وقتی رسانه به مثابه گیوتین می‌شود؛ از ریش ظریف تا توقیف آسمان!
رسانه هایی چون فارس و تسنیم و برخی دیگر از رسانه های اصولگرا با ذوق زدگی مفرط خبری را که در آن این واژگان به کار رفته و گزارشی از همایش دانشگاهیان دهه شصت بوده را انعکاسی بی سابقه و غیر منتظره دادند.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: امین داودی در خرداد نوشت: رسانه های حرفه ای رسالتی دارند و وظیفه ای. رسالت شان بسط و تعمیق آگاهی و اندیشه ورزی در سطوح مختلف جامعه و بالطبع آن ایجاد جامعه ای بهتر و برخوردارتر است و وظیفه شان عمل در چارچوب قواعد و ضوابط حرفه ای است. آنانی که وفق وظایف ذاتی به مثابه چشمان بیدار جامعه اضلاع و اجزاء قدرت را رصد کرده و با نورافشانی بر سطوح مختلف سدی سترگ در برابر کژروی ها هستند و از سوی دیگر حلقه وصل میان حاکمیت و ملت بوده و در راستای هم افزایی ملی و عمومی گام بر می دارند.
رسانه ها اما در کشور ما گاه فارغ از این وظایف ذاتی و عملکردهای حرفه ای به مثابه پیش قراولان منازعات طیفی و جناحی بوده و یک پای مجادلات بی حاصل، مچ گیری های ناموزون و دعواهای خاله زنکی هستند!
دو حادثه در چند روز گذشته نمودی از این رفتار ورزی های رسانه ای را به عینه نمایان کرد. رویکردهای رسانه ای که هیچ توجیه منطقی جز تسویه حساب های سیاسی نمی توان برای آن متصور بود.
ماجرای ریش وزیر امور خارجه دکتر محمد جواد ظریف یکی از این موارد بود. رسانه ای که از بودجه بیت المال تغذیه می کند در حالیکه ظریف در آوردگاهی خطیر به میدان رزم با قدرت های جهانی رفته تا یکی از غامض ترین پرونده های مورد مناقشه در عرصه راهبردی سیاست خارجی را که بر همه شقوق مختلف زندگی مردم تاثیر گذار است را سر و شکلی مطلوب و به سامان دهد، با یک حاشیه بچه گانه و مضحک روبرو ساخت.
این رسانه با اشاره به تغییر ظاهر وزیر خارجه به ریش آقای ظریف متوسل شد تا برای وی حاشیه ساخته و چنین مدعی شد که ریش پرفسوری ظریف نشانه ای بر عدم قاطعیت و دفاع از اصول و آرمان هاست. نکته ای که هر خواننده فهیمی را متعجب و متحیر کرده و عمق ساده اندیشی و بلاهت منتقدین را نشان داد، تا بدانجا که خود باشگاه خبرنگاران این خبر را از خروجی خود حذف کرد اما براستی این نکته چیزی از رویکرد غیر حرفه ای مغرضانه و نابخردانه برخی پیرامون موضوعاتی چنین حساس کم می کند؟! آیا جای این ایراد گیرهای بنی اسرائیلی و ساده لوحانه در رسانه هایی است که با بودجه بیت المال اداره می شوند و ادعای حرفه ای گری دارند؟.
دومین وجه از ماجرای رویکردهای خاص رسانه ای به انتشار یک تیتر در روزنامه تازآمده " آسمان" باز می گشت. این روزنامه در اشتباهی سهوی به گفته دست اندرکارانش در خصوص واژه قصاص تعبیر نادرستی را به کار برده بود.
این اشتباه و مغایرت واژه بکار رفته در روزنامه با مبانی واصول اسلامی چیزی نیست که بر کسی پوشیده باشد و دست اندرکاران روزنامه نیز با پذیرش اشتباه رخ داده نسبت به آن عذرخواهی کردند اما...
رسانه هایی چون فارس و تسنیم و برخی دیگر از رسانه های اصولگرا با ذوق زدگی مفرط خبری را که در آن این واژگان به کار رفته و گزارشی از همایش دانشگاهیان دهه شصت بوده را انعکاسی بی سابقه و غیر منتظره دادند. در واقع چند کلمه درباره قصاص که شاید هیچ کس توجه ای به آن مبذول نداشته و در گوشه یکی از صفحات میانی یک روزنامه تازآمده به عرصه مطبوعات بود با این پروپاگاندای پر دامنه به موضوع داغ روز تبدیل شد و فارغ از آنکه این برون نمایی شتابان و هیجانی و متواتر مصداق بارز اشاعه منکر در جامعه است. نکته جالب هدف و نیت و غرض دست اندرکاران این رسانه هاست.
آنان بی محابا این خبر را انعکاس داده و ده ها تحلیل و گفت و گو و گزارش پیرامون آن نگاشتند که چنین شد و چنان رفت، تنها و تنها به این علت که رسانه تازه آمده از جناح مقابل را زمین گیر کرده و به محاق توقیف ببرند و بدین واسطه هجمه ای بر دولت وارد آورده و در این میدان جنگ ترسیمی غنیمتی دندان گیر صید کنند.
این موج سازی رسانه ای بواقع با کدام یک از وظایف ذاتی رسانه ای و اخلاق حرفه ای همخوان است؟ آیا این عمل با آموزه های اسلامی و سیره ائمه ما همخوان است؟ آنانی که مصادق بارزرافت و رحمت و معرفت بودند و با جاذبه خود دشمنان قسم خورده را مجذوب رحمت و مهربانی خود می کردند و نه آنکه یک اشتباه از سوییک مسلمان را پیراهن عثمان کرده و برای حذف رقیب سیاسی از هیچ تلاشی فرو گذاری نکنند.
آسمان توقیف شد و مراحل رسیدگی به پرونده خود را طی خواهد کرد اما این دوستان که با ذوق زدگی این گاف را منعکس کرده و حریم ها را درنوردیده و موضوعی خرد را به معضلی درسطح ملی تبدیل کرده و بال و پر بسیاری به آن بخشیدند آیا لحظه ای در خصوص رفتار ورزی خود تامل می کنند؟ آیا این خوب است که جمعی از همکاران آنان در آستانه شب عید از کار بی کار شده در حالیکه می شد با مسامحه و رافت اسلامی بر این خطای سهوی چشم پوشید و اگر هم تعمدی در کار بود با تذکر و اخطار مانع گسترش آن شده و یا اصلا مقصر اصلی را شناخته وبه محاکمه سپرده می شد؟
ما نیاز داریم برای اصلاح جامعه و حفظ اصول کمی با مدارا و سعه صدر برخورد کرده و این آیه شریفه را همواره سرلوحه خود قرار دهیم: محمد رسول الله و الذین معه اشدا علی الکفار رحما بینهم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید