحنه‌آرایی بود، یک دسته گل مصنوعی آورد و در باغچه‌ها کاشت. چند لامپ هم اضافه شد که بعدا لامپ‌ها را هم بردند.
همچنین تابلوها از دیوارهای خانه برداشته شد، که ما بعدا همه را سر جایش گذاشتیم. برای این چهار شب دو میلیون و 200هزار تومان پول دریافت کردیم که خرج تعمیر فاضلاب خانه شد. ضمن اینکه این موضوع به خانه آسیبی نمی‌رساند، چون تغییری ایجاد نشد، همچنین برای مراسم مختلف هم همین تعداد آدم به خانه رفت‌وآمد می‌کنند.
او در واکنش به بازخورد منفی درباره این اتفاق افزوده بود: چه اشکالی دارد که ما بتوانیم از راه‌های این‌چنینی برای تعمیر این خانه کسب درآمدی بکنیم؟ کسانی که در مورد این موضوع واکنش منفی دارند، با ما حرف نزده‌اند که بدانند موضوع چه بوده است.
به گزارش ایسنا، او همچنین گفته بود: از نظر ما این برای خانه خوب است که همه بتوانند آن را ببینند و ما بتوانیم بدون اینکه از میراث فرهنگی که این روزها خودش درگیر مشکلات مالی است، پولی بگیریم، کسب درآمد کنیم و خانه را حفظ کنیم. ما به راه‌های این‌چنینی فکر می‌کنیم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید