منتقدان توافق هسته ای ژنو در ماههای اخیر سفر ها و سخنرانی های ادواری به دانشگاه ها، حوزه های علمیه و مساجد کشور داشته اند.
نبویان،کوثری، رسایی، کوچک زاده، زاکانی و... از جمله نمایندگانی هستند که به هر نشستی که ارتباطی به پرونده هسته ای داشته باشد، نه نمی گویند.
حجت الاسلام محمود نبویان از روحانیون منتقد دولت دولت و نزدیک به جبهه پایداری اخیرا در اردوی آموزشی تشکیلاتی اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل به نقل از عباس عراقچی عضو ارشد تیم مذاکره کننده، مدعی شده بود: «خطوط قرمز نظام را {درباره غنی سازی}از دست دادیم.»
پرده برداری از یک تصمیم نظام
اما صحبت های روز گذشته کوثری عضو کمیسیون امنیت ملی در اولین کنفرانس حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی که در سفارت سابق آمریکا برگزار شد، حاوی خبری بود که اگر چه ظاهرش مخالفت با دولت جدید بود، اما در باطن برداشتن پرده از یک سیاست نظام و پاسخ به منتقدان توافق هسته ای بود.
کوثری در این کنفرانس گفت:«مقام معظم رهبری 10 ماه پیش از دولت جدید مجوز مذاکرات را داده بودند و اینگونه نبوده که چون دولت آقای روحانی روی کار آمده است ایشان مجوز را گرفتهاند. باید بگوییم که دولت آقای روحانی تنها بحث مذاکرات را علنی کردند.»
اظهارات کوثری بدین معنی است که تاکتیک مذاکره و مفاهمه در دوره دولت محمود احمدی نژاد برنامه ریزی شده است و همانند توافق سعدآباد در دوره خاتمی و فک پلمپ در دوره احمدی نژاد، تصمیم به مذاکره هسته ای با رویکردی جدید هم سیاست نظام در دوره جدید بوده است.
موضوعی که این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی با اشاره به آن، گفت:«طی سالهای 80 تا 82 ما توانستیم به نتایج خوبی در مورد مباحث آزمایشی دست پیدا کنیم و اورانیوم را در آزمایشگاههای خود غنیسازی کنیم.از آنجایی که ما در آژانس بینالمللی انرژی اتمی عضویت داشتیم این پیشرفت خود را به آنها اعلام کردیم و گفتیم که ما میتوانیم در داخل کشور غنیسازی انجام دهیم. پس از این اظهارات ما آنها در تلاش بودند که مانع از ادامه کار ما شوند که در نتیجه پس از 2 و نیم سال و به صورت داوطلبانه غنیسازی خود را تعلیق کردیم.»
کوثری که در ماههای گذشته یکی دوبار دیگر هم خبر ساز شد. زمانی که از تشکیل تیم ناظر بر مذاکرات هسته ای خبر داده بود، گفت: این تصمیم در سطح کلان نظام گرفته شده است.خبری که خیلی زود فضای رسانه ای کشور را پر کرد، اما هیچ کس از آن خبری نداشت. نه ظریف و عراقچی و تیم مذاکره کننده هسته ای و نه سخنگوی دولت.
در همان دوران بود که عراقچی عضو تیم مذاکره کننده در گفت وگویی، گفت:«اطلاعی از تشکیل نهاد نظارتی بر عملکرد تیم مذاکره کننده هسته ای ندارم.»
همچنین خبر تشکیل تیم ناظر بر مذاکرات در مجلس مطرح شد که این خبر هم به سرانجامی نرسید و اعضای کمیسیون امنیت ملی آن را نظر شخصی برخی اعضای کمیسیون امنیت ملی خواندند.
پازلی که تکمیل می شود
تصمیم برای بستن پرونده هسته ای ایران در همان دولت احمدی نژاد گرفته شد.اگر صحبت های روز گذشته کوثری را در کنار صحبت های علی اکبر صالحی در 13 فروردین 92، زمانی که او وزیر امور خارجه بود،قرار گیرد، می تواند پازل تصمیم نظام برای نهایی کرذدن مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 را کامل کرد.
صالحی در آن تاریخ در مصاحبه با رادیو گفت و گو با بیان اینکه «جمهوری اسلامی ایران در سال 92 وارد فازی جدید خواهد شد»، گفته بود: ما روی سکوی پرتاب قرار گرفته ایم و در سال جدید از این سکو اوج خواهیم گرفت.
اظهاراتی که 27 شهریور ماه 92 هم در زمانی که وی به عنوان رئیس سازمان انرژی اتمی منصوب شد، اینگونه ابراز شد:«انشالله در سال 92 گشایشی درباره بحث پرونده هستهیی ایران صورت میگیرد.»
اگر چه این اظهارات در آن تاریخ تنها در حد خوشبینی های دیپلماتیک در نظر گرفته شد، اما تصمیم دولت جدید برای به نتیجه رسیدن پرونده هسته ای و لغو تحریم ها آنها را در مسیری قرار داد که در نود و نهمین روز از دولت یازدهم، مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 در کشور شکلات، به کام دو طرف نشست و به خبر یک رسانه های بین الملی تبدیل شد.
مذاکراتی که تکذیب نشد
بعد از روزهای توافق بود که برخی خبرگزاری های غربی از انجام مذاکرات پشت پرده ایران و آمریکا در یک کشور ثالت سخن گفتند.
عمان کشوری بود که به دلیل روابط گرمش با ایران همواره به عنوان کشور رابط مطرح بوده است و بر همین اساس روزنامه واشنگتن پست طی گزارشی در معرفی چهره هایی که نقشی کلیدی در مذاکرات ایران آمریکا داشته اند، از پادشان عمان به عنوان پل رابط دو کشور نام برد و نوشت:«سلطان قابوس بخاطر روابط نزدیکی که با آمریکا و ایران ایجاد کرده موقعیتی منحصر به فرد دارد. او پس از آن، دیدارهای بین مقامات آمریکا و ایران را در پایتخت عمان ممکن ساخت.»گزارشی که از سوی وزارت خارجه تکذیب نشد و کسی درباره آن موضع گیری نکرد.
ماجرای موثر بودن عمان قبل تر هم نتیجه بخش بود و در مهرماه 90 منجر به آزادی سه جاسوسی شد که تحت عنوان کوهنورد آمریکایی وارد ایران شده بودند.
زمانی که وثیقه پادشان عمان برای آزادی زندانی زن آمریکایی در سال ۲۰۱۰ و دو مرد در سال ۲۰۱۱ موثر واقع شد و آنها به همراه سفیر سوئیس شبانه فرودگاه مهر آباد را به مقصد مسقط ترک کردند، روزهای پایه ریزی نقش یک کشور عربی درروابط ایران و آمریکا بود.